Page 54 - ตำนานการสวดพระมาลัย
P. 54
๔๘
ข้างฝุายพวกที่มีสติป๎ญญาวิชาความรู้ซ้อนเร้นอยู่ตามเถื่อนถ้ําเงื้อมผาปุาดงลึกสุด ครั้นเมื่อ
มนุษย์บ้าดีเดือดทั้งหลายฆ่าฟ๎นกันจนหมดสิ้น ก็พากันออกจากที่ซ่อนกําบัง ครั้นมาพบกันเข้าก็ดีใจ
่
เหลือกําลังสวมกอดกันเข้าว่าเรานี้หนายังมีสหายรอดตายเหลืออยู่ ตางก็พากันปรึกษาหารือกันว่า
อันความฉิบหายที่เกิดแก่พวกเราในครั้งนี้ก็เพราะมีความประมาทพลาดพลั้งในกรรมดี มีแต่ก่อ
ี้
บาปหยาบช้าเป็นส่วนใหญ่ แต่นต่อไปในเบื้องหน้าพวกเราจงอุตส่าห์กระทําแต่กรรมดีมีศีลธรรมเว้น
จากการฆ่าสัตว์ ประหัตประหารกัน เว้นเสียจากการลักขโมยฉ้อฉลหลอกลวงกัน เว้นเสียจากการผิด
ลูกผิดเมียไม่มัวเมาในกาเมมิจฉาจารปราศจากการพูดเท็จ งดเว้นจาการพูดคําหยาบช้า ไม่พูดจา
ส่อเสียด ไม่พูดเพ้อเจ้อ เว้นจากความโลภ ความโกรธ ความหลง ความเห็นที่ผิดจากธรรมนองคลอง
ธรรม เมื่อคนมีสติป๎ญญาปรึกษากันแล้ว ก็ตั้งหน้าตงตาบําเพ็ญบุญกุศลมีให้ทานรักษาศีลเป็นต้น
ั้
ครั้นคนเหล่านี้มีลูกหลานสืบสายตระกูล ลูกก็จะอายุยืนได้ ๓ ปี มีหลานหลานก็อายุยืนขึ้นเป็น
๕ ปี จะเจริญไปดังนี้เป็นลําดับ ตราบเท่าอายุมนุษย์เจริญได้ถึงอสงไขยหนึ่งความแก่แลความตายไม่
ปรากฏให้เห็นซึ่งหน้า ครานี้มนุษย์ก็จะมีความประมาทไม่ตั้งมั่นในความดี อายุของเขาเหล่านี้ก็จะ
เสื่อมถอยลงมาเป็นลําดับดังนี้ เหลือเพียงแปดหมื่นปีครานี้ก็จักเข้าสู่ยุคของข้าพระองค์ ขอรับพระคุณ
เจ้า "
