Page 1145 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21
P. 1145

๑๑๓๓



                                                                     ื่
                         ส าหรับประเทศไทยมีการใช้กฎหมายเกี่ยวกับวิธีการเพอความปลอดภัยส าหรับบุคคลวิกลจริต
                 มานานแล้ว แม้จะมีการเปลี่ยนถ้อยค าที่ใช้ แต่ลักษณะของมาตรการที่ใช้บังคับถือว่าเป็นเรื่องเดียวกัน

                 ได้แก่

                         ๑. กฎหมายตราสามดวง อยู่ในพระไอยการลักษณวิวาทด่าตีกัน โดยบัญญัติมาตราหนึ่งแบ่ง
                 ออกเป็น ๒ กรณี กรณีแรก คนบ้าเข้าไปท าร้ายหรือฆ่าผู้ใดในบ้าน คนบ้าไม่ต้องรับโทษและให้ส่งตัว

                 กลับไปให้พ่อแม่พี่น้องดูแล กรณีที่สอง ผู้ใดถูกคนบ้าท าร้ายหรือฆ่าในที่สาธารณะ หรือที่พักอาศัยของคน

                 บ้า คนบ้าไม่ต้องรับโทษและแจ้งให้แก่นครบาลจับตัวคนบ้าไปจ าจองไว้จนกว่าจะสิ้นก าม์ จะเห็นได้ว่าผล

                 การกระท าความผิดของบุคคลวิกลจริตเหมือนกันคือ ไม่ต้องรับโทษเช่นเดียวกับประมวลกฎหมายอาญา

                                                                                  ่
                 มาตรา ๖๕ แต่มาตรการปฏิบัติต่อบุคคลเหล่านี้ต่างกันออกไป โดยกรณีแรก พอแม่พน้องเอาตัวกลับไป
                                                                                       ี่
                 ดูแล กรณีที่สอง ให้เอาตัวไปจ าจองไว้จนกว่าจะสิ้นก าม์หรือจนกว่าจะสิ้นชีวิต ซึ่งมาตรการนี้เปลี่ยนเป็น

                 วิธีการเพื่อความปลอดภัยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๔๘ ในปัจจุบัน
                         ๒. ประกาศให้ผู้เป็นเจ้าของบ้า ให้ระวังคนบ้า จ.ศ. ๑๒๒๑ ประกาศนี้มีขึ้นในสมัยรัชการที่ ๔

                 ซึ่งมีสาระส าคัญว่า ...ถ้าญาติพี่น้อง บุตรหลาน บ่าวทาสของผู้ใด แลลูกวัดคฤหัสสามเณรสิดของพระองค์

                 ไรเสียจริตเป็นบ้าคลุ้มคลั่ง ฤาคลุ้มดีคลุ้มร้ายเป็นคราว ๆ อยู่ ก็ให้ผู้นั้นเอาใจใส่รักษาพยาบาล กักขัง

                 ระวังให้แน่นหนามั่นคง อย่าปล่อยไปมาตามล าพงได้ ถ้าคนเสียจริตพลัดแพงหลบหนีไปเมื่อใดก็ให้
                                                           ั
                 เจ้าของบ้า เจ้าของเรือนญาติพน้อง ฤาผู้ที่รับคนเสียจริตไปรักษานั้น มาอายัดบอกรูปพรรณสัณฐาน
                                           ี่
                 ต าหนิกิริยาอาการต่อเวนกรมวังให้แน่นอน แล้วให้กรมวังจดหมายว่าวันนั้น เดือนนั้น ปีนั้น คนชื่อนั้น

                 เป็นเจ้าของบ้ามาบอกอายัดประตูต่อเวนกรมวังเวลานั้น ชื่อนั้น เป็นผู้ได้รับอายัดว่าบ้าจ าไว้หนีไป

                 รูปพรรณสัณฐาน      อาการ์กิริยาต าหนินุ่งห่มอย่างนั้น แล้วให้เขียนหกฉบับ แล้วมอบให้นายประตู

                                                                ิ
                 วิเศษไชยศรีฉบับหนึ่ง ประตูเทวาภิทักษ์ฉบับหนึ่ง ประตูพทักษ์บวรฉบับหนึ่ง ประตูเทวาภิรมย์ฉบับหนึ่ง
                 เอาไว้ที่เวนชาววังฉบับหนึ่ง ให้กับผู้มาอายัดไปฉบับหนึ่ง แล้วให้กรมวังผู้รับอายัด เรียกเอาค่าอายัดแต่
                 บาทหนึ่ง แล้วจึงให้เจ้าของบ้า ไปบอกต่อกรมพระนครบาลให้ช่วยตามจับ แลให้เจ้าของบ้าเร่งติดตามจับ


                 ให้ได้ตัวโดยเร็ว อย่าให้นิ่งนอนใจเสีย
                         ถ้าญาติพวกพองเหลือก าลังที่จะระวังดูแลรักษา ก็ให้เอาตัวคนเสียจริตนั้นมามอบหมายส่งให้
                                    ้
                 กรมพระนครบาล ด้วยโปรดเกล้าฯ พระราชทานเข้าหลวงไว้ส าหรับแจกให้เลี้ยงคนเสียจริต ถ้าไม่ผ้านุ่ง

                 ผ้าห่ม ให้กรมพระนครบาลไปรับที่โรงทานมาให้ ทรงพระกรุณาโปรดไม่ให้อดหยาก ขัดสน...
                                                                                             ื่
                         ประกาศให้ผู้เป็นเจ้าของบ้า ให้ระวังคนบ้าฯนี้  เห็นได้ว่าเป็นวิธีการที่น ามาใช้เพอให้สังคม
                 ปลอดภัยจากคนเสียจริต ซึ่งเป็นบุคคลที่มีสภาพเป็นอนตราย อาจไปกระท าผิดหรือก่อเหตุร้ายให้เกิด
                                                              ั

                 ภยันตรายแก่บุคคลหรือทรัพย์สินของผู้อื่นขึ้นได้
   1140   1141   1142   1143   1144   1145   1146   1147   1148   1149   1150