Page 10 - <4D6963726F736F667420576F7264202D20E0CDD7E9CDA7A2C7D1ADE0C7D5C2A7BED4A7A4EC207769746820636F766572>

~ ๑๐ ~

เอ้ืองขวัญเวยี งพิงค
บทที่ ๒

ทา มกลางหอคาํ หลวงแหง เวยี งพงิ คเชยี งใหม ท่เี ปนอาคารไมยกพน้ื สูง ลงรักปด
ทองดว ยลวดลายงดงาม สมชื่อกบั หอคาํ ตรงกลางเปน แทนคาํ เหลอื งที่เจา เหนือหวั ออก
วา ราชการประดบั ดว ยทุงยหู รอื ฉตั รขาวเจด็ คัน ในฐานะเมอื งประเทศราชของหงสาวดี
หากเปนดังเชน ทุกวนั ณ ที่แหง นี้คงจะรืน่ รมยไ มน อ ย แตทวา ครานดี้ จู ะอมึ ครมึ
เครงเครยี ดกนั อยูในที

ดว ยมแี ขกจากเมอื งไกล เดนิ ทางมาธุระอนั ใหญห ลวงสําคัญ ทําใหน อกจากเจา
เหนือหวั แลว ยังมีมหาเทวี ท่ีตองออกมารบั ตอ นยงั สว นหนา น้อี กี ดว ย ตามฐานะบทบาท
ของผทู ่ีมสี ิทธ์ินั่งเมอื งรว มกบั ราชบตุ รอยา งละครงึ่ ตามศกั ด์แิ ละสทิ ธิ์แหง มหาเทวี

เบอื้ งหนานน้ั มีเจาเหนือหวั เวยี งพิงค อนั ทีผ่ ูคนเคารพยาํ เกรงและหมอบราบอยู
เบือ้ งหนา เบอ้ื งซาย เปนตง่ั น่ังที่ยกขนึ้ มาเทียบเทา กบั เจา เหนอื อยู นน่ั ยอ มแสดงวา เปนผู
มยี ศศักด์ิสงู สง มใิ ชน อย หากแตผูทน่ี ่ังตรงนน้ั กลบั เปน ชายหนุมรุน ราวยสี่ บิ ตนๆ นงุ ผา
ตามแบบมา น นง่ั หลงั ตรงผ่ึงผาย ตามแบบฉบับเจายศเจา อยา ง นั่งยมิ้ อยา งสบอารมณ
อยางท่ีถือไพใ นมือเหนอื กวา

“บาทเจา วา สนั ใดพอง กับของขนั อันน้ี ทเ่ี จา ฟาหงสาสงมาขันเจา หญงิ เชยี งใหม
กับราชบุตรเลีย้ ง”

เสียงนนั้ เองไดท าํ ลายความเงยี บและตึงเครยี ดในขณะน้นั แมนวาจะเปน นํา้ เสยี ง
ของผูทมี่ าอายยุ งั เยาว แตทว งทานํา้ เสียง เตม็ ไปดวยการถอื ยศถอื ศกั ดขิ์ องตนเปนอยา งยิ่ง
เปนการยํ้าและรบเราสําหรับคําตอบ ดวยแขกทม่ี าเปน ถงึ เจาฟาหอคาํ แหงเมืองไกล ทมี่ า
ดว ยเจริญราชสัมพนั ธไมตรเี กย่ี วดองกนั ระหวา งสองเมอื ง

“กน็ ับวาเปนความเมตตาอยา งหาที่สุดทเ่ี สีย้ งบไ ด ทเ่ี จาฟาหงสาจะขณุ ณาขา เยีย่ ง
น้ี ขา จักวา อันใดได ก็มแี ตความยนิ ดอี ยางท่ีสุด ทีม่ ีอะมนิ ตอ ปลงปนมา กเ็ ทานน้ั ” เจา
เหนือหวั เวียงพิงคในคราคร้งั นี้ รูสกึ เหมอื นถกู กอ นหนิ หนกั ๆ ถว งสายอกสายใจเอาไว