Page 232 - หนังสือพุทธมนต์ พิมพ์ครั้งที่2
P. 232

224    พุุทธมนต์์





                                                               ั
                                                     มะหาปฏิฐาน

              ๑. ปจ้จ้ัย (เครั่�องสนับสนุน) ที�เป็นเหตุ   ๒. ปจ้จ้ัยที�เป็นอารัมัณ์     ๓. ปจ้จ้ัยที�เป็นใหญ ่
                                                          ั
                                                                                             ั
                   ั
                          ่
              ๔. ปจ้จ้ัยที�ไมัมัีอะไรัคั�น            ๕. ปจ้จ้ัยที�กรัะชิั�นชิิด        ๖. ปจ้จ้ัยที�เกิดพื่รั้อมักัน
                                                                                             ั
                   ั
                                                          ั
                                                                                             ั
              ๗. ปจ้จ้ัยทีอิงอาศัยกัน                 ๘. ปจ้จ้ัยที�เป็นที�อาศัย         ๙. ปจ้จ้ัยที�เป็นเชิ่�อ
                        �
                                                          ั
                   ั
                   ั
                                                          ั
                                                                                             ั
              ๑๐. ปจ้จ้ัยที�เกิดก่อน                 ๑๑. ปจ้จ้ัยที�เกิดภายหลัง         ๑๒. ปจ้จ้ัยที�สะสมั
               ๑๓. ปจ้จ้ัยค่อกรัรัมั                 ๑๔. ปจ้จ้ัยค่อผลของกรัรัมั        ๑๕. ปจ้จ้ัยค่ออาหารั
                   ั
                                                                                            ั
                                                          ั
                   ั
               ๑๖. ปจ้จ้ัยค่ออินทรัีย์               ๑๗. ปจ้จ้ัยค่อฌาน                 ๑๘. ปจ้จ้ัยค่อมัรัรัค
                                                                                            ั
                                                          ั
                   ั
                                                                                                 �
              ๑๙. ปจ้จ้ัยค่อตัวปรัะกอบ               ๒๐. ปจ้จ้ัยที�ไมั่เป็นตัวปรัะกอบ   ๒๑. ปจ้จ้ัยทีพื่้นไป
                                                          ั
                                                                                            ั
                          ่
               ๒๒. ปจ้จ้ัยที�ไมัพื่้นไป
                   ั
                                                 คำแปลัมริณัะคาถา
                                                                                             ็
                      สังขารัทั�งหลายไมั่เที�ยงหนอ มัีความัเกิดข่�นและความัเส่�อมัไปเป็นธรัรัมัดา เกิดข่�นแล้วกย่อมัดับไป การัเข้าไป
                                             ั
                                                     ั
                                                                                                         ่
                                                                                   ่
                            ั
             สงบสังขารัเหล่าน�นลงได้เป็นสุข สัตว์ท�งหลายท�งปวงจ้ะตาย ตายแล้ว และจ้ักตาย ถิงเรัาก็จ้ักตายอย่างนั�นเหมัอนกัน
                                  �
                                      ่
             ความัสงสัยในความัตายนีจ้่งไมัมัีแก่เรัา
                                                    ิ
                                                                ู
                                                  วปัสสนาภมิปาฐะ
                          ์
                      ขันธ ๕  ค่อ  สิ�งทีรัวมักัน ๕ อย่าง
                                     �
                                                �
                            ๑. รั่ปขันธ์     สิ�งทีรัวมักันเป็นรั่างกาย
                                                �
                            ๒. เวทนาขันธ์    สิ�งทีรัวมักันเป็นความัรั่้ส่ก
                                                �
                            ๓. สัญญาขันธ์    สิ�งทีรัวมักันเป็นความัจ้ำ
                            ๔. สังขารัขันธ์   สิ�งทีรัวมักันเป็นการัปรัุงแต่ง
                                                �
                                                �
                            ๕. วิญญาณขันธ์  สิ�งทีรัวมักันเป็นความัรั่้
                                                ์
                      อายตนะ ๑๒  ค่อ  สิ�งทีสมัพื่ันธกัน  ค่อ
                                          �
                                           ั
                            ๑. ตา        ๒. รั่ป        ๓. ห่        ๔. เสียง        ๕. จ้มั่ก        ๖. กลิ�น        ๗. ลิ�น        ๘. รัส
                                            �
                            ๙. กาย    ๑๐. สิ�งทีถิ่กต้องได       ๑๑. ใจ้         ๑๒. อารัมัณ์ของใจ้
                                                    ้
                         ุ
                      ธาต ๑๘  ค่อ
                            ๑. ตา        ๒. รั่ป        ๓. วิญญาณทางตา        ๔. ห่        ๕. เสียง        ๖. วิญญาณทางห่
                            ๗. จ้มั่ก      ๘. กลิ�น      ๙. วิญญาณทางจ้มั่ก    ๑๐. ลิ�น    ๑๑. รัส         ๑๒. วิญญาณทางลิ�น

                                                    ้
                                             �
                                ๑๓. กาย    ๑๔. สิ�งทีถิ่กต้องได      ๑๕. วิญญาณทางกาย     ๑๖. ใจ้         ๑๗. อารัมัณ์ของใจ้
                                ๑๘. วิญญาณทางใจ้
   227   228   229   230   231   232   233   234   235   236   237