Page 1149 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21
P. 1149

๑๑๓๗



                 จ าเลยมาเบิกความว่า เดิมจ าเลยเป็นคนร่าเริง แจ่มใส เหมือนคนปกติทั่วไป จ าเลยเริ่มมีอาการผิดปกติ

                 จนเข้าโรงพยาบาลนิติจิตเวช เมื่อปี ๒๕๓๖ แต่จ าเลยไม่ได้รับการรักษาอย่างต่อเนื่อง ต่อมาปี ๒๕๔๔ จึง

                 เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลเจ้าพระยา แต่ไม่ได้รับการรักษาต่อเนื่องเช่นกัน แพทย์ให้ความเห็นว่า

                 จ าเลยป่วยเป็นโรคจิตเภทเรื้อรัง ก่อนเกิดเหตุจ าเลยหนีออกจากบ้านขโมยสมุดบัญชีเงินฝากติดตัวไปด้วย
                                                ั่
                                      ี
                 และไม่ติดต่อกับทางบ้านอก จนกระทงทราบข่าวทางโทรทัศน์ว่า จ าเลยก่อเหตุใช้มีดแทงเด็กนักเรียน ซึ่ง
                 สาเหตุน่าจะเกิดจากอาการป่วยของจ าเลย นอกจากนี้ยังได้ความจากแพทย์หญิงดวงตา ไกรภัสสร์พงษ์

                 ว่าเมื่อวันที่ ๑๑ กันยายน ๒๕๔๘ พนักงานสอบสวนสถานีต ารวจนครบาลทุ่งมหาเมฆได้ส่งตัวจ าเลยมา

                                                   ื่
                 ตรวจรักษาที่สถาบันกัลยาราชนครินทร์เพอตรวจอาการทางจิต ผลการตรวจรักษาพบว่า จ าเลยมีอาการ
                 ป่วยทางจิตตั้งแต่อายุ ๒๐ ปี ด้วยโรคจิตเภท ประเภทหวาดระแวงชนิดเรื้อรัง ก่อนเกิดเหตุจ าเลยเคยมา
                                                                                            ี
                 รักษาตัวที่สถาบันกัลยาราชนครินทร์ ๒ ครั้ง และไปรักษาที่โรงพยาบาลสมเด็จเจ้าพระยาอกหลายครั้ง
                 ปัจจุบันจ าเลยต้องเข้ารับการรักษาอย่างต่อเนื่องภายใต้การดูแลของแพทย์ตลอดไปและได้ความจาก

                                                                        ื่
                 นายแพทย์กัมปนาท ตันสิถบุตรกุล ว่า หลังจากรับตัวจ าเลยเพอตรวจวินิจฉัยที่สถาบันกัลยาราช
                 นครินทร์แล้ว มีการตั้งคณะกรรมการประกอบด้วยจิตแพทย์ พยาบาลจิตเวช นักสังคมสงเคราะห์

                 ทางด้านจิตวิทยา นักจิตวิทยาและนักอาชีวะบ าบัด ผลการตรวจอาการทางจิตของจ าเลยพบว่า จ าเลย

                 ป่วยด้วยโรคจิตเภทเรื้อรัง มีอาการประสาทหลอน หูแว่ว หลงผิด ไม่สามารถควบคุมตนเองได้
                 ความสามารถในการท างานลดลง หากไม่ได้รับการรักษาต่อเนื่องผู้ป่วยจะมีอาการก าเริบเป็นระยะ ๆ

                 และจะเรื้อรังต่อไป แต่อาการป่วยดังกล่าวจ าเลยยังพอสามารถรับรู้และสามารถใช้ชีวิตประจ าวันได้บ้าง

                               ิ
                 คณะกรรมการพจารณามีความเห็นเกี่ยวกับคดีว่า จ าเลยมีการตระเตรียมอาวุธมีดไปดักรอผู้เสียหาย
                 ติดตามผู้เสียหายและท าร้ายผู้เสียหายอย่างต่อเนื่องหลายครั้งหลายคน จนกระทั่งหลบหนีได้ซึ่ง

                 พฤติการณ์ดังกล่าวแสดงว่า จ าเลยสามารถรู้ผิดชอบการกระท าของตนเองได้บ้างและสามารถบังคับ

                 ตนเองได้บ้าง จ าเลยต้องรักษาด้วยวิธีการฉีดยา รับประทานยา และอยู่ในความดูแลของแพทย์อย่าง
                 ต่อเนื่องตลอดชีวิต ศาลวินิจฉัยถึงพฤติการณ์การกระท าความผิดของจ าเลยว่า การที่จ าเลยเตรียมอาวุธ

                 มีดหลายเล่มพกติดตัวไปแทงผู้เสียหายทั้งสี่แต่ละคนหลายครั้งอย่างรุนแรงและต่อเนื่อง ตรงบริเวณ

                 อวัยวะส่วนส าคัญของร่างกาย อนเนื่องมาจากความเจ็บป่วยของจ าเลยที่รู้สึกโกรธและเกลียดผู้เสียหาย
                                            ั
                                                                 ิ
                 ทั้งสี่ ที่มีรูปร่างหน้าตาออกไปทางลักษณะลูกครึ่งไทย – อนเดีย และลูกครึ่งไทย – จีน เพราะจ าเลยมี
                 อคติกับนักเรียนเหล่านี้ โดยคิดผิดหลงไปเองว่า เป็นเด็กที่ท าไสยศาสตร์ใส่ตนเองท าให้เจ็บป่วยและเป็น
                 คนไม่ดี จึงเตรียมอาวุธมีดหลายเล่มไปแทงผู้เสียหายทั้งสี่ พฤติการณ์ดังกล่าวส่อแสดงว่าจ าเลยตั้งใจฆ่า

                                                                                                ั่
                                                                                                   ื
                 ผู้เสียหายทั้งสี่ ส่วนที่จ าเลยอางว่าขณะกระท าผิดจ าเลยป่วยด้วยโรคจิต จิตบกพร่อง หรือจิตฟนเฟอน
                                         ้
                 และไม่สามารถรู้ผิดชอบหรือไม่สามารถบังคับตนเองได้นั้น ศาลเห็นว่า ขณะเกิดเหตุจ าเลยป่วยด้วย
                 โรคจิตเภทเรื้อรังมานานหลายปี แม้ขณะกระท าผิดทางการแพทย์จะถือว่าจ าเลยไม่สามารถรู้ผิดชอบ
   1144   1145   1146   1147   1148   1149   1150   1151   1152   1153   1154