Page 15 - 6a kitap

Kadın olanların hepsini ağzı açık bir şekilde
dinlemişti ve çok şaşırmıştı. Kadının şaşırması benim
beklediğim bir şeydi. Sonuç olarak başıma gelenler
olağanüstü bir şeydi ve kime anlatsam kadının verdiği
tepkiyi verirdi. Bir süre sonra sonra kadın elinde bir kuru
ekmek yanında da bir tas su ile geldi. Kadına teşekkür
eden gözlerle baktıktan sonra elindekileri hızlıca yedim
çünkü açlıktan bayılmak üzereydim. Kadına teşekkür
ettim ve ona sordum:

—Burası neresi, biz hangi yıldayız?

— Kütahya’dayız. Sene 1921.
Ne yani geçmişe mi gelmiştim? Bu imkânsız bir
şeydi. 2022’den 1921’e gelmiştim. Bir yanlışlık
olmalıydı. Kadına teşekkür edip ona anlattıklarımı
herhangi birine anlatmaması için tembihledim. Kadın
kafasını salladıktan sonra olan biteni anlamak için oradan
ayrıldım.

Şimdi ne yapacağımı düşünüyordum. İnsanlar
bana şaşıran gözlerle bakıyorlardı. Sonra ben bir kendi
üzerime bir de insanların üzerine baktım. Kıyafetlerim bu
insanların giydiklerinden çok farklıydı. Kıyafetlerimi
acilen değiştirmeliydim. Daha fazla böyle ortalıkta
dolaşırsam insanlar artık yanıma gelip kim olduğumu
soracaklardı. Şans eseri yol ortasında yıpranmış bir şal
buldum. Onu hemen üzerime alıp yoluma devam ettim.
Karşıma çıkan çocukların yüzlerini iyice
incelediğimde yoksulluk çektiklerini anlamıştım. Onların

~ 12 ~