Page 843 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21

๘๓๑

ิ
ทวิ แห่งพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภคฯ หรือไม่ ซึ่งตามแนวค าพพากษาศาลฎีกาในปัจจุบัน ศาลฎีกา
ยึดถือข้อสัญญาระยะเวลา ๓๐ วันดังกล่าวโดยเคร่งครัด ไม่อาจตีความว่าสามารถสละหรือยกเว้นได้ สัญญา
ยังไม่เป็นผลเลิกกันเพราะผู้ให้เช่าซื้อบอกเลิกสัญญา แต่ถือว่าคู่สัญญาสมัครใจเลิกสัญญาโดยปริยาย เป็น

ิ
ผลให้ผู้ให้เช่าซื้อไม่อาจเรียกค่าขาดราคาได้ จากค าพพากษาดังกล่าวเป็นเหตุให้ผู้บริโภคในฐานะผู้เช่าซื้อที่
ั
ไม่สามารถผ่อนช าระค่าเช่าซื้อจนครบสัญญา(ซึ่งในอนาคตอนใกล้คาดว่าจะมีจ านวนเพมขึ้นอย่างมาก
ิ่
เนื่องจากผลกระทบจากสถานการณ์ระบาดของโรคติดเชื่อไวรัสโควิด-๑๙) จะต้องอาศัยช่องว่างดังกล่าวน า
ื่
รถยนต์ที่เช่าซื้อมาคืนก่อนครบก าหนดระยะเวลาตามหนังสือบอกกกล่าวทวงถามฯ เพอที่จะไม่ต้องรับผิด
ี
ช าระค่าขาดราคา ซึ่งย่อมส่งผลกระทบกับผลประกอบการของผู้ประกอบธุรกิจเช่าซื้อ ทั้งๆที่ไม่มข้อเท็จจริง
ที่แสดงว่าผู้ให้เช่าซื้อในฐานะผู้ประกอบธุรกิจใช้สิทธิแห่งตนก็ดี ในการช าระหนี้ก็ดีโดยไม่สุจริต ไม่ค านึงถึง

มาตรฐานทางการค้าที่เหมาะสมภายใต้ระบบธุรกิจที่เป็นธรรม ตามมาตรา ๑๒ แห่งพระราชบัญญัติวิธี
ิ
พจารณาคดีผู้บริโภค พ.ศ.๒๕๕๑ และแม้จะมีข้อเถียงว่าผู้ให้เช่าซื้อสามารถปฏิเสธไม่รับรถยนต์คืนโดย
ผลักให้ผู้เช่าซื้อน ารถยนต์กลับไปก่อนและต้องรอให้พนก าหนด ๓๐ วัน ผู้ให้เช่าซื้อจะไปติดตามคืนใน
้
ภายหลัง ก็จะเห็นได้ว่าผู้ให้เช่าซื้อคงปฏิบัติได้ยาก เพราะผู้ให้เช่าซื้อย่อมไม่อาจคาดการณ์ได้ว่าหากให้

ผู้เช่าซื้อน ารถกลับไปผู้ให้เช่าซื้อสามารถติดตามรถยนต์คืนมาได้หรือไม่ หรือผู้เช่าซื้อจะน ารถยนต์มาคืน

ื่
หรือไม่ ผู้ให้เช่าซื้อย่อมต้องรับรถที่เช่าซื้อเพอน าไปขายทอดตลาดบรรเทาความเสียหายไว้ก่อน ดังนั้น
ผู้เขียนเห็นว่าปัญหาดังกล่าวสะท้อนให้เห็นการบังคับใช้และตีความข้อสัญญาเช่าซื้อรถยนต์ที่มุ่งคุ้มครอง

ผู้บริโภคอย่างเคร่งครัด แต่ไม่สอดคล้องกับข้อเท็จจริงในทางปฏิบัติ ไม่เป็นธรรมแก่ผู้ประกอบธุรกิจที่

สุจริต ทั้งยังเป็นการเปิดโอกาสให้ผู้เช่าซื้อใช้ช่องทางกฎหมายเพอไม่ต้องรับผิดในค่าขาดราคา ทั้งๆที่ตน
ื่
เป็นผู้ผิดนัดผิดสัญญา ดังนั้น หากในอนาคตศาลฎีกายังไม่เปลี่ยนแนวค าวินิจฉัย เห็นควรที่ผู้ประกอบธุรกิจ

เช่าซื้อจะเสนอให้คณะกรรมการว่าด้วยสัญญาฯพจารณาแก้ไขประกาศคณะกรรมการว่าด้วยสัญญา เรื่อง
ิ
ให้ธุรกิจให้เช่าซื้อรถยนต์และรถจักรยานยนต์ ในส่วนสาระส าคัญและเงื่อนไขการเลิกสัญญาข้อ ๔ (๔) โดย

ให้ผู้บริโภคยินยอมให้ผู้ให้เช่าซื้อเลิกสัญญาก่อนครบก าหนดระยะเวลา ๓๐ วัน ตัวอย่างข้อสัญญาที่แก้ไข

เช่น “ในกรณีผู้เช่าซื้อผิดนัดช าระค่าเช่าซื้อรายงวดสามงวดติด ๆ กัน และผู้ให้เช่าซื้อมีหนังสือบอกกล่าวผู้
เช่าซื้อให้ใช้เงินรายงวดที่ค้างช าระนั้นภายในเวลาอย่างน้อยสามสิบวันนับแต่วันที่ผู้เช่าซื้อได้รับและผู้เช่าซื้อ

ละเลยเสียไม่ปฏิบัติตามหนังสือบอกกล่าวนั้น ผู้ให้เช่าซื้อมีสิทธิบอกเลิกสัญญาเช่าซื้อได้ แต่ไม่ตัดสิทธิ
ผู้เช่าซื้อที่จะยินยอมให้ผู้ให้เช่าซื้อเลิกสัญญา โดยน าทรัพย์ที่เช่าซื้อมาคืนก่อนครบก าหนดสามสิบนับแต่

วันที่ผู้เช่าซื้อได้รับหนังสือบอกกล่าว และถือว่ากรณีดังกล่าวผู้ให้เช่าซื้อใช้สิทธิเลิกสัญญาตามสัญญาข้อนี้”

หรือ “ในกรณีผู้เช่าซื้อผิดนัดช าระค่าเช่าซื้อรายงวดสามงวดติด ๆ กัน และผู้ให้เช่าซื้อมีหนังสือบอกกล่าว
ผู้เช่าซื้อให้ใช้เงินรายงวดที่ค้างช าระนั้นภายในเวลาอย่างน้อยสามสิบวันนับแต่วันที่ผู้เช่าซื้อได้รับและ

ผู้เช่าซื้อละเลยเสียไม่ปฏิบัติตามหนังสือบอกกล่าวนั้น ผู้ให้เช่าซื้อมีสิทธิบอกเลิกสัญญาเช่าซื้อได้ และหาก

ผู้เช่าซื้อน ารถที่เช่าซื้อไปคืนผู้ให้เช่าซื้อก่อนครบก าหนดสามสิบวันนับแต่วันที่ผู้เช่าซื้อได้รับหนังสือ ถือว่า
ผู้เช่าซื้อละเลยเสียไม่ปฏิบัติตามหนังสือบอกกล่าวนั้นด้วย”