Page 923 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21
P. 923

๙๑๑


                                                                          ้
                                                                                  ๓๓
                 ค่าสินไหมทดแทนความเสียหายที่เกิดจากการกระท าผิดที่ไม่ถูกฟองไม่ได้  ในการด าเนินคดีอาญา
                 พนักงานอัยการหรือผู้เสียหายจึงไม่อาจมีคาขอหรือยื่นค าร้องให้บุคคลดังกล่าวรับผิดทางแพ่งร่วมกับจ าเลย

                 ได้ อกทั้งศาลก็ไม่สามารถออกหมายเรียกบุคคลภายนอกเข้ามาในดีได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพจารณา
                     ี
                                                                                                  ิ
                 ความแพ่ง มาตรา ๕๗ (๓) ประกอบประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๑๕ ได้ เนื่องจากเป็น

                      ่
                                                                                       ่
                 คดีแพงที่มีมูลความผิดมาจากคดีอาญา เพราะเรื่องการร้องสอดนั้นมีได้เฉพาะคดีแพงเท่านั้นไม่รวมไปถึง
                 คดีอาญาด้วย
                        ปัญหาทางกฎหมายดังกล่าว ท าให้โอกาสที่ผู้เสียหายจะได้รับชดใช้ค่าสินไหมทดแทนลดน้อยลงไป
                 และไม่เพยงพอ เนื่องจากขาดบุคคลที่จะต้องร่วมรับผิดทางแพงกับจ าเลยด้วย โดยเฉพาะบุคคลที่ต้องร่วม
                                                                    ่
                         ี
                 รับผิดนั้น มีความสามารถในการชดใช้ค่าสินไหมทดแทนให้แก่ผู้เสียหายได้มากกว่าจ าเลย เช่นนายจ้างโดย

                 ปกติย่อมมีสถานภาพทางการเงินดีกว่าลูกจ้าง หรือบิดามารดา ผู้ปกครองย่อมมีความสามารถในการ
                 เยียวยาผู้เสียหายมากกว่าผู้เยาว์ แม้ในการเรียกบุคคลที่จะต้องร่วมรับผิดกับจ าเลยเข้ามาในคดี อาจจะท า

                 ให้การด าเนินคดีล่าช้าไปบ้าง แต่เมื่อค านึงถึงเหตุผลโดยรวมดังกล่าวข้างต้น การเรียกบุคคลที่จะต้องร่วม
                 รับผิดกับจ าเลยเข้ามาในคดีและพิจารณาไปในคราวเดียวย่อมก่อให้เกิดประโยชน์มากกว่า ทั้งในแง่ของการ

                 เยียวยาหรือชดใช้ค่าสินไหมทดแทนแก่ผู้เสียหาย อกทั้งไม่เป็นการสร้างภาระให้แก่ผู้เสียหายที่จะต้องไป
                                                            ี
                 ฟ้องด าเนินคดีแพ่งเป็นอีกคดีหนึ่ง ซึ่งเป็นเรื่องยุ่งยากและต้องเสียค่าฤชาธรรมเนียมโดยไม่จ าเป็น
                                                                                                ิ่
                                               ิ่
                        ผู้เขียนเห็นว่า ควรแก้ไขเพมเติมประมวลกฎหมายวิธีพจารณาความอาญา โดยการเพม มาตรา
                                                                      ิ
                                                  ั
                 ๔๔/๑ วรรคแรกว่า “ในคดีที่พนักงานอยการเป็นโจทก์ ถ้าผู้เสียหายมีสิทธิที่จะเรียกเอาค่าสินไหมทดแทน
                               ั
                 เพราะเหตุได้รับอนตรายแก่ชีวิต ร่างกายจิตใจ หรือได้รับความเสื่อมเสียต่อเสรีภาพ ในชื่อเสียงหรือได้รับ
                 ความเสียหายในทางทรัพย์สินอนเนื่องมาจากการกระท าความผิดของจ าเลย ผู้เสียหายจะยื่นค าร้องต่อศาล
                                           ั
                    ิ
                 ที่พจารณาคดีอาญาขอให้บังคับจ าเลยและผู้ซึ่งต้องรับผิดร่วมกับจ ำเลยในทำงแพงชดใช้ค่ำสินไหมทดแทน
                                                                                    ่
                 แก่ตนก็ได้”
                        ประการสุดท้าย ประเด็นการเป็นผู้เสียหายในคดีอาญา ซึ่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความ

                 อาญา มาตรา ๒ (๔) ได้ให้นิยามค าว่า “ผู้เสียหาย” ไว้ว่า หมายความถึงบุคคลผู้ได้รับความเสียหาย
                 เนื่องจากการกระท าความผิดฐานใดฐานหนึ่ง รวมทั้งบุคคลอื่นที่มีอ านาจจัดการแทนได้ ซึ่งบัญญัติในมาตรา

                 ๔ มาตรา ๕ และมาตรา ๖ แต่ในการเรียกค่าสินไหมทดแทนของผู้เสียหายตามประมวลวิธีพจารณาความ
                                                                                             ิ
                 อาญา มาตรา ๔๔/๑ วรรคหนึ่ง นั้น มีปัญหาที่ควรศึกษาและวิเคราะห์ว่า ผู้เสียหายที่มีสิทธิเรียกค่าสินไหม

                                                                                          ิ
                 ทดแทนจะต้องเป็นผู้เสียหายโดยนิตินัยหรือไม่ จากการศึกษาในประเด็นนี้พบว่า มีค าพพากษาศาลฎีกา
                 วางบรรทัดฐานไว้สองแนวทาง ดังนี้
                        แนวทางที่หนึ่ง วินิจฉัยไว้ในท านองเดียวกันว่า ผู้เสียหายที่จะมีสิทธิที่จะมีสิทธิเรียกเอาค่าสินไหม

                 ทดแทนตามมาตรา ๔๔/๑ จะต้องเป็นผู้เสียหายโดยนิตินัยเท่านั้น ดังปรากฏใน




                        ๓๓  จุลสิงห์  วสันตสิงห์, ค าอธิบายประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ภาค ๑, (กรุงเทพมหานคร: ส านัก
                 อบรมศึกษากฎหมายแห่งเนติบัณฑิตยสภา, ๒๕๕๑), หน้า ๒๖๒.
   918   919   920   921   922   923   924   925   926   927   928