Page 177 - ธรรมะบรรยาย2564
P. 177

เหมือนกับท่านพากุละนี่ท่านอายุยืน  ๑๖๐  ปี  ก็เพราะว่าท่านทำถวายเภสัชคือยารักษาโรค

               และสร้างห้องน้ำ  ทำความสะอาดห้องน้ำเรื่อย  ๆ  พระนางโรหิณีก็เหมือนกันได้ปัดกวาดเช็ดถูทำ

               ความสะอาดศาลาให้สะอาด ในที่สุดโรคภัยไข้เจ็บ โรคผิวหนังนั้นก็อันตรธานหายไป และก็คงด้วย

               พระบุญญาของพระพุทธเจ้าด้วย ที่แสดงธรรมให้นางได้ฟังจนนางได้บรรลุเป็นพระโสดาบัน

                     เพราะฉะนั้น คนเรามองไม่เห็นกรรมเก่าของตัวเอง เมื่อเราไม่เห็น เราก็ควรทำบุญนะ ทำบุญ

               ก็คือสวดมนต์นี่แหละ เดินจงกรมนี่แหละ นั่งสมาธินี่แหละ และกรวดน้ำไป อุทิศส่วนกุศลให้แก่เจ้า

               กรรมนายเวร  สรรพสัตว์ทั้งหลายน้อยใหญ่ให้ได้รับอานิสงส์โดยทั่วกัน  บุญกุศลอันใดที่ข้าพเจ้าได้

                                                               ุ
               สะสมไว้ดีแล้ว ขออุทิศให้แก่ผู้นั้น ๆ ก็ว่าไป จะเป็นบญกุศล เป็นวาสนาบารมี เพราะฉะนั้นการสวด
                                                                                ่
               มนต์จึงเป็นอานิสงส์อย่างหนึ่งเขาเรียกว่า “สมาธิภาวนา” เมื่อเราทำบอย ๆ ทุกวัน ๆ มันย่อมเกิด
               พลังจิต ต่อจากนี้ไปคงได้เวลาแล้ว ก็ให้ทุกท่านได้พร้อมใจกันกล่าวบูชาพระรัตนตรัย







                        ธรรมะบรรยาย                                                            ๐๗๑

                        ท่านเจ้าคุณ พระราชปัญญาวชิโรดม
                                                                                      ๓๐ พฤษภาคม ๒๕๖๔




                     วันนี้มีผู้เข้าร่วมสวดมนต์ ๑,๓๘๐ ท่าน สาธ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ ขออนุโมทนากับทุกท่านที่
                                                             ุ
               ปรารถนาดีอุทิศส่วนกุศลแก่สรรพสัตว์ทั้งหลาย         การที่เราสวดมนต์นี้หลวงพ่อบอกว่าไม่ใช่ได้

               เฉพาะตัวเราเอง  ได้กับสรรพสัตว์ทั้งหลายด้วย  เป็นการสร้างเมตตาบารมี  มีครั้งหนึ่งหลวงพ่อของ

               เรานี้ไปอยู่กับหลวงปู่มั่น ทีนี้ท่านก็นั่งสมาธิเพลินอยในกลดของท่าน หลวงปู่มั่นก็ไปเตือนว่าวิริยังค์
                                                               ู่
               มันผิดแล้ว หลวงพ่อก็ว่า โอ้ นั่งสมาธิเข้าฌานมันผิดทาง หลวงปู่มั่นก็อยากจะให้หลวงพ่อของเรานี้

               มีจิตพัฒนามากยิ่งขึ้น ก็เลยเรียก “วิรยังค์ ๆ มานี่ ต่อไปนี้แกต้องปฏิบัติอย่างเข้ม จะให้แกไปอยู่กับ
                                                  ิ
               เสือ” หลวงปู่พูดจริงหรือเปล่า จริงสิ อุ้ย ท่านก็นึกในใจ คำสั่งต้องเป็นเด็ดขาด ระหว่างเสือกับหลวง

               ปู่จะกลัวใครกว่ากันหนอ เอาไปเอามากลัวหลวงปู่มากกว่า เอา ไปก็ไป หลวงปู่คงไม่บอกให้เราไป
                                                                        ้
               ให้เสือมันงาบหรอก งาบก็งาบแหละ แกต้องไปอยู่ให้ได้ ๗ วัน ถ้าได้ ๗ วันแกอย่ามา ท่านก็ขาสั่น

               เลยท่านบอก “ขาสั่นเลย ไปอยู่กับเสือนะ” แล้วก็เดินไปเข้าป่าไป เพราะว่าตรงนั้นมันมีถ้ำเสืออย ที
                                                                                                       ู่
               นี้พอท่านเดินไปแล้วก็ไปทำแคร่ หมายความวาประมาณเตียงหรือตั่งนี่แหละ ทำเป็นเตียงยกขึ้นมา
                                                         ่


                                                          ๑๗๗
   172   173   174   175   176   177   178   179   180   181   182