Page 23 - AGIOS LAZAROS

Προκειμένου νά ἀπο- ἄλλο χῶμα». Ἐπίσης, ὅτι δέν μποροῦσε νά φάει ὁποιαδήποτε
φύγει τήν ὀργή τῶν ἀρχιε- τροφή χωρίς νά προσθέσει σ’ αὐτήν κάποια γλυκαντική οὐσία.
ρέων καί νά προστατεύ- Στό Συναξάριο τῆς ἡμέρας τῆς ἑορτῆς του ἀναφέρεται πώς τό
σει τίς δύο ἀδελφές του, ὠμοφόριο τοῦ τό εἶχε χαρίσει ἡ πάναγνος τοῦ Θεοῦ Μητέρα, ἡ
ἀλλά καί τόν ἴδιο, ὁ ἅγιος Παναγία, «οἰκείαις ἐπισκευασαμένη χερσίν». Ὑπάρχει καί ἡ ἀνα-
Λάζαρος ἔκρινε φρόνι- φορά στά γνωστά ὡς «Πάτρια» τοῦ Ἁγίου Ὄρους, σύμφωνα μέ
μο νά ἀναχωρήσει ἀπό τήν ὁποία ὁ ἅγιος Λάζαρος προσ κάλεσε κάποτε τήν Ὑπεραγία
τήν πατρίδα του καί κα- Θεο τόκο νά τόν ἐπισκεφθεῖ στήν Κύπρο. Ἐκείνη ἀποδέχθηκε
τά θεία φώτιση νά κα- τήν πρόσκληση καί συνοδευόμενη ἀπό τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν
ταφύγει στήν Κύπρο. Ὁ Θεολόγο, πού τήν εἶχε ὑπό τήν προστασία του κατ’ ἐντολήν
ἅγιος Ἐπιφάνιος, ἐπίσκο- τοῦ Χριστοῦ, ἐπιβιβάστηκαν σέ πλοιάριο, ἀλλά θαλασσοταραχή
πος Κωνσταντίας τῆς Κύ- ἔσπρωξε τό σκάφος μέχρι τό Ἅγιον Ὄρος. Ἕπειτα ἀπό σύντομη
πρου (367-403) μᾶς παρα- ἐκεῖ παραμονή, ἔπλευσαν πρός τήν Κύπρο καί φιλοξενήθηκαν
δίδει τήν πληροφορία ὅτι ἀπό τόν ἅγιο Λάζαρο, στόν ὁποῖο ἡ Θεοτόκος πρόσφερε ὡς
ὁ ἅγιος Λάζαρος, 30 ἐτῶν δῶρο τό ἀνωτέρω ὠμοφόριο καί ἕνα ζευγάρι ἐπιμάνικα. Ἀναφέ-
ὅταν ἀναστήθηκε, ἔζησε ρεται καί ἡ παράδοση ὅτι ἡ ἐπίσκεψη στό Ἅγιον Ὄρος ἔγινε
ἄλλα 30 χρόνια στήν Κύ- μετά τήν Κύπρο.
προ (ἀπό τό 33-63 μ.Χ.). Οἱ μεταγενέστερες γιά τόν ἅγιο Λάζαρο πληροφορίες στηρί-
Συγκεκριμένα ἀναφέρει: «Ἐν παραδόσεσιν εὕρομεν ὅτι τριάκον τα ζονται στήν προσκυνήτρια μοναχή Αἰθερία (ἀπό τήν Ἱσπανία),
ἐτῶν ἦτο ὁ Λάζαρος ὅτε ἐγήγερται, μετά δέ τό ἀναστῆναι αὐτόν, τόν ἐκκλησιαστικό ἱστορικό Εὐσέβιο, ἐπίσκοπο Καισαρείας,
ἄλλα τριάκοντα ἔ ζησε, καί οὕτω πρός Κύριον ἐξεδήμησε κοι- τόν ἐπίσης προσκυνητή
μηθείς». Κατά τήν παράδο ση, ὅταν οἱ ἀπόστολοι Παῦ λος καί Θεοδόσιο, τό Συναξάριο
Βαρνάβας στήν πρώτη περιοδεία τους ἐπισκέφθηκαν τήν Κύπρο τῆς Κωνσταντινουπόλεως,
(Πράξ. 13, 4-12), μεταβαίνοντας ἀπό τή Σαλαμίνα στήν Πάφο, τίς Κατηχήσεις τοῦ ἁγί-
συνάντησαν τόν ἅγιο Λάζαρο καί τόν χειροτόνησαν ἐπίσκοπο ου Θεοδώρου τοῦ Στουδί-
τῆς πόλης Κίτιο. Βέβαια, οἱ ὅποιες πληροφορίες ἀφοροῦν στόν του, τόν Καισαρείας Ἀρέθα
ἅγιο Λάζαρο εἶναι κυρίως ἀπό τή βυζαντινή περίοδο, βασίζον- κ.ἄ. Ἀπό τόν συνδυασμό
ται δέ κατά κανόνα σέ παραδόσεις καί ὄχι πάν τοτε σέ ἀξιόπι- λοιπόν ὅλων αὐτῶν, συν-
στες πηγές. τίθενται τά γεγονότα τῆς,
μετά τήν ἀνάστασή του,
τριακονταετοῦς ζωῆς τοῦ
Ἐπίσκοπος Κιτίου ἁγίου Λαζάρου:
Φτάνοντας στήν Κύπρο
Γ ενικῆς ἀποδοχῆς εἶναι ἡ παράδοση ὅτι μετά τήν ἀναβίωσή ἀποβιβάστηκε στήν περιο-

χή Ἁλυκή τῆς Λάρνακας,
του ὁ ἅγιος Λάζαρος ἦταν πάντοτε σκυθρωπός καί «δέν
γέλασε ποτέ», βιώνοντας προφανῶς φρίκη γιά ὅσα εἶδε στόν ὅπως ὀνομάζεται σήμερα
Ἅδη, ἐκτός ἀπό μία φορά πού βλέποντας κάποιον νά κλέβει τό ἀρχαῖο Κίτιο, ἡ πόλη
πήλινο ἀγγεῖο (στάμνα) εἶπε γελώντας: «Τό ἕνα χῶμα, κλέβει τό τοῦ φιλοσόφου Ζήνωνος.

22 23