Page 27 - AGIOS LAZAROS

Ἡ τελείωση τοῦ Ἁγίου.
Τό Λείψανό του
Ο πως σημειώσαμε ἤδη ὁ ἅγιος Λάζαρος, μετά τήν ἀνάστα-

σή του, ἔζησε τριάντα ἀκόμη χρόνια. Ἄρα ἐκδήμησε πρός
Κύριον τό ἔτος 63 μ.Χ. στήν Κύπρο. Στά τριάντα αὐτά
χρόνια ζωῆς κάνει ἀναφορά καί ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης
(759-826), ὅταν γράφει στίς «Κατηχήσεις» του: «Λαζάρου τοῦ
μακαριωτάτου ἑορτάζομεν τά μνημόσυνα, μᾶλλον δέ τά ἐγέρσια·
Λαζάρου ἐκείνου τά τριάκοντα ἔτη ζήσαντος, ὡς ὁ λόγος, καί
ἐπισκοπήσαντος μετά τήν ἀνάζησιν».
Ὅπως ἦταν φυσικό καί ἀναμενόμενο, οἱ χριστιανοί θρήνη-
σαν γιά τόν ἀπορφανισμό τους καί κατά τό ἔθος κήδευσαν τόν
πνευματικό τους πατέρα καί ἐπίσκοπο μέ τίς δέουσες τιμές.
Ἐναπέθεσαν δέ τήν τιμία σορό του σέ μαρμάρινη σαρκοφάγο,
πάνω στήν ὁποία σκάλισαν (ὄχι στήν ἑλληνική) καί τήν ἐπιγρα-
φή «Λάζαρος ὁ τετραήμερος καί φίλος τοῦ Χριστοῦ». Ἀργότε-
ρα, πάνω στή σαρκοφάγο ἀνοικοδομήθηκε μεγαλοπρεπής ἱερός
ναός, ἀφιερωμένος στή μνήμη του, πού σύντομα ἐξελίχθηκε σέ
παγκύπριο προσκύνημα.
Κατά τήν περίοδο τοῦ Βυζαντίου ἀρκετοί αὐτοκράτορες
συνήθιζαν νά μεταφέρουν τίμια Λείψανα Ἁγίων ἀπό διάφορα

27