Page 240 - สนง.ศาลภาค 2 กฎหมาย ระเบียบ และบทความที่เกี่ยวกับการค้ามนุษย์ เล่ม 2
P. 240

พิธีสารประกอบอนุสัญญาว่าด้วยแรงงานบังคับ ค.ศ.1930 (อนุสัญญาฉบับที  29)



                    การประชุมสมัยสามัญขององค์การแรงงานระหว่างประเทศได้มีการประชุมกันที เจนีวาโดย

                    คณะประศาสน์การของ สํานักงานแรงงานระหว่างประเทศโดยประชุมกันในสมัยที หนึ งร้อยสามเมื อ

                    วันที  28 พฤษภาคม ค.ศ. 2014 (พ.ศ. 2557) และ ได้ตระหนักว่าแรงงานบังคับและแรงงานเกณฑ์อัน

                    เป็นส่วนหนึ งของสิทธิขั นพื นฐานและแรงงานบังคับและแรงงานเกณฑ์ ได้ละเมิดสิทธิมนุษยชนและ
                    ศักดิ ศรีของผู้หญิงและผู้ชายเด็กหญิงและเด็กชายเป็นจํานวนล้านคน ก่อให้เกิดความยากจนที ถาวร

                    และขัดขวางการได้มาซึ งงานที มีคุณค่าสําหรับทุกคน และได้ตระหนักถึงบทบาทสําคัญของอนุสัญญา

                    ฉบับที ว่า  ด้วยแรงงานบังคับ ค .ศ.  1930    (พ.ศ.2473)  ซึ งต่อไปนี จะเรียกวา  “อนุสัญญา”    และ
                    อนุสัญญาฉบับที ว่าด้วยการยกเลิก แรงงานบังคับ ค.ศ.1957  (พ.ศ. 2500) ในการต่อต้านการใช้แรงงาน

                    บังคับและแรงงานเกณฑ์ แต่ช่องว่างในการ นําไปปฏิบัติ เรียกร้องให้มีมาตรการต่าง ๆ เพิ ม และโดย

                    ระลึกถึงคําจํากัดความของแรงงานบังคับและแรงงานเกณฑ์ภายใต้มาตรา 2 ของอนุสัญญาครอบคลุม
                    รูปแบบทุกรูปแบบและสิ งที ปรากฏของแรงงานบังคับและแรงงานเกณฑ์และใช้กับมนุษย์ทุกคนโดย

                    ปราศจากความแตกต่าง และโดยมีข้อสังเกตว่าช่วงของการเปลี ยนผ่านที จัดให้ไว้ของอนุสัญญาฉบับที

                    ๒๙ ว่าด้วยแรงงานบังคับ ค.ศ. 1930 (พ.ศ.2473) ได้สิ นสุดไปแล้ว และบทบัญญัติมาตรา 1 วรรค 2
                    และ 3 และมาตรา 3 ถึง มาตรา 24 ไม่สามารถนํามาปรับใช้ได้ และได้ตระหนักว่าเนื อหาและรูปแบบ

                    ของแรงงานบังคับและแรงงานเกณฑ์ได้เปลี ยนแปลงไปและการค้ามนุษย์โดยมีจุดหมายเพื อการใช้

                    แรงงานบังคับและแรงงานเกณฑ์ซึ งอาจเกี ยวข้องกับการแสวงประโยชน์ทางเพศได้ เป็นประเด็นที เป็น
                    ความกังวลในระดับระหว่างประเทศเพิ มมากขึ นและต้องการ การดําเนินการโดยเร่งด่วนเพื อการขจัด

                    แรงงานบังคับและแรงงานเกณฑ์อย่างมีประสิทธิภาพ และโดยมีข้อสังเกตว่า มีจํานวนคนงานที ถูกใช้

                    เป็นแรงงานบังคับและแรงงานเกณฑ์เพิ มมากขึ นในภาคเอกชนอัน ทําให้มีภาคเศรษฐกิจเฉพาะหลาย

                    ภาคที มีความเปราะบางเป็นการเฉพาะและมีกลุ่มคนงานเฉพาะหลายกลุ่มมีความเสี ยงที จะกลายเป็น
                    ผู้เสียหายจากการใช้แรงงานบังคับและแรงงานเกณฑ์ โดยเฉพาะ แรงงานต่างด้าว และโดยมีข้อสังเกต

                    ว่าการปราบปรามแรงงานบังคับและการเกณฑ์แรงงานอย่างมีประสิทธิภาพทําให้เกิดความเชื อมันใน

                    การแข่งขันอย่างยุติธรรมระหว่างนายจ้างทั งหลายเช่นเดียวกับการคุ้มครองคนทํางาน และโดยระลึก
                    ถึงมาตรฐานแรงงานระหว่างประเทศที เกี ยวข้อง โดยเฉพาะอย่างยิ งในเรื อง อนุสัญญาฉบับที  87

                    ว่าด้วยเสรีภาพในการสมาคม  และการคุ้มครองสิทธิในการรวมตัวกัน ค.ศ.  1948  (พ.ศ.2491)

                    อนุสัญญาฉบับที  98 ว่าด้วยสิทธิในการรวมตัวกันและการร่วมเจรจาต่อรอง ค.ศ.1949  (พ.ศ.2492)

                    อนุสัญญาฉบับที  100 ว่าด้วยค่าตอบแทนที เท่าเทียมกัน ค.ศ.1954 (พ.ศ.2494)  อนุสัญญาฉบับที  111
                    ด้วยการเลือกปฏิบัติ (การจ้างงานและอาชีพ) ค.ศ.  1958 (พ.ศ. 2501)  อนุสัญญา ฉบับที  138 ว่าด้วย




                                                                                                        1
   235   236   237   238   239   240   241   242   243   244   245