Page 163 - Evrimcilerin Yanılgıları

B‹L‹M ve ÜTOPYA Dergisi
Aral›k 1998 Say›s›ndaki Evrimci Yan›lg›lar 161

bütün yaflamsal süreçler ve yaflam›n kendisi, karmafl›k veya kas›tl› ola-
rak karmafl›klaflt›r›lm›fl aç›klamalara ra¤men, halen termodinamik ya
da bir baflka kesin bilim dal› vas›tas›yla anlafl›lamam›flt›r. 51
Rennan Pekünlü'nün y›ld›zlar›n dönüflümünü evrim teorisinin iddialar›na
kan›t getirmesinin mant›ks›z olmas›n›n sebebi de budur.
Y›ld›zlar›n enerjilerini kaybetmeleri, düzenlerini yitirmeleri, organizas-
yonlar›n›n bozulmas› söz konusu kanunun bir gere¤idir ve do¤ald›r. Ama can-
s›z moleküllerin düzene girerek, organize olarak, sistemler kurarak organlar›,
dokular›, hücreleri, canl›lar›, insan› medyana getirmesi, bu kanuna ayk›r›d›r.

Evrimi Aç›k Sistem Çarp›tmas›na Dayand›rma Yan›lg›s›
Rennan Pekünlü ve di¤er evrimciler, Termodinami¤in 2. Kanunu'nun
yaln›zca kapal› sistemler için geçerli oldu¤u, aç›k sistemlerin bu kanunun d›-
fl›nda oldu¤u gibi bir çarp›tmaya baflvurmaktad›rlar.
Aç›k sistem, d›flar›dan enerji ve madde girifl-ç›k›fl› olan bir termodina-
mik sistemdir. Evrimciler de dünyan›n bir aç›k sistem oldu¤unu, Günefl'ten
sürekli bir enerji ak›fl›na maruz kald›¤›n›, dolay›s›yla Entropi Kanunu'nun
dünya için geçersiz oldu¤unu; düzensiz, basit, cans›z yap›lardan, düzenli,
kompleks canl›lar›n oluflabilece¤ini öne sürmektedirler.
Herfleyden önce bilinmesi gerekir ki, Entropi Kanunu evrensel bir ka-
nundur. Tüm sistemler, ister aç›k sistem olsun, ister kapal› sistem olsun bu
kanuna tabidirler. Aç›k sistemlerde de Termodinami¤in 2. Kanunu geçerli-
dir. Tek fark fludur: Aç›k sistemlerde, sisteme d›flar›dan ›s› ve madde girdi¤i
için geçici ve bölgesel bir düzensizlik (entropi) azalmas› gözlenebilir. Fakat
bu düflüfl hiçbir flekilde organik moleküllerin, proteinlerin, canl› hücrelerin
oluflumuna imkan verecek boyutlarda olmaz.
Örne¤in, s›cakl›k ne kadar artarsa arts›n, aminoasitler düzenli dizilim-
lerde ba¤ yapmaya karfl› direnç gösterirler. Aminoasitlerin çok daha karma-
fl›k moleküller olan proteinleri ve proteinlerin de kendilerinden daha komp-
leks ve planl› yap›lar olan hücre organellerini oluflturmalar› için yaln›zca
enerji yeterli de¤ildir.
Tüm bunlar›n oluflmas› ve varl›klar›n›n devam etmesi için, enerjiyi bi-
linçli ve planl› bir biçimde "kullan›labilir ifl"e dönüfltürecek mekanizmalar›n