Page 1187 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21
P. 1187

๑๑๗๕

                   หรือจ าเลยจะหลบหนีหากพฤติการณ์แห่งคดีเปลี่ยนแปลงไป และหากศาลเห็นสมควรก าหนดหลักประกัน

                            ิ
                   ด้วยก็ให้พจารณาถึงความเหมาะสมและความคุ้มกับวงเงินประกัน โดยค านึงถึงความน่าเชื่อถือของ
                   หลักประกัน ผู้ร้องขอประกัน และฐานะของผู้ต้องหาหรือจ าเลยประกอบ หรือหากศาลเห็นสมควรใช้

                   อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ หรืออุปกรณ์อื่นใดที่สามารถใช้ตรวจสอบ หรือจ ากัดการเดินทางของผู้ต้องหา หรือ

                                     ิ
                   จ าเลยศาลอาจใช้ดุลพนิจเรียกหลักประกันตามที่ก าหนดในข้อบังคับดังกล่าว ทั้งนี้ต้องได้รับความยินยอม
                   จากผู้ต้องหาหรือจ าเลยด้วย หรืออาจก าหนดเงื่อนไขให้ผู้ต้องหา หรือจ าเลยมีผู้ก ากับดูแลผู้ถูกปล่อย

                            ื่
                   ชั่วคราวเพอให้ปฏิบัติตามเงื่อนไขตามพระราชบัญญัติมาตรการก ากับและติดตามจับกุมผู้หลบหนีการ
                   ปล่อยชั่วคราวโดยศาล พ.ศ. ๒๕๖๐ โดยผู้ก ากับดูแลจะต้องมิใช่เจ้าพนักงานซึ่งมีอานาจหน้าที่โดยตรงใน

                   การดูแลผู้ถูกปล่อยชั่วคราวตามที่ ก.บ.ศ. ก าหนดผู้ประกันบุคคลซึ่งเป็นหลักประกันหรือบุคคลซึ่งเป็น
                   เจ้าของหลักประกันในการขอปล่อยชั่วคราว

                                   ิ
                              เมื่อพจารณาข้อบังคับของประธานศาลฎีกาว่าด้วยหลักเกณฑ์วิธีการและเงื่อนไขเกี่ยวกับ
                   การเรียกประกันหรือหลักประกันในการปล่อยชั่วคราวผู้ต้องหาหรือจ าเลยในคดีอาญา พ.ศ. ๒๕๔๘
                   สามารถแยกการปล่อยชั่วคราวของเป็นขั้นตอนต่างๆ ตามอตราโทษและชั้นในการขอปล่อยชั่วคราว คือ
                                                                     ั
                                                                                                      ั
                   การปล่อยชั่วคราวในความผิดลหุโทษและคดีที่มีโทษปรับสถานเดียว การปล่อยตัวชั่วคราวในคดีที่มีอตรา
                   โทษอย่างสูงไม่เกิน ๑๐ ปี การปล่อยชั่วคราวในคดีที่มีอตราโทษอย่างสูงเกิน ๑๐ ปีขึ้นไป การปล่อย
                                                                   ั
                   ชั่วคราวระหว่างอทธรณ์ฎีกา โดยหลักเกณฑ์ในการปล่อยชั่วคราวตามอตราโทษและชั้นในการขอปล่อย
                                                                               ั
                                  ุ
                   ชั่วคราวมีดังนี้

                                            ั่
                              ๒.๒ การปล่อยชวคราวในความผิดลหุโทษและคดีที่มีโทษปรับสถานเดียว

                              ข้อบังคับของประธานศาลฎีกาว่าด้วยหลักเกณฑ์วิธีการและเงื่อนไขเกี่ยวกับการเรียกประกัน
                   หรือหลักประกันในการปล่อยชั่วคราวผู้ต้องหาหรือจ าเลยในคดีอาญา พ.ศ.๒๕๔๘ ข้อ ๕  โดยได้ก าหนด

                   หลักเกณฑ์การปล่อยชั่วคราวในความผิดลหุโทษและคดีที่มีโทษปรับสถานเดียวไว้ใน ๕.๑ ว่า “คดีความผิด

                   ลหุโทษหรือที่มีโทษปรับสถานเดียวให้ปล่อยชั่วคราวโดยไม่ต้องมีประกันหากมีเหตุจ าเป็นต้องมีประกันให้
                   ก าหนดวงเงินไม่เกินกึ่งหนึ่งของอัตราโทษปรับขั้นสูงส าหรับความผิดนั้น”


                              นอกจากนั้นหากเป็นคดีความผิดที่มีผลกระทบทางเศรษฐกิจซึ่งมีอตราโทษปรับสูง ตามข้อ
                                                                                     ั
                   ๕ โดยได้ก าหนดหลักเกณฑ์ไว้ใน ๕.๒ ว่า “เว้นแต่จะมีกฎหมายเฉพาะบัญญัติไว้เป็นอย่างอื่นคดีความผิดที่
                   มีผลกระทบทางเศรษฐกิจซึ่งมีอตราโทษปรับสูง ไม่ว่าจะมีโทษจ าคุกด้วยหรือไม่ก็ตามจะปล่อยชั่วคราว
                                              ั
                                                                                   ั
                   โดยมีประกันหรือหลักประกันก็ได้ แต่ไม่ควรก าหนดวงเงินให้เกินกึ่งหนึ่งของอตราโทษปรับขั้นสูงส าหรับ
                   ความผิดนั้นและไม่ว่ากรณีใดต้องไม่ก าหนดวงเงินประกันหรือหลักประกันให้สูงเกินอัตราโทษปรับขั้นสูง”
   1182   1183   1184   1185   1186   1187   1188   1189   1190   1191   1192