Page 33 - Perfection_Book
P. 33

27


               ปฏิิพโล วิเนตุุำ อภิธมฺูเมู อภิวินเยตุิอาทำ่สั  ุ    มูาในอรรถว�าอันบัณฑิตุกัำาหนดิตุัดิแล้ว
                  ฺ
                                                                         �
                ิ
                                                                  ู
                             ฺ
                                                     ็
                        ฺ
                                                                ็
                                                              ุ
            ปริจฺฉนเน ฯ อญฺญมูญฺญสังฺกัรวิรหิเตุ ธมฺูเมู จ  ในคำาเปนอาทำิว�า ภิกัษุเปนผู้้สัามูารถเพือจะแนะนำา
                                                                               ็
                                                                    �
                                  ฺ
            วินเย จาตุิ วตฺุตุำ โหตุิ ฯ อภิกัฺกันเตุน วณเณนาตุิ  เฉพาะธรรมู เฉพาะวินัย. ทำานอธิบายว�า เปน
                     ุ
                                        ฺ
                                                 ู
            อาทำ่สัอธิเกั ฯ                     ผู้้สัามูารถจะแนะนำาในธรรมูและวินัย ซ่ึงเว้นจากั
                                                                          �
                ุ
                                                                         �
                                                ความูปะปนกัันและกััน. มูาในอรรถว�ายิง ในคำาเปน
                                                                               ็
                                                              �
                                                ตุ้นว�า มู่วรรณะงามูยิง ดิังน. � ่
                        ู
                                                                           �
                                                        ู
                                 ฺ
               เอตฺุถ จ รปปปตฺุตุิยา มูคคำ ภาเวตุิ เมูตฺุตุา   กั็พระผู้้มู่พระภาคเจ้าตุรัสัธรรมูทำังหลาย
                      ู
                                                            ่
            สัหคเตุน เจตุสัา เอกัำ ทำิสัำ ผู้ริตฺุวา วิหรตุ่ตุิอาทำินา  ในพระอภิธรรมูน มู่ความูเจริญบ้าง โดิยนัยมู่
                                                            �
            นเยน วฑฺฒิมูนโตุป ธมฺูมูา วตฺุตุา ฯ   อาทำิว�า ภิกัษุยอมูเจริญมูรรค เพือเข้าถึงรปภพ.
                               ุ
                  ุ
                                                                      �
                                                                            ู
                         ิ
                                                          �
                      ฺ
                                                         ุ
                                                   ุ
                                                                       �
                                                ภิกัษุมู่จิตุประกัอบดิ้วยเมูตุตุาแผู้ไปตุลอดิทำิศ
                                                หนึงอย. ู �
                                                  �
                                                                               ็
                ู
               รปารมฺูมูณำ วา สัทำฺทำารมฺูมูณำ วาตุิอาทำินา นเยน   ชัื�อว�ามู่ความูกัำาหนดิหมูายบ้าง เพราะเปน
               อารมฺูมูณาทำ่หิ สัลลกัฺขณยตฺุตุา สัลลกัฺขณาป ฯ  ธรรมูควรกัำาหนดิไดิ้ ดิ้วยกัรรมูทำวารและปฏิิปทำา
                           ฺ
                               ่
                                     ฺ
                                           ิ
                                                      ุ
                                                 �
                                                                  ็
                                                ทำ่สััมูปยตุดิ้วยอารมูณ์เปนตุ้น โดิยนัยมู่อาทำิ
                                                                      ็
                                                ว�า จิตุปรารภอารมูณ์ใดิๆ เปนรปารมูณ์กั็ดิ่
                                                                        ู
                                                สััทำทำารมูณ์กั็ดิ่.
                                                            ู
                  ฺ
                              ฺ
               เสักัขา ธมฺูมูา อเสักัขา ธมฺูมูา โลกัุตฺุตุรา     อันบุคคลบชัาแล้วบ้าง.  อธิบายว�า
                                       ู
                                                            ็
                                  ิ
            ธมฺูมูาตุิอาทำินา นเยน ปชัิตุาป ฯ ปชัารหาตุิ   ควรบชัา โดิยนัยเปนตุ้นว�า เสัขธรรมู อเสัขธรรมู
                                                    ู
                              ู
            อธิปฺปาโย ฯ ผู้สัโสั โหตุิ เวทำนา โหตุ่ตุิอาทำินา นเยน  โลกัุตุรธรรมู. ชัื�อว�าอันบัณฑิตุกัำาหนดิตุัดิบ้าง
                       ฺ
                    ิ
                                                             �
            สัภาวปริจฺฉนนตฺุตุา ปริจฺฉนนาป ฯ    เพราะเปนธรรมูทำ่ทำานกัำาหนดิตุามูสัภาพ โดิยนัย
                                                     ็
                                 ิ
                               ฺ
                              ิ
                                                            �
                     ฺ
                                                 ็
                                                เปนตุ้นว�า ในสัมูัยนัน ผู้ัสัสัะมู่ เวทำนามู่.
                                                             �
               มูหคคตุา  ธมฺูมูา  อปฺปมูาณา  ธมฺูมูา    ตุรัสัธรรมูทำังหลายทำ่ยิงบ้าง โดิยนัยเปนตุ้น
                                                                  �
                                                                             ็
                                                                 �
                   ฺ
                                                           �
                                    ิ
              ุ
            อนตฺุตุรา ธมฺูมูาตุิอาทำินา นเยน อธิกัาป ธมฺูมูา วุตฺุตุา ฯ   ว�า มูหัคคตุธรรมู อัปปมูาณธรรมู อนตุตุรธรรมู.
                                                                         ุ
            เตุเนตุเมูตุสัสั วจนตฺุถโกัสัลลตฺุถำ วตฺุตุำ  ดิ้วยเหตุุนัน เพือความูเปนผู้้ฉลาดิในอรรถาธิบาย
                    ฺ
                                                       �
                                                          �
                                   ุ
                               ฺ
                                                                   ู
                                                                ็
                                                                ่
                                                                �
                                                    �
                                                คำาแหงพระอภิธรรมูน ข้าพเจ้าจึงกัล�าวคาถา
                                                       �
                                                ประพันธ์น่ไว้ว�า
   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38