Page 274 - Edición final para libro digital

barcos, que non saíron ese día o mar, tamén colgaban en moitos balcóns
das casas lazos ou crespóns amosando a súa dor pola desgraza acontecida,

os taxis colgaron cintas negras nas súas antenas, os comercios pecharon
durante o enterro e non houbo poxa de peixe na lonxa en sinal de duelo
polas vítimas.

O 7 de maio celebráronse os funerais polos desaparecidos na Igrexa
parroquial de Muros. Os actos foron oficiados polo Arcebispo de Santiago,

Monseñor Suquía, e asistiron os mesmos as máximas autoridades da comu-
nidade, encabezadas polo entón presidente da Xunta, Don Gerardo Fernán-
dez Albor. Unha enorme multitude de mas de 12.000 persoas, estivo pre-
sente apoiando os familiares naquel acto. Tamén asistiron os medios de
comunicación mais importantes de España e algúns estranxeiros para cubrir

tan desgraciado acontecemento.

Durante unha larga tempada deixáronse notar no Concello os efec-
tos daquela gran traxedia.

Outros Naufraxios

Moitos foron os barcos de Muros que se perderon para sempre no

fondo do Océano, o mesmo mar que nos dou a vida tamén foi causante de
moitas mortes, e para o recordo quedan os nomes daqueles barcos que
forman parte da historia da nosa Vila e son homenaxe eterno a unha xente
dura e valente que forxou, a base de sacrificio e traballo, o pasado e o pre-

sente de un pobo que naceu, creceu e vive de cara o mar.
Os seguintes son algúns dos barcos da Vila de Muros que queda-

ron para sempre no fondo do mar ou se deixaron vidas nel:

273