Page 230 - หนังสือพุทธมนต์ พิมพ์ครั้งที่2
P. 230

222    พุุทธมนต์์




                                         คำแปลัแลัะตำนาน






                                               คำแปลัอาริาธนาธริริม



                            ั
                                ี
                      ท้าวสหมับดพื่รัหมั ผ่้เป็นใหญ่ในโลก ได้พื่นมัมั่อขอพื่รัอันปรัะเสรัิฐว่า สัตวทั�งหลายที�เกิดมัาแล้ว มัีกิเลสน้อย
                                                                                  ์
                          �
                   ่
             ยังมัีอยในโลกนี ขอพื่รัะองค์ทรังอนุเครัาะห์แสดงธรัรัมัโปรัดหมั่่สัตวนี�เถิิด
                   ่
                                                                    ์
                                                อภิธริริมสังคณัีคาถา
                                                                 ิ
                                             ่
                                                                       ี
                            ั
                                                ่
                      ธรัรัมัท�งหลายเป็นกุศล (คอไมัมัีโทษอันบัณฑิิตติเตียน, มัสุขเป็นวิบากต่อไป) ธรัรัมัทั�งหลายเป็นอกุศล
                                                                        ั
                                                                                                ์
                                      ี
             (ค่อมัีโทษอันบัณฑิิตติเตียน, มัทุกข์เป็นวิบากต่อไป) ธรัรัมัทั�งหลายเป็นอพื่ยากฤต (ค่อท่านไมั่พื่ยากรัณว่า เป็นกุศลหรั่อ
             อกุศล ค่อเป็นธรัรัมักลางๆ)
                      ธรัรัมัท�งหลายที�เป็นกุศลเป็นไฉน? ในสมััยใดจ้ิตเป็นกุศล เป็นกามัาวจ้รั (ท่องเที�ยวไปในอารัมัณ์อันน่าใครั่)
                            ั
                                                                                       ี
                                                                                    ่
                                                                                        ่
             ย่อมัเกิดข�น, เป็นไปกับด้วยโสมันัสปรัะกอบพื่รั้อมัด้วยญาณ, ปรัารัภอารัมัณคอรั่ป หรัอมัรัปเป็นอารัมัณบ้าง, ปรัารัภ
                                                                                                   ์
                                                                            ์
                      ่
                                                                             ่
                    ์
                                              ์
                                                                                         ์
                                                               ์
                                                                                                         ์
             อารัมัณค่อเสียง หรั่อมัีเสียงเป็นอารัมัณบ้าง, ปรัารัภอารัมัณค่อกลิ�น หรั่อมัีกลิ�นเป็นอารัมัณบ้าง ปรัารัภอารัมัณค่อรัส
                  ี
             หรั่อมัรัสเป็นอารัมัณบ้าง ปรัารัภอารัมัณค่อโผฏฐพื่พื่ะ สิ�งทีถิ่กต้อง หรั่อมัีโผฏฐพื่พื่ะเป็นอารัมัณบ้าง, ปรัารัภอารัมัณ์ค่อ
                                              ์
                                                                             ั
                                                     ั
                                                             �
                              ์
                                                                                           ์
                                                                        ็
             ธรัรัมั เรั่�องรัาวทางใจ้ หรั่อมัีธรัรัมัเป็นอารัมัณบ้าง ปรัารัภอารัมัณ์ใดๆ กดี
                                                  ์
                      ในสมััยนั�น ผ่้สละ (ความัปรัะจ้วบต้องกันแห่งธรัรัมั ๓ ปรัะการั ค่อ อายตนะภายใน อายตนะภายนอก และ
                                                              ั
                                                                                          ่
                                                                                          �
                                                                                   ั
                                                                                ี
                                                                                �
                                                                            ่
                                                                                        ิ
                                                                      ั
                                                                           ี
                                                                                              ้
                                           ่
                                                                                                   ่
                                                    ่
               ิ
                                   ่
                                     ุ
                                       ่
                                                      ่
                                                                                                            ่
                                                                                                            ่
                        ่
                                                                                                 ่
             วญญาณ) ยอมัมัี ความัไมัฟั้งซึ่านยอมัมัี, ก็หรัอวา ธรัรัมัท�งหลาย อนไมั่มัรัป ทอาศย เกดขนแมัเหลาอนใด มัีอยใน
                                                                                                   �
              สมััยนั�น, ธรัรัมัเหล่านี�เป็นกุศลธรัรัมั
                                                     วภังคะคาถา
                                                       ิ
                                                                                                     ั
                          ์
                                                                                                         ่
                                                                                   ์
                                                                                               ั
                                                  ์
                                                                                              ์
                                                            ์
                                       ์
                               ่
                      ขันธ ๕ คอ รัปขันธ เวทนาขันธ สัญญาขันธ สังขารัขันธ วิญญาณขันธ บรัรัดาขันธท�ง ๕ น�น รัปขันธ  ์
                                                                       ์
                                  ่
                                                     ี
                                                                    ่
             เป็นไฉน รั่ปอย่างใดอย่างหน่�ง ล่วงไปแล้ว ยังไมัมัมัา หรั่อเกิดข่�นอยเฉพื่าะหน้า, เป็นไปภายในบ้าง เป็นไปภายนอกบ้าง
                                                    ่
                                                                    ่
                                                                                                    ั
                                                     ่
                                                                         ่
                                                           ่
                                                                         ่
             หยาบบ้าง ละเอียดบ้าง เลวบ้าง ปรัะณีตบ้าง รัปใดอย่ในท�ไกลบ้าง อยในที�ใกล้บ้าง ปรัะมัวลย่นย่อรั่ปน�นเข้าเป็นอัน
                                                               ี
             เดียวกัน นี�เรัียกว่า รั่ปขันธ ์
                                                        ธาตุกถา
                                                                                                       ่
                      การัสงเครัาะห ค่อ รัวมัเข้าเป็นหมัวดหมัเดียวกันได้, การัไมั่สงเครัาะห ค่อ ไมั่รัวมัเข้าเป็นหมัวดหมัเดียวกัน,
                                                                                                       ่
                                                                               ์
                                                       ่
                                                       ่
                                  ์
                                                                                 ้
             หมัวดธรัรัมัที�สงเครัาะห์เข้ากันได้ เพื่รัาะเป็นฝั่ายเดียวกัน แต่สงเครัาะห์เข้ากันไมั่ไดกับหมัวดธรัรัมัฝั่ายอ่�น หมัวดธรัรัมัที�
                                                                    ้
             สงเครัาะห์เข้ากันไมั่ได้เพื่รัาะต่างฝั่ายกัน แต่การัสงเครัาะห์เข้ากันไดกับหมัวดธรัรัมัฝั่ายเดียวกัน, หมัวดธรัรัมัที�สงเครัาะห ์
             เข้ากันได้ เพื่รัาะเป็นฝั่ายเดียวกัน ก็สงเครัาะห์เข้ากันได้ กับหมัวดธรัรัมัฝั่ายเดียวกันทั�งหมัด, หมัวดธรัรัมัที�สงเครัาะห์
   225   226   227   228   229   230   231   232   233   234   235