Page 19 - 129.cdr
P. 19

Cerkak

        Kriteriané  pas  karo  Iman.  Dhuwur,  gagah,   penggemaré. Magané Iman ya ora kenal blas.
        penampilané apik, bisa basa inggris, lan jurusané pas   “Ora,  Pak.  Anu  arep  njujugna  kiyé,”  Iman
        karo Iman.                                     ngulungna tas. “Miki tiba neng ngarep hotél.”
             “Inyong  arep  ndaptar  kéné  jajal, Yung,”  Iman   Sing déulungi tas gagiyan ngrebut njur mbukak
        nidokna lowongan kerja maring Biyungé. “Dongakna   tasé déétung dhuwité.
        ya Yung,” ujaré Iman. “Moga-moga inyong ketampa...”  “Wadhuh  kesuwun  pisan.  Jan  ana  malaékat
             “Aamiin,”  biyungé  nyemauri  karo  merkabak   kiyé. Ko, aja lunga dhisit ya, inyong tek telpon.” Sing
        merga  melas  anaké  wis  ngalor  ngidul  nggolét   déulungi tas gagiyan telpon. “Apa?! Ora gelem mbalik
        pegawéan urung olih-olih.                      maning? Waduh... kedisitan kiyé.”
                            ***                              “Kepriwe?” batiré takon.
                                                             “Modhélé ora gelem. Jéré arep téken kontrak
             Iman tangi gasik, njur sembayang subuh. Wis   karo liyané.”
        pirang  taun  dhéwéké  ora  tau  sembayang.  Bar     “Pak,  ngapurané  inyong  arep  maring  hotél
        sembayang ndonga temen pisan. Bar subuhan Iman   maning,  arep  wawancara.”  Iman  pamitan,  kemutan
        njur  siap-siap,  ora  kéri  maca  buku  trik  jitu  lulus   wektuné mépét.
        wawancara  sing  détuku  winginané.  Bareng  wis     “Gyeh,  nggo  sangu,”  Iman  déulungi  dhuwit,
        mandan awan njur siap-siap.                    sejutanan ndéan.
                                                             “Ora usah, Pak, kesuwun.”
                            ***                               “Éh, engko dhisit sedhéla!” Wong kuwé méreki
                                                       Iman njur ndelengna sekang nduwur ngosi pucuk sikil.
             Iman  marani  panggonan  ndaptar  karyawan.   “Ko, tek poto dhisit ya.”
        Jebulé  sing  ndaptar  pirang-pirang  lan  kudu  antri.   Iman gemuyu.
        “Sabar-sabar...”  batiné  Iman.  Méh  sejam  dhéwéké   “Usah gemuyu. Ngénéh!”
        ngenténi,  lan  antriané  ésih  dawa.  Ijig-ijig  ana   “Gaya  apa,  Pak?”  Iman  semaur  thengil,  njur
        rombongan  padha  gisus,  kayané  agi  gugup  liwat   manut baé déjeprat-jeprét. “Gagiyan ya, inyong arep
        metung ngarepé Iman sing agi njagong neng taman   wawancara kerja.”
        ngenténi déceluk.                                    “Sabar, sedhéla. Fotoné tek kirim dhisit.” Ora
             “Kita harus segera sampai, bawa foto modélnya,   let  suwé  wong  kuwé  dételpon,  njur  semaur  “Siap-
        bilang kita bayar cash.” Ujaré wong sing agi ngomong   siap... Yes!” rainé keton bungah pisan. .
        neng HP.                                             “Gyéh, sapa jenengmu?”
             Ijig-ijig  ketapluk.  Ana  tas  cilik  tiba.  Iman   “Iman.”
        gagiyan njukut njur nyeluk wong sing tembé liwat ning   “Ko, gelem dadi poto modhél? Inyong sekang
        wis kebanjur lunga. Bareng débukak, isiné marakna   agénsi agi nggolét bintang iklan HP.”
        Iman  mrinding  seporété.  Dhuwit  pirang  bengket   “Sing bener, Pak?!” Iman semaur karo nyilakna
        atusan thok. Iman gagiyan maring Satpam.       poniné nganggo driji. Jiwa kegantengané  munggah.
             “Kaé  mau  sapa?  Kayong  gisus  nemen,”  Iman   “Iya,  serius.  Siki  poto  mengko  tékén  kontrak
        takon.                                         sisan.”
             “Sutradara  jéré,  arep  pemotrétan  neng                     ***
        Limpakuwus.”
             “Owh,” Iman bingung, angger njujugna dhuwit     Iman  ngandhangna  montoré
        mbok dhéwéké déceluk. Tapi nék ora déjujugna mbok   maring njero umah. Tangané nggawa
        wong  kaé  bingung.  “Diléma  yakin.”  Iman  bingung.   tas  isi  klambi  anyar  nggo  rama
        Bareng  ndeleng  nomer  uruté  ésih  kurang  wong   biyungé. Rasané seneng pisan wis
        nembelas, Iman mutusna arep njujugna. Angger bisa   bisa  nyenengna  wong  tuwa.
        ngebut,  ora  nana  sejam  bolal-balik.  Wektuné   Dhéwéké  tes  téken  kontrak  nggo
        nyandhak.  Untung  mau  désilihi  montoré  juragané   rong taun, lan ngésuk jéré arep ana
        ramané dadi ora ngangkot. Iman gagiyan clius, maring   kontrak  anyar  merga  ana  agénsi
        Limpakuwus.                                    sing kesengsem gaya polosé Iman
             Bener baé, tekan nganah wong sing mau metu   angger  dépotrét.  Iman
        sekang hotél lagi nglokro neng parkiran karo batire.   mésem, bungah.***
        Iman gagiyan méreki.
             “Maaf, Pak. Tadi yang di hotel ya?” Iman takon.  Suyatno
             “Iya,  ana  apa,  Dhé?  Inyong  lagi  puyeng.   Karangnanas RT 04/03
        Ngapurané, angger njaluk tanda tangan mengko baé,”   Lulusan SMK Diponegoro 1 Purwokerto
        Ujaré,  rumangsa  wis  terkenal  dadi  Iman  ndarani
                                                                       129/Taun XI/Februari 2021  ANCAS  19
   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24