Page 1190 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21
P. 1190

๑๑๗๘




                              ๒.๖ การปล่อยชั่วคราวระหว่างอุทธรณ์ฎีกา

                                  ข้อบังคับของประธานศาลฎีกาว่าด้วยหลักเกณฑ์วิธีการและเงื่อนไขเกี่ยวกับการเรียกประกัน

                   หรือหลักประกันในการปล่อยชั่วคราวผู้ต้องหาหรือจ าเลยในคดีอาญา พ.ศ. ๒๕๔๘ ข้อ ๖ ได้ก าหนด

                   หลักเกณฑ์ไว้ว่า “กรณีที่ศาลพพากษาลงโทษจ าคุกจ าเลยไม่เกิน ๓ ปี ไม่ว่าจะเป็นคดีที่ต้องห้ามอทธรณ์
                                             ิ
                                                                                                    ุ
                   ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงหรือไม่ก็ตาม ให้ศาลใช้ดุลพินิจอนุญาตให้ปล่อยชั่วคราวในระหว่างอุทธรณ์ฎีกาได้
                   โดยมีประกันและหลักประกัน แต่วงเงินประกันไม่ควรสูงเกินกว่า ๑๐๐,๐๐๐ บาท
                                           ิ
                              ในกรณีที่ศาลพพากษาลงโทษจ าคุกจ าเลยเกิน ๓ ปี และศาลเห็นสมควรอนุญาตให้ปล่อย
                   ชั่วคราวในระหว่างอทธรณ์ฎีกาได้โดยมีประกันและหลักประกัน หากศาลเห็นว่าสมควรก าหนดวงเงิน
                                     ุ
                                                      ุ
                   ประกันให้สูงขึ้นจากที่ศาลชั้นต้นหรือศาลอทธรณ์ก าหนดไว้ ก็ให้ก าหนดวงเงินประกันเพมขึ้นได้แต่ไม่ควร
                                                                                           ิ่
                   เพิ่มเกินกึ่งหนึ่ง”

                              นอกจากการปล่อยชั่วคราวโดยมีประกันหรือไม่มีประกันแล้วปัจจุบันส านักงานศาลยุติธรรม
                   ได้ขยายโอกาสให้ผู้ต้องหาหรือจ าเลยสามารถเข้าถึงสิทธิในการปล่อยชั่วคราวได้มากยิ่งขึ้น แม้ว่าผู้ต้องหา

                                                                   ้
                   หรือจ าเลยไม่สามารถจัดหาหลักประกันได้ตามหลักเกณฑ์ขางต้น โดยใช้วิธีการปล่อยชั่วคราวโดยใช้วิธีการ
                   อื่นๆ ดังต่อไปนี้

                                 ๒.๗ บุคคลผู้มีสิทธิในการยื่นค าร้องขอปล่อยชั่วคราว

                                  บุคคลผู้มีสิทธิในการยื่นค าร้องขอปล่อยชั่วคราวได้มีบัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายวิธี

                    ิ
                   พจารณาความอาญา มาตรา 106 ว่า “ค าร้องขอให้ปล่อยผู้ต้องหาหรือจ าเลยชั่วคราวโดยไม่ต้องมี
                   ประกันหรือมีประกัน หรือมีประกันและหลักประกัน ไม่ว่าผู้นั้นต้องควบคุมหรือขังตามหมายศาล ย่อมยื่น
                   ได้โดยผู้ต้องหา จ าเลย หรือผู้มีประโยชน์เกี่ยวข้อง...” ปัจจุบันประธานศาลฎีกาได้ออกระเบียบราชการ
                                                                ๑๐
                   ฝ่ายตุลาการศาลยุติธรรมว่าด้วยการปล่อยชั่วคราว  เพอเป็นมาตรการในการด าเนินการปล่อยตัว
                                                                    ื่
                   ชั่วคราวของศาลยุติธรรม โดยได้ระบุถึงผู้มีสิทธิในการยื่นค าร้องขอปล่อยชั่วคราว และมาตรการต่าง ๆ ที่
                   ศาลต้องใช้ในการป้องกันผู้ต้องหาหรือจ าเลยหลบหนีไว้ในข้อ 4 “ผู้ต้องหาหรือจ าเลยโดยตนเอง หรือผู้ที่
                   เป็นเครือญาติหรือเกี่ยวพนโดยทางสมรสหรือในทางการงานกับผู้ต้องหาหรือจ าเลยอาจยื่นค าร้องขอ
                                         ั
                   ปล่อยชั่วคราวโดยไม่จ าต้องเสนอหลักประกันใด ๆ มาพร้อมกับค าร้อง

                                                                                              ื่
                                 เมื่อจะมีค าสั่งปล่อยชั่วคราว หากศาลเห็นว่าจ าเป็นต้องใช้มาตรการเพอป้องกันการ
                                                                    ิ
                                    ั
                   หลบหนี หรือก่อภัยอนตรายกับผู้ถูกปล่อยชั่วคราว ให้ศาลพจารณาใช้วิธีการก าหนดเงื่อนไขให้ผู้ถูกปล่อย
                                                                              ี
                   ชั่วคราวปฏิบัติและมาตรการก ากับดูแลก่อน ถ้าวิธีการดังกล่าวยังไม่เพยงพอ ศาลอาจให้ผู้ยื่นค าร้องท า



                          ๑๐  ระเบียบราชการฝ่ายตุลาการศาลยุติธรรมว่าด้วยการปล่อยชั่วคราว (ฉบับที่ 3 ) พ.ศ. 2564 ข้อ 4 ประกาศ
                   พระราชกิจจานุเบกษา เมื่อวันที่ 6 สิงหาคม 2564
   1185   1186   1187   1188   1189   1190   1191   1192   1193   1194   1195