Page 19 - 6a kitap

oynamıştık. Sonra tekrar içeri girdik ve kendimi
yorgunluktan hemen kanepeye attım.

Aklıma bir anda günlüğüm geldi sanırım bir yerde
unutmuştum. Bu yaşanan güzel şeyleri günlüğüme not
almak istemiştim ama günlüğüm yoktu. Hızlıca
günlüğümün nerede olduğunu düşünürken aklıma o
kadının samanlığında olduğu geldi. Hemen ayağa kalkıp
samanlığa gidecekken Atatürk:

— Nereye?

— Günlüğümü bir samanlıkta unuttum. Onu hemen
almam lazım.

— Yarın sabah alırız, senin dinlenmen gerekiyor. Yaran
tam olarak iyileşmedi.

—Ben şimdi çok iyiyim. Yaram da acımıyor. Hemen
gidip gelirim.

Atatürk endişeli bir şekilde birlikte gideceğimizi
söyledi. Sanırım canımın yanmasından korkuyordu.
Hemen Atatürk’le birlikte oradan çıktık ve ben
samanlığın yolunu tarif ettim. On dakika sonra
samanlığın önüne gelmiştik. Atatürk’e beklemesini
söyledim. Atatürk kafasını salladı ve ben de hızlıca
samanlığa girip günlüğümü aramaya başladım. Bir
samanın üstünde kalemim ile birlikte duruyordu. Hemen
kalemimi ve günlüğümü alıp samanlıktan çıktım. Tekrar
misafirhanenin yolunu tuttuk. Kısa bir süre sonra
varmıştık. Atatürk yolda bana bir hemşirenin daha gelip
bakacağını söylemişti. Ben de hemşire gelene kadar biraz

~ 16 ~