Page 21 - 6a kitap

iki üç gün sonra uyan kendini yine aynı senede, aynı
yerde bul! Olacak iş değildi. Şaşkınlığımı gideremeden
annem içeriye girdi. Günaydın oğlum, dedi. Ben de
şaşkınca anneme bakıyordum. Ben geçmişe gitmiştim
ama annem belli ki bir şey fark etmemişti.

Ben de geçirdiğim küçük çapta bir şoktan sonra
hemen kendime gelip anneme yanıt verdim. Bir şey belli
etmemeye karar verdim. Gerçekten yaşadığım şeyleri
anlayamıyordum. Nasıl geçmişe, 1921 senesine
gitmiştim? Kütahya’da Atatürk’ün yanında nasıl
kalabilmiştim? Annemler neden bunu fark etmemişti?
Hiçbir şey anlayamıyordum.

Hayat sürprizlerle doluydu. Belki de en büyük
hayalimi gerçekleştirebilmem için bir armağan
sunulmuştu bana. Mutluydum çünkü hayalimi
gerçekleştirmiştim. Sonra yarama baktım. Yaram yoktu.
Anımsadığım tek şey sarı saçlı, mavi gözlü, büyük
Atatürk’ün sımsıcak gülümsemesi ve şefkatiydi. Artık
hayatıma kaldığım yerden devam edebilirdim. Fakat
bütün bu olanlardan sonra belki de binlerce çocuğun
hayal ettiklerini gerçekleştiren bir çocuk olmanın
gururuyla Atatürk’e layık bir birey olmak en büyük
hedefimdi.

Defne ERYÜREK
Eren Can ATEŞ

Öykü GIRCAL

~ 18 ~