Page 262 - หนังสือพุทธมนต์ พิมพ์ครั้งที่2
P. 262

254              พุุทธมนต์์





                                                                                       �
                            ิ
                                 ้
                   ่
             ทนอยในสภาพื่เดมัไมั่ได มัีความัแปรัปรัวนเปลี�ยนไป ตามัธรัรัมัชิาติของมััน ควรัหรั่อไมั่ ทีจ้ะเข้าใจ้สิ�งนั�นว่า สิ�งนั�นเป็น
                   ่
             ของเรัา สิ�งนั�นเป็นเรัา สิ�งนั�นเป็นตัวตนของเรัา ไมั่ควรัเข้าใจ้อย่างนั�น พื่รัะเจ้้าข้า
                             ุ
                      ด่กรัภิกษทั�งหลาย ท่านจ้ะให้ความัสำคัญ สิ�งที�กล่าวมัาแล้วนั�น เป็นไฉน ความัจ้ำเป็นสิ�งยั�งย่น หรั่อไมั่ยั�งย่น
             ไมัยั�งย่น พื่รัะเจ้้าข้า สิ�งใดไมัยั�งย่น สิ�งนั�นเป็นทุกข หรั่อเป็นสุขเล่า เป็นทุกข พื่รัะเจ้้าข้า สิ�งใดไมัยั�งย่น เป็นทุกข ค่อ
                                                                                                          ์
                ่
                                                                                             ่
                                     ่
                                                                            ์
                                                       ์
                                 ้
                            ิ
                                                                                       �
                   ่
                   ่
             ทนอยในสภาพื่เดมัไมั่ได มัีความัแปรัปรัวนเปลี�ยนไป ตามัธรัรัมัชิาติของมััน ควรัหรั่อไมั่ ทีจ้ะเข้าใจ้สิ�งนั�นว่า สิ�งนั�นเป็น
             ของเรัา สิ�งนั�นเป็นเรัา สิ�งนั�นเป็นตัวตนของเรัา ไมั่ควรัเข้าใจ้อย่างนั�น พื่รัะเจ้้าข้า
                                                                                                   ิ
                                                                                                      ั
                                                                                                             ่
                      ดกรัภิกษทั�งหลาย ท่านจ้ะให้ความัสำคัญ ส�งท�กล่าวมัาแล้วน�น เป็นไฉน การัคิดปรัุงแต่งเป็นส�งย�งยน หรัอ
                                                                        ั
                              ุ
                                                          ิ
                       ่
                                                            ี
                                                                                                        ่
                                                                                 ์
                                            ่
             ไมัยั�งย่น ไมัยั�งย่น พื่รัะเจ้้าข้า สิ�งใดไมัยั�งย่น สิ�งนั�นเป็นทุกข หรั่อเป็นสุขเล่า เป็นทุกข พื่รัะเจ้้าข้า สิ�งใดไมั่ยั�งย่น เป็นทุกข  ์
                       ่
                                                             ์
                ่
                               ิ
             ค่อ ทนอยในสภาพื่เดมัไมั่ได มัีความัแปรัปรัวนเปลี�ยนไป ตามัธรัรัมัชิาติของมััน ควรัหรั่อไมั่ ทีจ้ะเข้าใจ้สิ�งนั�นว่า สิ�งนั�น
                      ่
                      ่
                                                                                          �
                                    ้
             เป็นของเรัา สิ�งนั�นเป็นเรัา สิ�งนั�นเป็นตัวตนของเรัา ไมั่ควรัเข้าใจ้อย่างนั�น พื่รัะเจ้้าข้า
                                                            ี
                                                                                                      ่
                      ดกรัภิกษท�งหลาย ท่านจ้ะให้ความัสำคัญ ส�งท�กล่าวมัาแล้วน�น เป็นไฉน ความัรัเป็นส�งย�งยน หรัอไมัย�งยน
                                                          ิ
                                                                        ั
                               ั
                                                                                                         ่
                              ุ
                                                                                                 ่
                                                                                             ิ
                                                                                               ั
                                                                                        ้
                                                                                        ่
                                                                                                            ่
                                                                                                          ั
                       ่
                                                                                                          ์
                                                                                             ่
                                                                            ์
             ไมัยั�งย่น พื่รัะเจ้้าข้า สิ�งใดไมัยั�งย่น สิ�งนั�นเป็นทุกข หรั่อเป็นสุขเล่า เป็นทุกข พื่รัะเจ้้าข้า สิ�งใดไมัยั�งย่น เป็นทุกข ค่อ
                                                       ์
                ่
                                     ่
                                 ้
                   ่
                   ่
                                                                                    ่
                                                                                       �
                            ิ
             ทนอยในสภาพื่เดมัไมั่ได มัีความัแปรัปรัวนเปลี�ยนไป ตามัธรัรัมัชิาติของมััน ควรัหรั่อไมั ทีจ้ะเข้าใจ้สิ�งนั�นว่า สิ�งนั�นเป็น
             ของเรัา สิ�งนั�นเป็นเรัา สิ�งนั�นเป็นตัวตนของเรัา ไมั่ควรัเข้าใจ้อย่างนั�น พื่รัะเจ้้าข้า
                                         ั
                                                                     ี
                      เพื่รัาะเหตุน�นแล ภิกษุท�งหลาย รั่างกายอย่างใดอย่างหน่�ง ท�เป็นอดีตก็ตามั อนาคตก็ตามั ปัจ้จุ้บันก็ตามั ภายใน
                                ั
                                                                                     ่
             ก็ตามั ภายนอกก็ตามั หยาบก็ตามั ละเอียดก็ตามั เลวก็ตามั ปรัะณีตก็ตามั สิ�งใดมัีอย่ ในที�ไกลก็ตามั ในที�ใกลก็ตามั
                                                                                                         ้
                                                                                            ี
                                                                                              ิ
                                                                                                        ั
                                                                                                ี
                                                            ั
                                                          ิ
                                                                      ิ
                                                                        ั
                                                                                            �
                                                                             ่
                                          ิ
                                             ั
                     ั
                                                                                                �
             รั่างกายท�งหมัด สักว่าเป็นรั่างกาย ส�งน�นไมั่ใชิ่ของเรัา ส�งน�นไมั่ใชิ่เรัา ส�งน�นไมั่ใชิตัวตนของเรัา ดังน ส�งน อันท่านท�งหลาย
             พื่่งเห็นด้วยปัญญาอันชิอบ ตามัความัเป็นจ้รัิงอย่างนี �
                             ่
                                                                             ุ
                                             ่
                                                                           ั
                      ความัรั้สก อย่างใดอย่างหน�ง ท�เป็นอดีตก็ตามั อนาคตก็ตามั ปจ้จ้บันก็ตามั ภายในก็ตามั ภายนอกก็ตามั
                            ่
                                                ี
             หยาบก็ตามั ละเอียดก็ตามั เลวก็ตามั ปรัะณีตก็ตามั สิ�งใดมัีอย่ ในที�ไกลก็ตามั ในที�ใกลก็ตามั ความัรั่้ส่กทั�งหมัด สักว่า
                                                                 ่
                                                                                     ้
                                                                                 �
                                                                            �
             เป็นความัรั่้ส่ก สิ�งนั�นไมั่ใชิ่ของเรัา สิ�งนั�นไมั่ใชิ่เรัา สิ�งนั�นไมั่ใชิ่ตัวตนของเรัาดังนี สิ�งนี อันท่านทั�งหลาย พื่่งเห็นด้วยปัญญา
             อันชิอบ ตามัความัเป็นจ้รัิงอย่างนี �
                                                                             ุ
                                                                              ั
                                                                                             ็
                                                                          ั
                                                                                                          ็
                                            ่
                                            �
                                               ี
                                               �
                                       ่
                      ความัจ้ำ อย่างใดอยางหนง ทเป็นอดีตก็ตามั อนาคตก็ตามั ปจ้จ้บนก็ตามั ภายในกตามั ภายนอกกตามั
                                                                ่
             หยาบก็ตามั ละเอียดก็ตามั เลวก็ตามั ปรัะณีตก็ตามั สิ�งใดมัีอย่ ในที�ไกลก็ตามั ในที�ใกลก็ตามั ความัจ้ำทั�งหมัด สักว่าเป็น
                                                                                   ้
                                                                                                         ั
                                       ิ
                                                                                 ั
                                                                               ี
                                                                               �
                                       �
                                         ั
                                                                                        �
                                                                                        ั
                       �
             ความัจ้ำ สงนนไมัใชิของเรัา สงนนไมัใชิเรัา สงนนไมั่ใชิตัวตนของเรัาดงน สงน อนทานทงหลาย พื่่งเหนด้วยปญญา
                       ิ
                              ่
                                                                                    ่
                            ่
                         ั
                         �
                                                      �
                                               ่
                                                                          ี
                                                                          �
                                                                        ั
                                                    �
                                                                                                   ็
                                                    ิ
                                                                             ิ
                                                            ่
                                         �
                                                                             �
                                                      ั
                                             ่
             อันชิอบ ตามัความัเป็นจ้รัิงนี �
                                                   ี
                      การัคิดปรัุงแต่ง อย่างใดอย่างหน่�ง ท�เป็นอดีตก็ตามั อนาคตก็ตามั ปัจ้จ้บันก็ตามั ภายในก็ตามั ภายนอกก็ตามั
                                                                               ุ
                                                                 ่
             หยาบก็ตามั ละเอียดก็ตามั เลวก็ตามั ปรัะณีตก็ตามั สิ�งใดมัีอย่ ในที�ไกลก็ตามั ในที�ใกลก็ตามั การัคิดปรัุงแต่งทั�งหมัด
                                                                                     ้
                                                                                          �
             สักว่าเป็นการัคิดปรัุงแต่ง สิ�งนั�นไมั่ใชิ่ของเรัา สิ�งนั�นไมั่ใชิ่เรัา สิ�งนั�นไมั่ใชิตัวตนของเรัาดังนี สิ�งนี อันท่านทั�งหลาย พื่่งเห็น
                                                                       ่
                                                                                      �
             ด้วยปัญญาอันชิอบ ตามัความัเป็นจ้รัิงอย่างนี �
                                                                            ุ
                                               ี
                                           ่
                            ่
                      ความัรั้ อย่างใดอย่างหน�ง ท�เป็นอดีตก็ตามั อนาคตก็ตามั ปจ้จ้บันก็ตามั ภายในก็ตามั ภายนอกก็ตามั
                                                                          ั
                                                                ่
                                                                                    ้
             หยาบก็ตามั ละเอียดก็ตามั เลวก็ตามั ปรัะณีตก็ตามั สิ�งใดมัีอย่ ในที�ไกลก็ตามั ในที�ใกลก็ตามั ความัรั่้ทั�งหมัด สักว่าเป็น
                                    ิ
                       ั
                                                ิ
                                      ั
                   ้
             ความัรั ส�งน�นไมั่ใชิ่ของเรัา ส�งน�นไมั่ใชิ่เรัา ส�งน�นไมั่ใชิตัวตนของเรัาดังน ส�งน อันท่านท�งหลาย พื่่งเห็นด้วยปัญญาอันชิอบ
                     ิ
                   ่
                                                                          ี
                                                                        ิ
                                                                                  ั
                                                                          �
                                                        ่
                                                  ั
                                                                      ี
                                                                      �
             ตามัความัเป็นจ้รัิงอย่างนี �
   257   258   259   260   261   262   263   264   265   266   267