Page 318 - ธรรมะบรรยาย1525
P. 318

๑๒๗                                              ธรรมะบรรยาย

                                                                  ท่านเจ้าคุณ พระราชปัญญาวชิโรดม
                ๗ กรกฎาคม ๒๕๖๔




                     เจริญพรทุก ๆ ท่าน ท่านทั้งหลายรู้ว่าการสวดมนต์นี้เป็นสิ่งที่ควรทาอย่างยิ่ง เพราะวันหนึ่ง

               ผ่านไป  เราไม่สวดมนต์ไม่ท าความดีให้แก่ตัวเอง  ความดีมันก็ลดลงได้  เหมือนนางวิสาขาได้พูดกับ

                                                                      ้
               พ่อผัวว่า คือมีพระไปบิณฑบาตที่บ้าน เมื่อไปยืนอยู่ที่หน้าบาน พ่อผัวก็หันหลังให้ นางวิสาขาก็เห็น
               พระยืนนานก็ได้บอกว่า  “พระคุณเจ้านิมนต์โปรดสัตว์ข้างหน้าเจ้าค่ะ  พ่อผัวดิฉันท่านกินของเก่า”

                                       ิ
               ค าพูดนี้ ในขณะนั้นนางวสาขาก าลังปรนนิบัติพ่อผัวอยู่ ป้อนข้าวหรือว่าตักข้าวอาหารให้ พ่อผัวได้
               ฟังเช่นนั้น  ก็เอาชามข้าวทงโป้งลงไปเลย  โมโหจัด  หาว่าลูกสะไภ้นี่  บอกขนาดตัวเองก าลังกินข้าว
                                        ิ้
               มาหาว่าตัวเองก าลังกินของเก่า หมายถึงกินสิ่งที่ไม่ดี โมโหจัดเลยไล่ลูกสาว ออกจากบ้านกู ออกไป


               นางวิสา “อ้าว ทาไมไล่ฉันออกจากบ้าน ฉันผิดอะไร” “ก็แกว่าฉันกินของเก่า กินของสกปรก” นาง
               วิสาขาก็บอกว่า “ไม่ได้หมายอย่างนั้น” จึงได้ตั้งคณะกรรมการขึ้นมา ๘ ท่าน สอบถามว่าเรื่องราว

               เป็นยังไง ท าไมพ่อผัวถึงโกรธจัดและก็ไล่นางวิสาขาออกจากบ้าน

                     เมื่อคณะกรรมการได้แต่งตั้งขึ้นมาแล้วก็สอบถามว่า ท าไมนางวิสาขาได้พูดว่า “พ่อผัวกินของ

               เก่า” หมายถึงอะไร นางวิสาขาก็ตอบว่า “ของเก่าในที่นี้ ไม่ใช่หมายถึงอย่างอื่น หมายถึงบุญเก่าท ี่

               พ่อผัวของข้าพเจ้านี่ได้สั่งสมมา จึงได้เป็นเศรษฐี มหาเศรษฐี มีความสุขความอุดมสมบูรณ์ เพราะได้

               ท าบุญกุศลมามากแล้วหลายภพ หลายชาติ ตั้งแต่อดีตชาติจนมาถึงปัจจุบันนี่ก็มีความอุดมสมบูรณ     ์

               นั่นหมายความว่ากินของเก่า หมายถึงกินบุญเก่า” ถ้าบุญเก่าไม่ได้สั่งสมใหม่ก็จะหมดไป เราคงเคย

               ได้ยินว่าเศรษฐีกลายเป็นยาจก เป็นไปได้ ยาจกวณิพกกลายเป็นเศรษฐีได้ มันก็มีอยู่ให้เห็นในโลกนี้

                     เพราะฉะนั้น  บุญเก่าที่เราสั่งสมไว้นี่ถ้าเราไม่ท าเพิ่มมันก็หมดไปได้  การได้สั่งสมบุญกุศลแต่

               ละวัน ๆ นี่ มันเป็นสิ่งที่ควรท าอย่างยิ่ง เพราะบุญนั้นเองจะเป็นที่พึ่งของเรา ร่างกายของเรานี่สักวัน

               หนึ่งก็ต้องมีการเปลี่ยนแปลงไป ย่อยยับและดับขันธ์ไป แต่ว่าใจ เจ้าประคุณ สมเด็จพระญาณวชิโร

                                   ่
               ดม หลวงพ่อวิริยังค์ทานพูดว่า ใจไม่ได้แตกสลายไปกับร่างกาย ร่างกายต่างหากเล่าที่แตกสลาย ดิน
               ไปส่วนดิน น้ าไปส่วนน้ า ลมไปส่วนลม ไฟไปส่วนไฟ แต่วิญญาณธาตุ คือธาตุรู้ทสะสมบุญกุศลเอาไว้
                                                                                       ี่
               ที่สะสมบาปเอาไว้จะต้องติดตามจิตนั้น เรียกว่า “เจตสิก ที่เกาะจิตของเรานี่” จิตของเราได้อะไร

               เกาะ  บุญเกาะก็จะท าให้จิตของรู้ตื่นเบิกบาน  บาปเกาะมันก็ท าให้จิตเศร้าหมอง  จิตหงุดหงิด  จิต



                                                          ๓๑๘
   313   314   315   316   317   318   319   320   321   322   323