Page 149 - สนง.ศาลภาค 2 กฎหมาย ระเบียบ และบทความที่เกี่ยวกับการค้ามนุษย์ เล่ม 2
P. 149

บทสรุปผู้บริหาร



                         อุตสาหกรรมประมงทะเลถือได้ว่าเป็นหนึ่งในอุตสาหกรรมที่สําคัญของประเทศไทย ก่อให้เกิด

                  จํานวนแรงงานเกี่ยวกับการประมงถึง 1,000,000 คน ด้วยความที่ประเทศไทยเป็นหนึ่งในประเทศผู้ส่งออก
                  ผลิตภัณฑ์สัตว์น้ําทะเลรายใหญ่ของโลก แต่อย่างไรก็ตามความต้องการแรงงานเพื่อรองรับกับอุตสาหกรรม

                  ดังกล่าวยังมีอัตราที่สูง เนื่องจากสภาพการทํางานที่หนักและต้องออกทะเลเป็นระยะเวลานานจึงทําให้

                  แรงงานส่วนใหญ่ปฏิเสธงานประมง โดยอุตสาหกรรมภาคประมงทะเลกําลังประสบปัญหาขาดแคลน

                  แรงงานประเภทลูกเรือประมงถึง 10,000 อัตรา ปัจจุบันแรงงานอยู่ในเรือประมงสัญชาติไทยกลางทะเล

                  ประมาณ 300,000 คน มีทั้งแรงงานไทยและแรงงานข้ามชาติ โดยสัดส่วนแนวโน้มของแรงงานข้ามชาติ
                  สูงกว่าแรงงานไทยหลายเท่าตัว และเนื่องจากลักษณะงานที่เสี่ยงอันตรายและต้องอยู่กลางทะเลเป็น

                  ระยะเวลานาน จึงทําให้เกิดปัญหาทั้งการจ้างงานที่ไม่เป็นธรรม การละเมิดสิทธิแรงงาน การค้ามนุษย์

                  เกิดขึ้น เป็นผลให้การประมงไทยต้องเผชิญหน้ากับวิกฤติปัญหาที่สําคัญ 2 เรื่อง คือ 1) การค้ามนุษย์เพื่อ
                  นํามาเป็นแรงงานประมง โดยรายงานสถานการณ์การค้ามนุษย์ ประจําปี 2557 (Trafficking in Persons

                  Report 2014 หรือ TIP Report) ระบุว่าประเทศไทยถูกลดอันดับมาอยู่ในบัญชีกลุ่มที่ 3 (Tier 3 กลุ่ม

                  ประเทศที่มีสถานการณ์ค้ามนุษย์ระดับเลวร้ายที่สุด โดยเป็นกลุ่มประเทศที่ดําเนินการไม่สอดคล้องกับ

                  มาตรฐานขั้นต่ําตามกฎหมายด้านการค้ามนุษย์ของประเทศสหรัฐอเมริกา และไม่ได้ใช้ความพยายามอย่าง

                  มีนัยสําคัญที่จะแก้ไขปัญหาการค้ามนุษย์ 2) คณะกรรมาธิการยุโรปด้านประมงและทะเล สหภาพยุโรป
                  (EU) ได้ให้ “ใบเหลือง”เพื่อแจ้งเตือนประเทศไทยอย่างเป็นทางการเรื่องการขาดมาตรการที่เพียงพอ

                  ในการต่อสู้กับการประมงที่ผิดกฎหมาย ขาดการรายงาน และไร้การควบคุม (Illegal, Unreported and

                  Unregulated Fishing หรือ  IUU Fishing) เพื่ออนุรักษ์ทรัพยากรประมงและสิ่งแวดล้อม ซึ่งทั้ง 2 ปัญหา
                  ได้ส่งผลกระทบต่อภาพลักษณ์ในประเทศไทย และยังส่งผลกระทบต่อการค้าด้านอุตสาหกรรมประมงไทย

                  รวมทั้งอาจทําให้ไทยต้องสูญเสียความช่วยเหลือในด้านต่าง ๆ การคัดค้านความช่วยเหลือจากสถาบัน

                  สําคัญระหว่างประเทศ การถูกคว่ําบาตรหรือการถูกมาตรการกีดกันทางการค้า ซึ่งถือได้ว่าเป็นปัญหา

                  ที่สําคัญอย่างยิ่งต่อสถานการณ์ภาคอุตสาหกรรมประมงระหว่างไทยกับสหรัฐอเมริกาและสหภาพยุโรป

                         การแก้ไขปัญหาที่กําลังเกิดขึ้นเหล่านั้น จําเป็นต้องอาศัยความร่วมมือจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง

                  ทุกภาคส่วนในการผลักดันและขับเคลื่อนการแก้ไขปัญหาระหว่างหน่วยงานต่าง ๆ ร่วมกัน ประกอบด้วย

                  รัฐบาล กองทัพเรือ กรมเจ้าท่า กรมประมง กรมศุลกากร กรมแรงงาน สํานักงานตรวจคนเข้าเมือง
                  ตํารวจน้ําทหารเรือ (ศรชล.) และเอกชนในอุตสาหกรรมประมงต่าง ๆ โดยมีแนวทางต่อการแก้ไขปัญหา

                  สรุปได้ดังนี้
   144   145   146   147   148   149   150   151   152   153   154