Page 14 - 6a kitap
P. 14
SİHİRLİ GÜNLÜK
Atatürk, bu dünyada çok önemli bir insandır.
Atatürk çoğu kişinin idolüdür ve tabii benim de idolüm.
En çok istediğim şey Atatürk’le konuşabilmek, onu
görebilmek ama bu mümkün değil. Keşke ölmeseydi ve
benim onunla tanışma fırsatım olsaydı. Bütün bunları
yeni aldığım günlüğüme yazdım. Sonra içeriden annemin
’’Yat artık, yatma saatin geldi!’’dediğini duydum.
Günlüğümü kapattım ve banyoya girdim. Dişlerimi
fırçalayıp yüzümü temizledim. Sonra salona annemlerin
yanına gidip onlara iyi geceler dedim. Odama gidip
yatağıma uzandım. Bugün çok yorulmuştum. Zaten
yatağıma yattığım an gözlerim kapanıvermişti
Sabah gözlerimi açtığımda odamda değildim ama
evde de değildim. Yanımda günlüğüm ve kalemim
duruyordu. Karnımın guruldadığını fark ettim.
Acıkmıştım ama umursamadım çünkü şu anda nerede
olduğumu bile bilmiyordum. Acaba bu bir rüya mıydı?
İçimde istemsiz bir korku vardı. Ayağa kalkıp olduğum
yeri inceledim ve burasının bir samanlık olduğunu
anlamam çok uzun sürmedi. Sonra samanlığın kapısına
doğru ilerleyip samanlıktan çıktım. Dışarıya baktığımda
yaşlı bir kadın vardı ve bana sorgulayan gözlerle
bakıyordu. Yaşlı kadın bana ’’ Samanlığımda ne işin
var?’’ dedi. Kadını iyice incelediğimde kıyafetlerinin çok
değişik olduğunu fark ettim. Bunu çok fazla
umursamayıp kadına uyandığımda kendimi bir anda
burada bulduğumu anlattım. Sonra bir ses duyuldu, ses
karnımdan gelmişti. Fazlaca acıkmıştım.
~ 11 ~