Page 24 - 6a kitap

bilmeden bir gece geçirmiştik. Fakat biraz rahatlamıştım
çünkü artık bana ne olduğunu biliyordum.

Ertesi sabah çok ferah ve hafif uyandım. Odamın
geniş penceresinden içeriye süzen güneş ışınları
sabahıma renk katıyordu. Ava ile okulda buluşmuştuk. O
da benim kadar iyiydi. İkimiz de rahatlamıştık.
Üzerimizde garip bir enerji, bir dinamiklik vardı. Sonraki
günler benim için biraz yorucuydu. Güçlerim refleks ve
ardından reaksiyona dönüştü. Onları gizlemek çok zordu.
Ava dışında kimse durumu bilmediği için devamlı
kendime engel olmaya çalışıyordum.

Bir keresinde güçlerime engel olamamamdan
dolayı okulumuzdaki gıcık ve bir o kadar popüler
kızlardan birisinin sandalyesinin ayağı kırılmıştı. Bütün
sınıf kahkahalara boğulmuştu. Bu olay yaşadıklarımdan
sadece bir tanesiydi. Bundan daha ciddi olaylar da
olmuştu.

Bir gün yemekhanedeyken okulun sinir bozucu
kız grubu bana ve Ava’ ya çelme taktılar. Hiç olmadığım
kadar sinirlenmiştim. Ava da garip bulmuştu bu
hallerimi. Sinirimden güçlerim yine reaksiyon
göstermeye başlamıştı. Yemekhanenin koyu kırmızı ipek
perdesi tutuşmuştu. Evet, bunu ben yapmıştım! Perde
yanıyordu. Herkes kendini dışarı atma telaşına düşerken
biz Ava’yla şaşkınlığımızdan donakalmıştık. Kısa süreli
bir şok yaşadıktan sonra Ava‘yla aynı anda başlarımızı
birbirimize doğru çevirip “Artık eğitimlere
başlamalıyız!” dedik. İki aylık bir eğitim sürecinin

~ 21 ~