Page 847 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21
P. 847

๘๓๕


                                                                         ื่
                 ถึงความหนักเบาของการลงโทษ ไม่ได้จ าตองอาศัยปัจจัยและเหตุอนประกอบด้วยกรอบแนวคิดในการใช้
                                        ๑
                 ดุลพินิจก าหนดโทษของศาล
                        การกาหนดโทษจึงเป็นหน้าที่ส าคัญของผู้พิพากษาที่จะต้องตระหนักให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุดและ

                 นับได้ว่าเป็นขั้นตอนที่มีความส าคัญอย่างยิ่งเป็นปัญหาส าคัญที่ควรค้นคว้าหาเหตุผลรวมทั้งหลักเกณฑ์

                 ที่ถูกต้อง เพราะโทษเป็นสิ่งที่ท าให้ผู้กระท าความผิดเกิดความเกรงกลัวเคารพต่อกฎหมายและไม่กล้า
                                ี
                                                                                       ิ
                 กระท าความผิดอก รวมทั้งเป็นการตอบค าถามต่อปัญหาสังคมที่เกิดขึ้น การใช้ดุลพนิจของศาลจึงต้องมี
                 หลักการที่ชอบด้วยกฎหมายและเป็นธรรม  หากศาลใช้ดุลพนิจก าหนดโทษไม่เหมาะสมแล้วย่อมท าให้
                                                                    ิ
                 กฎหมายขาดความศักดิ์สิทธิ์และประชาชนจะเสื่อมศรัทธาไม่ให้การยอมรับในกระบวนพิจารณาและอาจจะ

                 ส่งผลให้มาตรการป้องกันและควบคุมอาชญากรรมโดยอาศัยกฎหมายขาดประสิทธิภาพหรือไร้ผลโดย

                 สิ้นเชิง ส่งผลให้เกิดความไม่สงบเรียบร้อยในสังคมและมีการแก้แค้นจากฝ่ายผู้เสียหายมากขึ้น โดยไม่หวัง
                  ึ่
                 พงพากระบวนการยุติธรรมโดยชอบ ประกอบกับการด าเนินคดีเด็กและเยาวชนมีความละเอยดออนและ
                                                                                              ี
                                                                                                  ่
                 แตกต่างจากการด าเนินคดีอาญาแบบปกติ การใช้ดุลยพินิจเกี่ยวกับท าความผิดของเด็กและเยาวชนจึงต้อง
                 ตระหนักถึงความส าคัญรอบด้านทั้งผู้กระท าความผิด ผู้เสียหาย และสังคมโดยรวม



                 วัตถุประสงค์ของการศึกษา
                        (๑) ศึกษาค้นคว้าแนวคิดทฤษฎีการก าหนดโทษของผู้กระท าความผิด รวมทั้งผู้ใหญ่ เด็กและ

                 เยาวชน

                        (๒) ศึกษาถึงปัญหาการใช้ดุลยพนิจในการก าหนดโทษแก่เด็กและเยาวชนในความผิดเกี่ยวกับเพศ
                                                   ิ
                 ที่เกิดขึ้นจริง

                        (๓) ศึกษาหาแนวทางและมาตรการในการก าหนดโทษในความผิดเกี่ยวกับเพศในกรณีที่เด็กและ
                 เยาวชนเป้นผู้กระท าความผิดให้มีความเหมาะสมแก่คดี



                 ขอบเขตของการศึกษา
                        ในการศึกษานี้ผู้เขียนท าการศึกษาโดยวิจัยเอกสารที่เกี่ยวกับการกระท าความผิดของเด็กและ

                 เยาวชนที่กระท าความผิดเกี่ยวกับเพศเฉพาะความผิดทางเพศที่ผู้เสียหายยินยอมและไม่ยินยอมโดย
                                                                 ิ
                 การศึกษารวบรวมคนคว้าจากต ารา  บทความ  ข้อมูลสื่ออเล็กทรอนิกส์  ตลอดจนเอกสารและคดีตัวอย่าง
                                 ้
                 ที่เกิดขึ้นในศาลและเยาวชนและครอบครัวจังหวัดปทุมธานี รวมทั้งสรุปน าเสนอแนวทางการแก้ปัญหา









                        ๑  ไพจิตร  สวัสดิสาร, “ความแตกต่างของปัจเจกบุคคลของผู้พิพากษาไทย ที่มีอิทธิพลต่อจุดประสงค์การลงโทษ
                 ในคดีอาญา,” นิตยสารส านักงานศาลยุติธรรม, ๒๕๔๒, หน้า ๑๕๐ - ๑๕๙.
   842   843   844   845   846   847   848   849   850   851   852