Page 52 - Aiswpou mithoi

ΤΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ

ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΡΑΚΙ

Κάποτε, ένα κουνάβι, είχε ανακαλύψει
τις φωλιές µερικών περιστεριών,
σκαρφάλωνε κάθε βράδυ σ' ένα

δέντρο και από κει άρπαζε κι ένα
περιστέρι. Τα καηµένα τα περιστέρια,
που είναι αθώα πλάσµατα και δε
σκέφτονται ποτέ πονηρά, είχαν πέσει

σε µεγάλη απελπισία. ∆εν ήξεραν τι
να κάνουν για να σωθούν.

Από το ένα στο άλλο, έµαθαν σε λίγο
όλα τα πουλιά και όλα τα ζώα το
τροµερό κακό που είχε βρει τα
περιστέρια. Κοντά στα άλλα το έµαθε

και το γεράκι που, όπως ξέρουµε,
είναι ένα από τα πιο πονηρά και
επικίνδυνα πουλιά.

«Χµ, είπε µε το νου του. Πρέπει να
κάνω το φίλο στα περιστέρια για να µ'
εµπιστευθούν και να τα φάω εγώ αντί

για το κουνάβι».
Μια και δυο αποφάσισε να επισκεφθεί
τη φωλιά των περιστεριών.

- Έµαθα ότι σας συµβαίνει κάτι
τροµερό, τους είπε.
- Ναι, απάντησε ένα από τα
περιστέρια. Ένα κουνάβι έρχεται κάθε

βράδυ και αρπάζει και από ένα
περιστέρι. Είναι µεγάλη η απελπισία
µας. ∆εν ξέρουµε τι να κάνουµε για

να σωθούµε.
- Γι' αυτό ακριβώς ήλθα, τους είπε το
γεράκι. Για να σας σώσω.
- Να µας σώσεις;

- Και βέβαια. Σας αγαπώ
δυστυχισµένα µου πουλιά και όταν
έµαθα τι σας συµβαίνει λυπήθηκα

πολύ, κι ήλθα να σας βοηθήσω να
σωθείτε.