Page 866 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21
P. 866

๘๕๔


                 วัฒนธรรม ประเพณีแห่งท้องถิ่นในแต่ละจังหวัด บัญชีมาตรฐานการลงโทษจึงอาจมีความแตกต่างกันได้

                                                                                                   ิ่
                 และปัญหาที่พบบ่อยอยู่เสมอของบัญชีมาตรฐานการลงโทษ คือ การไม่ได้รับการปรับปรุงแก้ไขเพมเติม
                 ให้เท่าทันต่อสภาพของสังคม เศรษฐกิจ และการเปลี่ยนแปลงของบ้านเมืองโดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริบทที่เกิด
                 สถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา ๒๐๑๙ (Coronavirus Disease : COVID-19) ทั้งการ

                                                          ี
                 ที่บัญชีมาตรฐานการลงโทษไม่มีการลงรายละเอยดหรือเกณฑ์ก าหนดโทษเกี่ยวกับความรุนแรงของการ
                                                                                                     ิ
                 กระท าความผิดให้มากพอ หรือเพยงแต่ก าหนดเกณฑ์ไว้กว้าง ๆ อาจท าให้เกิดปัญหาในการใช้ดุลพนิจ
                                              ี
                 ก าหนดโทษแก่ผู้กระท าผิดที่ไม่แตกต่างกัน ส่งผลให้มาตรฐานในการลงโทษที่ก าหนดไว้ในบัญชีมาตรฐาน

                 การลงโทษมีความเหมาะสมกับสภาพและพฤติการณ์แห่งการกระท าความผิดจริงหรือไม่ ซึ่งอาจท าให้
                 วัตถุประสงค์ในการลงโทษไม่สัมฤทธิ์ผลในการอ านวยความยุติธรรมของศาลในภาพรวม

                                  ี
                                 ในอกแง่มุมหนึ่ง การใช้บัญชีมาตรฐานการลงโทษอย่างเคร่งครัดจนเกินสมควร ก็อาจ
                 กระทบต่อหลักความเป็นอสระของผู้พพากษาได้เฉกเช่นเดียวกัน โดยเรื่องความเป็นอสระ รัฐธรรมนูญ
                                        ิ
                                                 ิ
                                                                                          ิ
                 แห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช ๒๕๖๐ หมวดที่ ๑๐ ได้กล่าวถึงศาลในข้อที่เกี่ยวข้องกับผู้พิพากษาและ

                 ตุลาการไว้ในมาตรา ๑๘๘ ว่า การพิจารณาพิพากษาอรรถคดีเป็นอานาจของศาล ซึ่งต้องด าเนินการให้เป็นไป
                 ตามกฎหมาย และในพระปรมาภิไธยพระมหากษัตริย์ โดยผู้พพากษาและตุลาการย่อมมีอสระในการ
                                                                      ิ
                                                                                               ิ
                 พิจารณาพิพากษาอรรถคดีตามรัฐธรรมนูญและกฎหมายให้เป็นไปโดยรวดเร็ว เป็นธรรมและปราศจากอคติ

                 ทั้งปวง จากบทบัญญัติดังกล่าวของรัฐธรรมนูญ ท าให้เห็นได้อย่างหนึ่งว่าสิ่งที่เป็นหลักประกันให้แก่
                                                                ิ
                                                                                                 ิ
                 ประชาชนผู้มีอรรถคดี คือ ความมั่นใจว่าในการใช้ดุลพนิจตัดสินคดี ตั้งอยู่ภายใต้ความเป็นอสระของ
                                                                                   ิ
                 ผู้พิพากษา ไม่มการตกอยู่ในอาณัติ ความกดดัน ความหวาดกลัวต่ออานาจหรืออทธิพลใด ๆ ดังนั้น หลักใน

                              ี
                          ิ
                 ความเป็นอสระของผู้พพากษาจึงมีความส าคัญและถือเป็นหลักประกันในการสร้างความเที่ยงธรรมในการ
                                    ิ
                                                                                ิ
                 พจารณาพพากษาคดีให้แก่ประชาชนทั่วไป โดยที่ไม่ต้องสงสัยถึงการใช้ดุลพนิจในการลงโทษทางอาญาที่
                  ิ
                          ิ
                                                        ิ
                 ก าหนดลงไป อกทั้งในการปฏิบัติหน้าที่ของผู้พพากษา ยังได้ถูกหล่อหลอมอบรมขัดเกลามาตลอดในการ
                              ี
                 ท างานย่อมมีจิตวิญญาณของความเป็นผู้พพากษา ซึ่งคอยก ากับไม่ให้ปฏิบัติการหรือใช้ดุลพนิจตามใจชอบ
                                                    ิ
                                                                                            ิ
                 อยู่แล้ว
                                                                             ั
                                 อย่างไรก็ตาม แม้การใช้ดุลพนิจในการลงโทษต้องสัมพนธ์กับบัญชีมาตรฐานการลงโทษ
                                                       ิ
                                                                       ื
                 เพื่อให้การลงโทษเป็นมาตรฐานเดียวกัน แต่ทว่ายังมีอกสิ่งหนึ่งที่ถอเป็นหลักประกันว่าเมื่อมีการด าเนินการ
                                                             ี
                                                                             ิ
                 หรือปฏิบัติตามอย่างถี่ถ้วนและมีความเข้าใจแล้ว ถึงแม้อาจท าให้การพพากษาคดีแตกต่างไปจากบัญชี
                                                      ิ
                 มาตรฐานการลงโทษบ้าง แต่ยังคงไว้ซึ่งการพพากษาคดีอย่างมีเหตุมีผลและมีประสิทธิภาพ สิ่งนั้นคือการ
                 น าค าแนะน าของประธานศาลฎีกาเกี่ยวกับวิธีการรอการก าหนดโทษ ปี ๒๕๕๕ ค าแนะน าของประธาน
                                                                                               ื่
                 ศาลฎีกาเกี่ยวกับวิธีการรอการก าหนดโทษ การรอการลงโทษ และการก าหนดเงื่อนไขเพอคุมความ
                 ประพฤติ พ.ศ. ๒๕๕๙ และค าแนะน าของประธานศาลฎีกาว่าด้วยแนวทางการใช้โทษอาญา พ.ศ. ๒๕๖๓

                 มาปรับใช้เป็นแนวทางหรือใช้เป็นเครื่องมือในการบังคับใช้โทษทางอาญาต่อผู้กระท าความผิด ซึ่งไม่ว่าการ

                 ใช้ดุลพนิจในการลงโทษจะถือตามเกณฑ์ของบัญชีมาตรฐานการลงโทษหรือโดยอาศัยตามค าแนะน าของ
                       ิ
   861   862   863   864   865   866   867   868   869   870   871