Page 11 - Cornice_Grade 8
P. 11
स झनाको क वता : ओड :
बतको समयबार ल खन क वता
े
े
े
े
कन व तलाई आधार बनाई यही व त सत
ु
ु
ै
ु
े
स ब त भई ल खन क वता
े
बा यकाल
े
ओड मरो रोमीलाई
ँ
तोत बोली दा भ टएका हामी तमी आयौ सानो बाकसमा
े
े
थय साना साना नानी तर छाडर गयौ सान उमरमा
े
े
ै
ख द कद्द ग यौ रमाइलो आउदा क त साना थयौ
ै
ु
ै
े
ब यो दन यसरी घमाइलो ँ
ु
बा यकालको यो समय तर प छ क त ठला भयौ
ँ
ँ
े
स झदा ला छ अ हल अनौठो जहा जादा प न मरो प छ ला यौ
े
ँ
ै
ँ
े
लडद पढद द हा द र मरो माया छट पाउ यौ
्
ै
ँ
ै
ँ
ै
्
ै
ु
ँ
ँ
ठलो द गय प नपाई कोही न दा तमीकहा आइप थ
ु
ँ
ै
ै
ै
ँ
े
े
ती साथीसग बतका पल सबसग तमी मरा म न साथी हौ भ
े
ँ
ँ
े
स झनामा आइर छन हर दन हरपल मरो ढोकाबाट चयाउ यौ
्
चकचक गदा पाएको गाली र भइँमा ज हल प न लडीबडी ग य
ु
े
ु
ै
ँ
स झनामा आइरह छ खा ल खानाको बा ना पाउनासाथ दौडँद आउ यौ
सध सध याद आइरहन ताजा र एक छनमा वा खाना र याउ यौ
े
ै
ँ
ती बालसखा र व ालय खासा त ा काला र सता भ लाको
ु
े
अझ प न मन म त कमा सजीव र तमी यताबाट उता दौडको
ै
े
े
रहछ यो हा ो जीवनको माग च अजीव ज हल प न याद आउछ मरो रोमी
े
े
ँ
ु
े
े
ु
ै
सामी य मनाली मरो ककर ! मरो साथी ! म तमीलाई
ै
क ह य बस ँ
स ना शमा
7
