Page 7 - <4D6963726F736F667420576F7264202D20E0CDD7E9CDA7A2C7D1ADE0C7D5C2A7BED4A7A4EC207769746820636F766572>

~๗~

จนเจา พอจึงไปหาครมู าสอนให จนไปไดล กู ชายของหมืน่ หนงั สอื ตา งเมือง ซึง่
เปนคนหนมุ ทม่ี ีอนาคตไกลอกี คนหน่งึ ทเ่ี ชยี่ วชาญไดหลายภาษามาเปน ครู โดยใชสวน
ขวญั เปน สถานทีเ่ รียน

หลายวนั เขา จากความประหมาในตอนแรก จงึ เปน ความคนุ เคย สนทิ สนม ชาย
หญงิ เมื่ออยูใ กลกัน ก็เหมอื นกบั ครงั่ ใกลไ ฟ ไขใกลแดด ก็ยอมทีจ่ ะโอนออน ถงึ แมน วา
ในประราํ ทีม่ ผี า กางกนั้ ไว แตก ็มิวายทส่ี ายตาสองคจู ะหนั มาประสานกนั ในคราท่ลี มโชย
พดั ใหชายผา ระรกิ ไหว

เน่ินนาน ก็เหมอื นเปน การฝง รกั ใหห ยงั่ รากฝงลกึ ลงไปในหัวใจของทงั้ คู แมน
วา สองคนนนั้ จะอยคู นละสถานะ หนงึ่ อยูสงู ดังเอ้ืองฟา อกี หนึง่ ตา่ํ ตอ ยคาเพยี งดนิ แต
หัวใจแหง รกั ยอ มทจ่ี ะกา วขา มสง่ิ ตางๆ มาพบเจอกนั จนได ในโลกแหง รัก ท้งั สองอยู
เคียงชดิ แตใ นความเปนจรงิ มันแสนจะหางไกลกนั เหลอื เกนิ

“ จากเจยี รชะม่อยเนอื้ นพมาน

ชรลวิ่ แลนงคราญ เคร่าถ้า

เตมเลงอน่ื ใครปาน หฤทเยศ ใดแม่

เจยี มบ่รู้เนอื้ ฟ้า มีผู้ใผยล…

สายเมอื ง ทอ่ี านมานี่ถกู กาวา บถกู อนั ใดพอ งกา”
เจาหญงิ ผูเปนทรี่ กั ของคนทงั้ แผนดิน กําลงั กมอานกะโลงเมงิ เปาอยอู ยา งสนอก
สนใจ เมือ่ อานจบลง ก็สอบถามยงั ครู ทขี่ ณะนนั้ แทบมไิ ดย นิ คําถามน้นั ดว ยสาตาจบั
จองอยทู รี่ มิ ฝปากอนั อวบอมิ่ ที่เออื้ นเอยออกมาเปน มธุรสวาจา อันซาบซานเขา ไปใน
หวั ใจ
“มีต้ีผดิ พอ งกอ เจา ” เจา หญงิ ถามยาํ้ อีกคร้ัง หลังจากท่ีเงยี บไป
“บ...บมที ผ่ี ดิ เลยเจา ทีเ่ จาหญิงอานมานน้ั ถูกทกุ อักขระแลวแลเจา” สายเมือง
ตอบดวยใจอนั ส่นั ระรัว ราวกบั กลองปชู าทด่ี ังสะทานกองในวนั พระวนั ศลี
“แลว มันจกั หมายเถิงอนั ใดกา ขาอา นแลว บางคาํ ก็ฮู บางคําก็บฮู แตอ นั ทีบ่ ฮูหัน
จะนกั กวา ”