Page 25 - 6a kitap

sonunda Ava beni sakinleştirmeyi başarmıştı. Bu sayede
üzerimdeki suçluluk duygusunu ve sorumluluğu biraz
olsun hafifletmeyi başarmıştım. Artık daha olgun ve
olayların karşısında ne yapacağını bilen bir Deren
olmuştum.

Annemin kampa gitmek gibi bir fikri vardı. Ben
de anneme sordum:

— Anne Ava ve ailesini de kampa davet edelim mi?

Annemin olumlu cevabı beni çok mutlu etmişti.
Hemen Ava ‘yı arayıp haber verdim. O da çok mutlu
olmuştu.Üç gün sonra yola çıkacaktık ama o üç gün bir
türlü geçmiyordu.

Nihayet o gün gelmişti. Kamp alanına ulaşmıştık.
Ormanda kuş cıvıltıları yankılanıyordu. Çadırlarımızı
kurup yerleştik. Rahat bir şeyler giyip Ava ile birlikte
orman gezintisine çıktık. Biraz odun topladık. Akşam
yemeğinden sonra kamp ateşinde marshmallow
pişirmeye karar verdik. Marshmallowları almak üzere
çadıra yöneldiğimizde ayak ucumda bir not olduğunu
fark ettim. Notu kim yazmıştı? Merakla okumaya
başladım. Notta şunlar yazıyordu:

“Beni bilmez çoğu kimse. Saat 20.00’de
yakınınızda, uzağınızda, kiraz ağacının yanı başında, en
parlak yıldızın altında sizi bekliyorum.“

Notu okuduktan sonra tam da bulunduğumuz
yerin yakınlarında yaşlı bir kiraz ağacı olduğunu fark
ettik. Tam tepede ise en parlak yıldız olan “Sirius” yıldızı

~ 22 ~