Page 22 - C:\Users\Acer\Documents\Flip PDF Professional\ebook\
P. 22
เนื้อเรื่อง
อถ มหาสตฺโ ต ปางนั้นสมเด็จพระเวสสันดรอดุลดวงกษัตริย์ ตรัส
ทอดพระเนตรเห็นพระอัคเรศถึงวิสัญญีภาพสลบลงวันนั้น พระทัยท้าวเธอส าคัญว่าพระ
นางเธอวางวายสะดุ้งพระทัยหายว่าโอ้อนิจจามัทรีเจ้าพี่เอ๋ย บุญพี่นี้น้อยแล้วนะเจ้าเพื่อน
ยาก เจ้ามาตายจากพี่ไปในวงวัด เจ้าจะเอาป่ าชัฏนี่หรือมาเป็ นป่ าช้า จะเอาพระ
บรรณศาลานี่หรือเป็ นบริเวณพระเมรุทอง จะเอาแต่เสียงสาลิกาอันร ่าร้องนั้นหรือมา 4. คุณลักษณะที่เด่นที่สุดของ
เป็ นกลองประโคมใน จะเอาแต่เสียงจักจั่นและเรไรอันร ่าร้องนั่นหรือมาต่างแตรสังข์และ พระนางมัทรีคือข้อใด
พิณพาทย์ จะเอาแต่เมฆหมอกในอากาศนั่นหรือมากั่นเป็ นเพดาน จะเอาแต่ยูงยางในป่ า ก. จงรักภักดีต่อสามี เป็นแม่ที่ประเสริฐ
พระหิมพานต์มาต่างฉัตรเงินและฉัตรทอง จะเอาแต่แสงพระจันทร์อันผุดผ่องมาต่าง ข. เลี้ยงดูบุตรทั้งสอง
ประทีปแก้วโอภาส อนิจจามัทรีเอ่ยมาตายอเนจอนาถไร้ญาติที่กลางดง ครั้นท้าวเธอ ค. ปรนนิบัติสวามีด้วยความวิริยะอุตสาหะ
ค่อยคลายลงที่โศกศัลย์ จึ่งผันพระพักตร์มาพิจารณาก็รู้ว่ายังไม่อาสัญ จึ่งเข้าไปยังพระ ง. ทรงบ าเพ็ญทานสม ่าเสมอ
คันธกุฎีจับเอาคนทีอันเต็มไปด้วยน ้ามาทันใด ตั้งแต่พระองค์ทรงพระผนวชไพรมาได้ถึง
เจ็ดเดือนปลาย จะได้ต้องพระกายนางมัทรีก็หามิได้ เมื่อความทุกข์พ้นวิสัยที่จะก าหนด
ว่าอาตมะนี้เป็นดาบสฤๅษี ยกเศียรพระมัทรีขึ้นใส่ตักวักเอาพระวารีมาโสรจสรงลงที่อุระ
พระมัทรี หวังว่าจะให้ชุ่มชื่นฟื้นสมปฤๅดีคืนมาแห่งนางพระยา นั้นแล
19
