Page 56 - ตำนานการสวดพระมาลัย
P. 56

๕๐


                                                             ้
                                                                       ี่
                      ในศาสนาของข้าพระองค์ไม่มีคนบ้า คนใบ ด้วยเหตุทข้าพระองค์ไม่เคยพูดเท็จหลอกลวงใครๆ
                                                                                         ์
               ไม่มีคนตาบอดเพราะข้าพระองค์มองสมณะผู้มีศีลแลยาจกวนิพกเข็ญใจด้วยนัยนตาที่เต็มเปี่ยมด้วย
               ความรักใคร่สงสาร ไม่มีคนง่อยเปลี้ยเสียขาเพราะเวลาทําบุญทานข้าพระองค์ยืนตรงเสมอ ไม่มีคนเจ็บ

               ไข้ได้ปุวยไร้โรคาพยาธิ์ก็เพราะข้าพระองค์ถวายยาเป็นทานอยู่เสมอเนืองนิจ ไม่มีมารผจญเพราะข้า

               พระองค์ไม่เคยทําให้คนหรือสัตว์นั้นตกใจ ในศาสนาของข้าพระองค์ไม่มีใครขริ้วขี้เหร่ มีแตคนรูปงาม
                                                                                                  ่
                                                                                      ี้
               เพราะยามข้าพระองค์ให้ทานให้แต่ของอันเป็นที่รักแก่ยาจกวนิพกตลอดจนสมณพราหมณ์เสมอ


                      ในศาสนาของข้าพระองค์ทุกคนได้ไปสวรรค์ทุกคนเพราะข้าพระองค์ให้ช้างม้าราชรถยวดยาน

                                                        ั้
               พาหนะเป็นทาน ในศาสนาของข้าพระองค์นนแผ่นดนราบเรียบเสมอกันหมดเพราะข้าพระองค์แผ่
                                                               ิ
               เมตตาจิตไปยังสรรพสัตว์เสมอ คนในศาสนาของข้าพระองค์มั่นคงสมบูรณ์ด้วยทัพย์สินโภคาเพราะ

                                                                                   ี่
               เหตุว่าข้าพระองค์ให้ทานแก่ผู้ยากไร้เข็ญใจด้วยทรัพย์สิ่งของเงินทองตามทเขาปรารถนาอยู่เนืองนิตย์
               โดยทั่วถึง


                      ข้าแต่พระคุณเจ้า ข้าพระองค์บําเพ็ญบารมีมาช้านานถึง ๑๖ อสงไขยแสนกัป บารมี ๓๐ ทัศ

               นั้นก็ได้บําเพ็ญมาอย่างพร้อมมูลแล้ว ข้าพระองค์จะลงไปเกิดในโลกมนุษย์ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าเพื่อ

               โปรดสัตว์ทั้งหลาย โดยจะเกิดในตระกูลพราหมณ์มหาศาลอันบริบูรณ์ด้วยสมบัติ พระบิดานั้นทรงพระ

               นามว่า สุพรหมพราหมณ์


                      เป็นปุโรหิตของพระเจ้าสังขจักรพรรดิราช พระมารดานั้นทรงพระนามว่า เหมวดีพราหมณี

               พระอัครสาวกเบื้องขวามีนามว่า พระอโสกเถระ พระอัครสาวกเบื้องซ้ายมีนามว่า พระสุพรหมเถระ

               พระอัครสาวิกาเบื้องขวามีนามว่า พระปทุมาเถรี พระอัครสาวิกาเบื้องซ้ายมีนามว่า พระสุมนาเถรี

                                                       ี
               อุบาสกพุทธอุป๎ฏฐากมีนามว่า สุทัตตคหบดคนหนึ่ง แลนามว่า สังฆหบดีคนหนึ่ง อุบาสิกาพุทธ
               อุป๎ฏฐากมีนามว่า ยสปวดีอุบาสิกาคนหนึ่ง แลนามว่า สังฆอุบาสิกาคนหนึ่ง

                      มีไม้กากะทิงเป็นไม้ทตรัสรู้ ขนาดลําต้นจากพื้นไปถึงคาคบ ๑๒๐ ศอก จากคาคบไปถึงยอด
                                          ี่
                                                                                               ิ
               ๑๒๐ ศอก รวมจากพื้นถึงยอดปลายสุด ๒๔๐ ศอก ไม้นี้มีกิ่งใหญ่ ๔ กิ่งทอดออกไปในทศทั้ง ๔ มี
               ความยาวกิ่งละ ๑๒๐ ศอก มีดอกเท่ากงล้อรถแต่ละดอกมีเกสรได้ทันานหนึ่ง มีกลิ่นหอมฟุูงขจรไป
               ไกลถึง ๕๐๐ โยชน   ์


                      ตอนที่ข้าพระองค์ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้านั้นมีพระวรกายสูงได้ ๘๘ ศอก จากพื้นพระบาทถึง
               พระชานุ ๒๒ ศอก จากพระชานุถึงพระนาภี ๒๒ ศอก จากพระนาภีถึงพระรากขวัญ ๒๒ ศอก จาก

               พระรากขวัญถึงพระอุณหิส ๒๒ ศอก พระชนมายุไดแปดหมื่นปีจึงปรนิพพาน ศาสนาของข้าพระองค             ์
                                                               ้
                                                                               ิ
               นั้นยืนยาวได้ ๘,๐๐๐ ปีจึงหมดสิ้นขอรับพระคุณเจ้า"
   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61