Page 25 - AGIOS LAZAROS

Τήν ἐποχή ἐκείνη στό σημεῖο ὑπῆρχε
ἕνα μεγάλο ἀμπέλι. Περνώντας κάπο-
τε ἀπό ἐκεῖ ὁ ἅγιος Λάζαρος, κουρα-
σμένος καί διψασμένος καθώς ἦταν,
ζήτησε ἀπό τή γυναίκα–ἰδιοκτήτρια
τοῦ ἀμπελιοῦ νά τοῦ δώσει λίγα ἀπό
τά σταφύλια, γιά νά δροσιστεῖ. Ἐκεί-
νη, κοίταξε τόν ξένο ἀπαξιωτικά καί
τοῦ εἶπε:

– Δέν βλέπεις ὅτι τό ἀμπέ-
λι μου ξεράθηκε κι ἔγινε ἁλάτι;
Πήγαινε στό καλό καί ἄφησέ
με ἥσυχη.
Τότε ὁ ἅγιος Λάζαρος τῆς
ἀπάντησε: Τό θαῦμα τοῦ Ἁγίου (ψηφιδωτό) σέ ἐξωτερική ἁψίδα
τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ του στή Δρομολαξιά.
– Ἀφοῦ ἐσύ τό βλέπεις
ξεραμένο καί σάν ἁλάτι, ἄς
γίνει ἁλάτι! νης Εὐβοίας, ἱερομόναχος τοῦ πατριαρχείου Ἀντιοχείας (μέσα
Καί, ὤ τοῦ θαύματος, τοῦ 8ου αἰώνα) στήν ὁμιλία του «Εἰς τόν τετραήμερον Λάζα-
ἀμέσως ἡ μέχρι τότε εὔ- ρον», στήν ὁποία ἀναφέρει καί τά ἑξῆς: «Ἐμοί εἴρηκεν γέρων
φορη ἔκ ταση μέ τό ἀμπέ- τις περί τοῦ μακα ρίου Λαζάρου, πληροφορηθείς ἀπό γραφῆς
λι μετατράπηκε σέ ἁλυκή. τῶν αὐτοῦ ὑπομνημάτων, ὅτι ἐν Κύπρῳ τῇ νήσῳ ἐπίσκοπος
Λέγεται ὅτι καί σήμερα οἱ γενόμενος καί τόν τοῦ μαρτυρίου στέφανον ὑπέρ Χριστοῦ ἀνε-
ἐργάτες πού συλλέγουν ἁλά- δήσατο, τόν δρόμον τελέσας καί τήν πίστιν τηρήσας καί σύν
τι βρίσκουν στό ἔδαφος ρίζες τῷ Χριστῷ αἰωνίως ἀγάλλεται». (Δηλαδή: Κάποιος γέροντας
καί κορμούς ἀμπελιοῦ. Ἄλλη μοῦ ἔχει πεῖ γιά τόν μακάριο Λάζαρο, ἔχοντας πληροφόρηση
ἐκδοχή γιά τήν ἁλυκή ἀναφέρει ἀπό τά δικά του γραπτά κείμενα, ὅτι, ἀφοῦ ἔγινε ἐπίσκοπος
ὅτι στό σημεῖο ὑπῆρχε κάποια στό νησί τῆς Κύπρου, δέχθηκε καί τό στεφάνι τοῦ μαρτυρίου,
λίμνη, γιά τήν ἰδιοκτησία τῆς ἔχοντας στό μεταξύ ὁλοκληρώσει τή διακονία του καί μείνει
ὁποίας βρισκόταν σέ ἔριδα δύο σταθερός στήν πίστη, τώρα δέ ἀπολαμβάνει τήν αἰώνια χαρά
ἀδέλφια. Ἐπειδή δέν συμβιβάζονταν κοντά στόν Χριστό). Πρέπει βέβαια νά ἐπισημανθεῖ ὅτι ἡ ἀνα-
μεταξύ τους, ὁ ἅγιος Λάζαρος προ- φορά σέ μαρτυρικό θάνατο τοῦ ἁγίου Λαζάρου δέν συναντᾶται
σευχήθηκε καί ἡ λίμνη ξεράθηκε σέ ἄλλα κείμενα.
καί μετατράπηκε σέ ἁλυκή, γνωστή
ὡς ἁλυκή τῆς Σκάλας.
Πληροφορίες γιά τόν ἅγιο Λά-
ζαρο περιέλαβε καί ὁ ἅγιος Ἰωάν-

24 25