Page 506 - Risale-i Nur - Emirdağ Lâhikası

220 YİRMİYEDİNCİ MEKTUBDAN

hanımların neşrolunan birkaç makalesini Din düşmanları görmüşler ve
bolşeviklik hesabına bir takım uydurma bahanelerle hücuma
geçmişlerdir. Fakat aslâ muvaffak olamayacaklardır. Onların
maksadlarının tam aksine olarak, Risale-i Nur'un Neşriyatı erkek ve
kadınlar arasında hârika bir tarzda inkişaf etmektedir ve edecektir.

Hastalığı münasebetiyle Hizmetinde bulunan
Tahirî, Zübeyr, Ceylan, Bayram,
Sungur, Rüşdü

* * *

ِ م ه س ب ح ا ن ه ساب
ِ
ْ َ َ ُ ُ ْ
En mühim bir mahkemede son sözüm olarak Mahkeme-i
Kübra'ya Şekva namıyla yazılan ve Tarihçe-i Hayat'ta birkaç defa
neşrolunan ve mahkemede iken Ankara makamatına, Temyiz
mahkemesine ve mahkeme reislerine gönderilen şekvanın sebebi o
hâdisenin acib, garib, küçük bir nümunesi bu defa aynen başıma geldiği
için o Mahkeme-i Kübra'ya şekvaya bir haşiyecik olarak beyan
ediyorum:

İki gün evvel çok müştak olduğum ve eski zamanda Anadolu
Medrese-i İlmiyesi hükmünde olan Konya'ya üç sebeb bahanesiyle;

Biri: İki Hakikatlı Nur Kardeşim fakir halleriyle beraber büyük
bir masrafa girip İzmir mahkemesine gitmişler. Dönüşlerinde yanıma
uğradılar. Ben de onları kısmen masraftan kurtarmak için, hususî
otomobilim ile Konya'ya kadar beraber almak.

İkincisi: Onbeş sene benim yanımda okumuş ve yirmi seneye
yakın müftülük etmiş ve kırk seneden beri birtek defadan başka
görmediğim ve bütün Kardeşlerim, akrabalarım içinde hayatta bir o
kalmış olan Kardeşimi ve çocuklarını ziyaret etmek ve onlarla
görüşmek.

Üçüncüsü: Eski Said'in ve Yeni Said'in mühim Üstadlarından
olan ve onun Müridleri olan Mevlevîlerin her yerde Risale-i Nur'la
alâkadarlıkları cihetiyle çok alâkadar olduğum ve İmam-ı Rabbanî,