Page 56 - Aiswpou mithoi
P. 56

Ο ΑΧΡΗΣΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ





























                                                               έσπασε   το   πόδι.   Ο   καηµένος   ο
                                                               σκύλος   δεν   µπορούσε   πια,   έτσι
                                                               όπως κούτσαινε να κυνηγήσει.

                                                               Ο κυνηγός λυπήθηκε πολύ γι' αυτό
       Ήταν   κάποτε   ένας   κυνηγός,   που                   που έπαθε ο σκύλος  του...  Τώρα
       είχε   ένα   πολύ   καλό   και   έξυπνο                 πια   δεν   µπορούσε   να   κυνηγήσει,

       σκύλο.   Οσµιζόταν   εύκολα   τους                      δεν   µπορούσε   να   τρέχει   και   να
       λαγούς κι έτρεχε τόσο πολύ, που                         πιάνει   τους   λαγούς   και   τ'   άλλα
       δεν   του   γλύτωνε   κανένας.   Τους                   αγρίµια, όπως πριν.

       άρπαζε και τους έφερνε στον κύριο                       -   Τι   να   σε   κάνω   τώρα   πια;   του
       του.                                                    έλεγε. Μου είσαι άχρηστος... Άδικα
       Ο κυνηγός τον αγαπούσε πολύ και                         θα τρως το ψωµί σου.

       δε σταµατούσε ούτε στιγµή να τον
       παινεύει σε γνωστούς και φίλους.
       -   Έχω   τον   καλύτερο   σκύλο   του
       κόσµου!   τους   έλεγε.   ∆εν   του   έχει

       φύγει κανένας λαγός ως τώρα.
       Και ο σκύλος του που τον άκουγε,
       καµάρωνε κι ένιωθε ευτυχισµένος.

       Μια   µέρα,   όµως,   έτσι   καθώς
       κοιµόταν, πέρασε ένα αµάξι και του
   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61