Page 22 - 6a kitap

BİZİM SIRRIMIZ

Merhaba, ben Deren. Bu sene onuncu sınıfa
gidiyorum. En yakın arkadaşım Ava. Onunla aramızda
bir sır var. Bunu size anlatmam gerekiyor. Belki de geç
kaldım.

Bir gün bisikletime binmiş okuluma gidiyordum.
Beklenmedik bir anda çok sert bir şekilde yere düştüm. O
sırada başımda ve tüm vücudumda keskin bir acı
hissettim. O anda telefonuma ulaşıp Ava’yı aramak çok
isterdim ama bilincimi kaybetmeye başladığımı anladım.
Gözlerim karardı, sesler kafamda dalgalanıyordu.
Gözlerimi açamasam da ambulans sesleri kulağımda
“beubeubeu“ diye çınlıyordu.

Biri beni görmüştü ama kimdi? Ava diye tahmin
ediyordum. Tahminlerimde haklıymışım. Ava‘nın orada
ne işi vardı? Beni hastaneye götürmüşlerdi. Çok fazla kan
kaybetmişim. Ava’yla kan gruplarımız neyse ki aynıydı.
Acil kan lazımdı ve Ava’nın bana kan verebileceğini
düşündüm. Hemşireye usulca fısıldayarak: “Ava ban kan
verebilir.” dedim. Ava’dan kan alınırken suratındaki
garip ifade bana kan vermek istemediğini
düşündürüyordu.

Olayın üzerinden dört gün geçmişti. Neyse ki
toparlanmıştım. Bir şeyim kalmamıştı. Sabah kalktığımda
aynadaki halime hâlâ inanamıyordum. Cildim buruş
buruş olmuştu. Aynadaki görüntümden ben bile

~ 19 ~