Page 158 - Risale-i Nur - Tarihçe-i Hayat

160 BEDİÜZZAMAN SAİD NURSİ

saf tutmuş olan Nesl-i Âti (Hâşiye) ile bir Mürşid-i A'zam, bir Müceddid-
i Ekber olarak konuşuyor...

Risale-i Nur’un Te’lifi ve Neşri

Bediüzzaman Said Nursî Hazretleri öyle müşkül ve ağır vaziyetler
altında Risale-i Nur Külliyatını Te'lif ediyor ki, tarihde hiçbir İlim
adamının karşılaşmadığı zorluklara mâruz kalıyor. Fakat, sönmiyen bir
azim irade ve Hizmet aşkına malik olduğu için; yılmadan, yıpranmadan,
usanıp bıkmadan, bütün kuvvetini sarfederek emsalsiz bir Sabır ve
Tahammül ve Feragat-ı Nefs ile, bu millet ve memleketi komünizm
ejderinden, mason âfâtından, dinsizlikden muhafaza edecek -eden ve
etmekte olan- ve Âlem-i İslâmı ve beşeriyeti Tenvir ve İrşadda büyük bir
Rehber olan bu harikulâde Risale-i Nur Eserlerini meydana getiriyor.
Yüz otuz parça olan Risale-i Nur Külliyatının Te'lifi, yirmi üç senede
hitama eriyor. Nur Risaleleri, şiddetli ihtiyaç zamanında Te'lif edildi-
ğinden, her yazılan Risale, gayet şifalı bir Tiryak ve İlâç hükmünü taşıyor
ve öyle de tesir edip pek çok kimselerin manevî hastalıklarını tedavi
ediyor. Risale-i Nuru okuyan herbir kimse; güya O Risale kendisi için
yazılmış gibi bir

------------------

(Hâşiye): Risale-i Nura herkesden ziyade iştiyak gösteren, mâsum gençler ve
çocuklardır. Binler nümunesinden bir nümunesi şudur:

Bir zaman, Bolvadin Kazasından geçerken, Üstadın geldiğini gören ilk ve orta mekteb
talebeleri, bilâ-istisna hepsi mektebin bahçesinden çıkarak arabanın etrafını alıp Selâm
veriyorlardı; ve lisan-ı halleriyle "Hoş geldiniz" diyerek Tebriklerini ve Minnetdarlıklarını
takdim ediyorlardı. Bunun hikmetini, bir müddet evvel Emirdağında, bindiği faytonun
geçtiğini görüp tâ uzaklardan dikenlere basarak "Bediüzzaman dede.. Bediüzzaman dede!."
diye Emirdağ köylerinin yollarında koşuşan mâsum çocuklar münasebetiyle, Üstadımızdan
sormuştuk. O zaman: "Bu mâsumların Akılları derketmiyor, fakat Ruhları bir Hiss-i Kablel-
vuku ile hissediyor ki; Risale-i Nurla bunlar hem İmanlarını kurtaracak; hem vatanlarını, hem
kendilerini, hem istikballerini dehşetli tehlikelerden muhafaza edecekleri için bu Hakikati
Kalbleri hissetmiş; ve benim Risale-i Nurun Tercümanı olmam hasebiyle, Risale-i Nura aid
Muhabbet, Teşekkürat ve Minnetdarlığı bana gösteriyorlar." dedi ve onlara Dua ettiğini
söyledi. Üstad Bediüzzaman, çocukları pek sever, böyle etrafında toplandıklarında:"Masûm
olduğunuz için Dualarınız makbuldür, bana Dua ediniz." diye onlara iltifat ederdi.

İşte, anneleri hep Nur Talebeleri olan Bolvadin Mâsumlarının samimî alâkalarının
sebebi bu idi.