Page 46 - บทคัดย่อเล่ม 1

๔๒

20. ข้อพิพำทหมำยเลขแดงที่ 145/2561

ประเด็นข้อพิพำท : ผู้คัดค้ำนที่ 1 จะต้องรับผิดชอบชดใช้ค่ำเสำเข็มเพิ่มให้แก่ผู้เรียกร้องหรือไม่ เพียงใด

ข้อเท็จจริงฟังเป็นยุติว่ำ ผู้คัดค้ำนที่ 1 เป็นนิติบุคคลตำมพระรำชบัญญัติมหำวิทยำลัยฯ ตกลงท ำสัญญำ
จ้ำงผู้เรียกร้องให้ก่อสร้ำงอำคำรเรียนรวม จ ำนวน 1 หลัง ณ มหำวิทยำลัย ตำมสัญญำจ้ำงลงวันที่ 22 มีนำคม 2554
ตกลงค่ำจ้ำงเป็นเงินจ ำนวน 260,500,000 บำท ซึ่งรวมภำษีมูลค่ำเพิ่มจ ำนวน 17,042,056.07 บำท และภำษีอำกร
อื่น ๆ รวมทั้งค่ำใช้จ่ำยทั้งปวงแล้ว แบ่งงวดงำนออกเป็น 20 งวด ในระหว่ำงกำรปฏิบัติตำมสัญญำ เกิดข้อขัดแย้งควำมยำว
ของเสำเข็มเจำะตำมแบบและปริมำณงำนตำมสัญญำที่แก้ไขครั้งที่ 3 ควำมยำว 11.00 เมตร มีปริมำณควำมยำวเสำเข็มเจำะ
เพิ่มขึ้นเป็นควำมยำว 12.00 เมตร ผู้เรียกร้องเห็นว่ำเป็นงำนเพิ่มจึงได้มีหนังสือถึงผู้คัดค้ำนขอเรียกเงินจ ำนวน 1,834,400

บำท แต่ผู้คัดค้ำนที่ 1 พิจำรณำแล้วเห็นว่ำไม่เป็นงำนเพิ่มแต่อย่ำงใด ผู้เรียกร้องจึงได้ยื่นอุทธรณ์เมื่อวันที่ 27 กุมภำพันธ์
2555 แจ้งต่อประธำนคณะกรรมกำรตรวจกำรจ้ำง ผลกำรพิจำรณำอุทธรณ์ คณะกรรมกำรอุทธรณ์ของผู้คัดค้ำนที่ 1
ได้ประชุมเมื่อวันที่ 29 มิถุนำยน 2555 มีมติไม่เห็นชอบกับกำรคิดค่ำงำนเพิ่มของผู้เรียกร้อง ผู้คัดค้ำนที่ 1 จึงไม่ช ำระ
ค่ำงำนเพิ่มอันเนื่องมำจำกควำมยำวเสำเข็มให้แก่ผู้เรียกร้อง

ค ำวินิจฉัยชี้ขำด

ประเด็นที่จะวินิจฉัยมีว่ำ ผู้คัดค้ำนที่ 1 จะต้องรับผิดชดใช้ค่ำเสำเข็มเพิ่มให้แก่ผู้เรียกร้องหรือไม่ เพียงใด
ผู้เรียกร้องมีนำย ส. ผู้รับมอบอ ำนำจของผู้คัดค้ำน และนำย น. ให้กำรตอบค ำถำมค้ำนผู้รับมอบอ ำนำจของฝ่ำยผู้คัดค้ำนว่ำ
แบบในกำรก่อสร้ำงถือเป็นส่วนหนึ่งของสัญญำ ระบุงำนเสำเข็มเจำะอำคำรเรียนรวม มีควำมลึกประมำณ 12 เมตร ส่วนใน
BOQ ที่ผู้เรียกร้องเสนอไว้มีควำมลึกของเสำเข็มอยู่ที่ 11 เมตร แต่เมื่อมีกำรส ำรวจเจำะหน้ำดินแล้ว จะต้องใช้เสำเข็มเจำะลึก
12 เมตร นำย น. ยังได้ตอบค ำซักถำมของอนุญำโตตุลำกำรฝ่ำยผู้คัดค้ำนว่ำ ในกำรเสนอรำคำตำม BOQ เสำเข็มจะมีควำมลึก
เป็น 12 เมตร หรือ 11 เมตร ก็เป็นรำคำที่ยอมรับได้ ณ ขณะนั้น เพรำะไม่สำมำรถแก้ไขอะไรได้ โครงกำรนี้มีกำรปรับเปลี่ยน
แบบ (Revise) อยู่บ่อยครั้ง ในกำร Revise สัญญำครั้งที่ 3 ได้ตกลงกันเมื่อวันที่ 8 ธันวำคม 2554 โดยมีสำระส ำคัญแก้ไข
รูปแบบรำยกำรข้อ 2.1 ผนวก 1 แบบรูปรำยกำรของงำนฐำนรำกให้ใช้เข็มเจำะควำมยำวเข็มที่ 12.00 เมตร ตำมหลัก
วิศวกรรม เพรำะเสำเข็มเจำะควำมยำวที่ 11 เมตร ตำมกำรประมำณรำคำก่อสร้ำง (BOQ) ยังไม่ได้เป็นไปตำมมำตรฐำนใน

กำรทดสอบเจำะส ำรวจดินโดยบริษัท อ. เมื่อได้มีกำรแก้ไขสัญญำโดยระบุเรื่องควำมยำวของเสำเข็มเปลี่ยนแปลงยำวขึ้นอีก
ต้นละ 1 เมตร จึงท ำให้ปริมำณงำนเพิ่มขึ้นอีกจ ำนวน 1,834,440 บำท ซึ่งผู้เรียกร้องจึงมีสิทธิที่จะได้ค่ำงำนเพิ่มดังกล่ำว
ส่วนผู้คัดค้ำนที่ 1 มีนำย ร. ผู้ประสำนงำนคดี นำย ส. ผู้ควบคุมงำน นำย บ. และนำย ข. ให้กำรเป็นพยำนสอดคล้องกันว่ำ
ในแบบรูปวิศวกรรมโครงสร้ำงและรำยกำรโครงสร้ำงงำนเสำเข็มเจำะ ก ำหนดควำมลึกเสำเข็มเจำะประมำณควำมลึกไว้ที่
ประมำณ 12.00 เมตร แต่ผู้เรียกร้องใช้ประมำณรำคำกลำงค่ำก่อสร้ำง ปร.4 ก ำหนดควำมยำวเสำเข็มเจำะไว้ที่ 11 เมตร
ทั้งท ำกำรส ำรวจดินพบว่ำ ระดับชั้นดินควำมลึก 12.00 เมตร สำมำรถรับน้ ำหนักตำมค่ำก ำลังรับน้ ำหนักตำมแบบรูป
วิศวกรรมโครงสร้ำงได้ ดังนั้น กำรประมำณรำคำกลำงค่ำก่อสร้ำงของผู้เรียกร้องในส่วนควำมยำวเสำเข็มเจำะที่ประมำณ

ควำมยำวไว้ที่ 11 เมตร เป็นกำรประมำณที่ไม่ตรงตำมหลักเกณฑ์และเงื่อนไขตำมประกำศประกวดรำคำก่อสร้ำงอำคำร
เรียนรวม ที่ อ.1/งปม.2554 ที่ก ำหนดให้ผู้เรียกร้องยึดรูปแบบวิศวกรรมโครงสร้ำงในกำรประมำณรำคำค่ำก่อสร้ำงมิใช่
แบบประมำณรำคำกลำงค่ำก่อสร้ำงของผู้คัดค้ำนที่ 1 ซึ่งเป็นหน้ำที่ของผู้เรียกร้องต้องตรวจดูให้ถี่ถ้วนเสียก่อน
เมื่อรูปแบบวิศวกรรมโครงสร้ำงก ำหนดควำมลึกเสำเข็มเจำะไว้ที่ 12 เมตร ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของสัญญำ
และตรงตำมขนำดควำมยำวที่บริษัท อ. ได้ท ำกำรส ำรวจไว้ว่ำรับน้ ำหนักอำคำรได้อย่ำงปลอดภัย หำกมิได้มีกำร
เปลี่ยนแปลงงำนฐำนรำกส่วนอื่น ควำมยำวของเสำเข็มตำมที่ก ำหนดไว้ในกำรประเมินรำคำ BOQ ที่ 11 เมตร หรือ
ที่ก ำหนดไว้ในรูปแบบวิศวกรรมโครงสร้ำงดังกล่ำว ก็มิได้มีควำมแตกต่ำงในสำระส ำคัญในอันที่จะถือว่ำเป็นงำนเพิ่มได้
แต่เนื่องจำกมีกำร Revise สัญญำครั้งที่ 3 โดยมีสำระส ำคัญในกำรแก้ไขงำนฐำนรำก จึงมีกำรแก้ไขควำมยำวของเสำเข็ม
จำก 12 เมตรเป็น 11 เมตรไปด้วย ตำมรำคำประเมินกลำง ดังนั้น กำรปรับแก้ควำมยำวเสำเข็มเจำะจำก 11 เมตร

เป็น 12 เมตร มิได้เป็นสำระส ำคัญหลักของกำรแก้ไขสัญญำครั้งที่ 3 แต่อย่ำงใด นอกจำกนี้ ผู้เรียกร้องก็ได้ใช้สิทธิอุทธรณ์
ต่อผู้คัดค้ำนที่ 1 ซึ่งผู้คัดค้ำนที่ 1 ได้แต่งตั้งคณะกรรมกำรอุทธรณ์พิจำรณำงำนเพิ่มเสำเข็มเจำะดังกล่ำวด้วยแล้ว โดยมีมติ
ไม่เห็นชอบต่อกำรขอคิดค่ำงำนเพิ่มของผู้เรียกร้องโดยเห็นว่ำกำรก ำหนดค่ำจ้ำงตำมสัญญำพิพำทข้อ 4 นั้น ระบุชัดแจ้งว่ำ
ถือรำคำเหมำรวมเป็นเกณฑ์ คณะอนุญำโตตุลำกำรเห็นด้วยว่ำค่ำใช้จ่ำยในส่วนของควำมยำวเสำเข็มอยู่ในรำคำเหมำรวม