Page 172 - 2557 เล่ม 1

๑๗๒

ความว่า จําเลยไม่ประสงค์ฎีกาต่อไป ขอถอนคําร้องขออนุญาตฎีกากับฎีกา

และขอให้ออกหนังสือสําคัญเพื่อแสดงว่าคดีถึงที่สุดแก่จําเลย โปรดอนุญาต
หมายเหตุ ไม่ปรากฏว่าโจทก์ได้รับสําเนาคําร้อง

จําเลยฎีกาพร้อมกับยื่นคําร้องขออนุญาตฎีกา

คดีอยู่ระหว่างพิจารณาของศาลฎีกา
จําเลยยื่นคําร้องนี้

ค าสั่ง พิเคราะห์แล้ว อนุญาตให้จําเลยถอนคําร้องขออนุญาตฎีกาและฎีกาได้

ส่วนการออกหมายจําคุกเมื่อคดีถึงที่สุดแก่จําเลยนั้น แม้ว่าพระราชบัญญัติ
วิธีพิจารณาคดียาเสพติด พ.ศ.๒๕๕๐ มาตรา ๑๘ วรรคหนึ่ง บัญญัติให้คําพิพากษา

ศาลอุทธรณ์ในส่วนความผิดเกี่ยวกับยาเสพติดเป็นที่สุด แต่คดีนี้จําเลยถูกฟ้องว่า

กระทําความผิดข้อหามีและพาอาวุธปืนตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ ด้วย
ซึ่งตามมาตรา ๑๘ วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดียาเสพติด

พ.ศ.๒๕๕๐ บัญญัติให้คู่ความฎีกาเกี่ยวกับการกระทําความผิดกรรมอื่นได้ภายใต้

บทบัญญัติว่าด้วยการฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา โดยใน
ส่วนความผิดตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ นั้น ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตาม

ศาลชั้นต้นให้จําคุกจําเลยมีกําหนด ๙ เดือน อันเป็นการลงโทษจําคุกจําเลย

ไม่เกิน ๕ ปี จึงต้องห้ามมิให้คู่ความฎีกาในปงญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมาย
วิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๒๑๘ วรรคหนึ่ง เว้นแต่จะได้รับอนุญาตให้ฎีกา

ตามที่บัญญัติไว้ในมาตรา ๒๒๑ และไม่ต้องห้ามในข้อกฎหมาย ดังนั้น คดีในส่วน

ความผิดตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ จึงไม่อาจเป็นที่สุดในวันที่อ่านคําพิพากษา
ศาลอุทธรณ์ เพราะขณะนั้นคดียังไม่เสร็จไปทั้งเรื่อง จึงให้ศาลชั้นต้นออกหมาย

จําคุกเมื่อคดีถึงที่สุดแก่จําเลยย้อนหลังไปนับแต่วันสิ้นระยะเวลายื่นฎีกา

ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๑๔๗ วรรคสอง ประกอบ
ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๑๕

อนึ่ง ที่จําเลยขอให้ออกหนังสือสําคัญเพื่อแสดงว่าคดีนี้ถึงที่สุดอันมีลักษณะ
เป็นคําขอตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา ๑๔๗ วรรคท้าย