Page 1185 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21
P. 1185

๑๑๗๓

                                         ิ
                              ๑. ศาลต้องพจารณาสั่งอย่างรวดเร็ว และจะเรียกหลักประกันจนเกินควรแก่กรณีมิได้ การ
                   ไม่ให้ประกันต้องอาศัยเหตุ หลักเกณฑ์ที่กฎหมายบัญญัติไว้โดยเฉพาะ และต้องแจ้งเหตุผลให้แก่ผู้ต้องหา
                   หรือจ าเลย และผู้ร้องขอประกันทราบเป็นหนังสือโดยเร็ว ซึ่งเป็นไปตามที่รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักร

                                                                                  ๖
                                                               ๕
                   ไทย พ.ศ. ๒๕๖๐ ได้บัญญัติไว้ในมาตรา ๒๙ วรรคห้า , มาตรา ๒๕๘ ง. (๑)  ประกอบประมวลกฎหมาย
                   วิธีพิจารณาความอาญามาตรา ๑๐๗, มาตรา ๑๐๘ และมาตรา ๑๐๘/๑
                              ๒. การพจารณาอนุญาตหรือไม่อนุญาตให้ปล่อยชั่วคราวของศาลนั้นต้องเป็นไปตาม
                                      ิ
                   หลักเกณฑ์ของประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๑๐๘ และมาตรา ๑๐๘/๑ กล่าวคือ การ

                   วินิจฉัยค าร้องขอให้ปล่อยชั่วคราวต้องพิจารณาหลักเกณฑ์ดังนี้
                                (๑) ความหนักเบาแห่งข้อหา
                                (๒) พยานหลักฐานที่ปรากฏแล้วมีเพียงใด
                                (๓) พฤติการณ์ต่างๆแห่งคดีเป็นอย่างไร

                                (๔) เชื่อถือผู้ร้องขอประกันหรือหลักประกันได้เพียงใด
                                (๕) ผู้ต้องหาหรือจ าเลยน่าจะหลบหนีหรือไม่
                                (๖) ภัยอันตรายหรือความเสียหายที่จะเกิดจากการปล่อยชั่วคราวมีเพียงใดหรือไม่
                                (๗) ในกรณีที่ผู้ต้องหาหรือจ าเลยต้องขังตามหมายศาลถ้ามีค าคัดค้านของพนักงาน

                   สอบสวนพนักงานอัยการโจทก์หรือผู้เสียหายแล้วแต่กรณีศาลพึงรับประกอบการวินิจฉัยได้
                                                                                   ั
                              ทั้งนี้การจะสั่งไม่ให้ปล่อยชั่วคราวจะกระท าได้ต่อเมื่อมีเหตุอนควรเชื่อเหตุใดเหตุหนึ่ง
                   ดังต่อไปนี้

                                (๑) ผู้ต้องหาหรือจ าเลยจะหลบหนี
                                (๒) ผู้ต้องหาหรือจ าเลยจะไปยุ่งเหยิงกับพยานหลักฐาน
                                (๓) ผู้ต้องหาหรือจ าเลยจะไปก่อเหตุอันตรายประการอื่น
                                (๔) ผู้ร้องขอประกันหรือหลักประกันไม่น่าเชื่อถือ
                                (๕) การปล่อยชั่วคราวจะเป็นอปสรรคหรือก่อให้เกิดความเสียหายต่อการสอบสวนของ
                                                           ุ
                   เจ้าพนักงานหรือการด าเนินคดีในศาล
                                ค าสั่งไม่ให้ปล่อยชั่วคราวต้องแสดงเหตุผลและต้องแจ้งเหตุดังกล่าวให้ผู้ต้องหาหรือ

                   จ าเลยและผู้ยื่นค าร้องขอให้ปล่อยชั่วคราวทราบเป็นหนังสือโดยเร็ว
                                                                                 ิ
                                      ิ
                              ๓. การพจารณาสั่งค าร้องขอปล่อยชั่วคราวนั้น ศาลจะต้องพจารณาตามระเบียบราชการ
                   ฝ่ายตุลาการศาลยุติธรรมว่าด้วยการปล่อยชั่วคราว



                          ๕  ค าขอประกันผู้ต้องหาหรือจ าเลยในคดีอาญาต้องได้รับการพิจารณาและจะเรียกหลักประกันจนเกินควรแก่
                   กรณีมิได้ การไม่ให้ประกันต้องเป็นไปตามที่กฎหมายบัญญัติ
                          ๖  ง. ด้านกระบวนการยุติธรรม (๑) ให้มีการก าหนดระยะเวลาด าเนินงานในทุกขั้นตอนของกระบวนการ
                                                                            ่
                           ั
                   ยุติธรรมที่ชดเจนเพื่อให้ประชาชนได้รับความยุติธรรมโดยไม่ล่าชา และมีกลไกชวยเหลือประชาชนผู้ขาดแคลนทุนทรัพย์
                                                                  ้
                   ให้เข้าถึงกระบวนการยุติธรรมได้ รวมตลอดทั้งการสร้างกลไกเพื่อให้มีการบังคับการตามกฎหมายอย่างเคร่งครัดเพื่อลด
                   ความเหลื่อมล้ าและความไม่เป็นธรรมในสังคม...
   1180   1181   1182   1183   1184   1185   1186   1187   1188   1189   1190