Page 23 - 6a kitap

korkmuştum. Kazadan sonra yorgun düştüğüm için göz
yanılması yaşıyorum galiba dedim. Yatağıma yatıp
uyumaya çalıştım. Uyandığımda hava kararmıştı ama ben
karanlıkta görebiliyordum. Çok korkmuştum. Geçen gün
anneannemi ve dedemi ziyarete gittiğimizde beni bir
böcek ısırmıştı. Bütün bunlar bu yüzden mi oluyordu?

Bunu ailemle paylaşmalı ya da hemen hastaneye
gitmeliydim. Çok çaresizdim. Gözlerim dolmuştu. O
sırada bir anda kapı çaldı. Gelen Ava’ydı . Ava korku
dolu gözlerle beni süzerken gözlerimden akan yaşlara
engel olamadım. Ava şefkatli kollarıyla beni sarıp şöyle
söyledi:

— Endişelenme, sana anlatmam gereken şeyler var.

Odama geçmemiz gerektiğini ikimiz de
biliyorduk. Belli ki Ava’nın anlatacağı önemli şeyler
vardı. Odama geçitiğimizde önce bütün olayları her
ayrıntısına kadar anlattım fakat Ava’nın hiç şaşırmaması
dikkatimi çekmişti. Ava, bana neler olup bittiğini
anlatınca nutkum tutulmuştu. Olayın iç yüzü
aydınlanmaya başlıyordu.

Söylediğine göre Ava‘nın kanında bir tür sıvı
varmış. Bu sıvı kanın özel olmasını sağlıyormuş. Yani
bütün cildimin buruşması, karanlıkta görebilmemin
sebebi Ava’nın verdiği kanın içindeki sıvıdan
kaynaklanıyormuş. Bu özel bir tür kanmış dünyada çok
nadir bulunuyormuş. Bunun için sevinsem mi üzülsem
mi bilemiyordum. Bundan sonra yeni bir hayatım
olacaktı. Ne yapacağımızı, neler yaşayacağımızı

~ 20 ~