Page 13 - <4D6963726F736F667420576F7264202D20E0CDD7E9CDA7A2C7D1ADE0C7D5C2A7BED4A7A4EC207769746820636F766572>

~ ๑๓ ~

“เจา นอย....” เจาเหนอื หวั แทบจะว่งิ ตามไปในทนั ทที นั ใด แตก ถ็ ูกมหาเทวีหา ม
ไว

“บาทเจาอยูหนเ้ี ตอ ะ เดียวแมไ ปอตู วยเอา อยูฮับตอนแขกบานแขกเมืองที่หนี้
เตอ ะ”

“อยางอ้นั ตอ งเพ่ิงเจาแมตวยจมิ่ เจา ”
“ก็คงตองเปน อยางอนั้ .... ไป อ่ีบัวไหล” ประโยคหลงั หันมาสง่ั บวั ไหล ซ่ึง
ตอนนีก้ ก็ าํ ลังทจ่ี ะทาํ หนาไมถ กู วา จะทําอยางไร “ไปหาเจานายมงึ ”
มหาเทวี เดนิ นาํ บัวไหล ลงจากหอคาํ ไป ดว ยความรบี เรงไมแพก นั
‘หวงั วาเจานอยเขาใจหนา’ เจาเหนอื หวั เวยี งพงิ คราํ พงึ ราํ พันในใจ แตการงาน
หนา ทย่ี อมอยูเหนือเรื่องสว นตัว “เอาละ... เฮามาอูเ รื่องงานตางหนากอ นเตอ ะ”

ขณะทห่ี อคาํ กาํ ลงั คยุ กันเรือ่ งการงานบา นเมืองอยูอยางเครง เครยี ดน่ันเอง
ภายนอกหอคาํ ซ่ึงตอนน้ี สายเมืองกเ็ ฝา ดูความเปลย่ี นแปลงบนหอคาํ อยางกระชนั้ ชิด
หัวใจเขาสนั่ ระรวั เม่อื เหน็ เจาหญงิ ยกมอื ปาดนาํ้ ตา ว่งิ ลงมาจากหอคาํ กลบั เขาสหู อใน
ตวั เขากแ็ ทบจะวงิ่ ตามไป แตก็เพียงไปไดแ คห วั ใจ ทวี่ ิง่ ตามไป ดวยความหว งหาอาทร
และคดิ วา เรอื่ งน้ี คงจะไมใ ชเ ร่อื งเลก็

ถดั นัน้ ไมน าน กม็ ีมหาเทวี พรอ มบัวไหล และนางขา ใชอ ีกหลายนาง พากันเดนิ
ตามไป

“ฮ่มึ ...ตอ งฮูหอ้ื ได วา มนั เกดิ อะหยังขนึ้ ”๚๛