Page 156 - OJA-01
P. 156
148 ไกล่เกลี่ย ให้เป็น...ผล
การหาทางออกที่รอบด้านจึงจำาเป็นจะต้องอาศัยคู่กรณีและ
ให้คู่กรณีมีบทบาทในการช่วยคิดช่วยบอกวิธีการแก้ไขปัญหาที่เป็นไปได้
เพื่อให้เราได้ข้อมูลและความคิดให้มากที่สุด การที่เราจะ “ระดมสมอง”
จากคู่กรณีและผู้ที่เกี่ยวข้องได้นั้น จำาเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องทำาให้บุคคล
เหล่านั้นรู้สึกว่าจะพูดหรือเสนออะไรก็ได้ โดยไม่ต้องกังวลว่าคำาพูด
หรือข้อเสนอเหล่านั้นจะทำาให้เกิดผลเสียอย่างหนึ่งอย่างใดขึ้นแก่ตัวเอง
และเราควรให้เกียรติให้ความสำาคัญกับความคิดและข้อเสนอของ
คู่กรณี เมื่อใดก็ตามที่คู่กรณีรู้สึกว่าเราให้ความสำาคัญกับความคิด
และข้อเสนอที่ตนบอกเล่าออกไป คู่กรณีก็จะยิ่งรู้สึกต้องการจะพูด
ต้องการจะบอกความคิดหรือข้อเสนอใหม่ ๆ ทุกครั้งที่เกิดความคิด
เหล่านั้นขึ้นในใจ ตรงกันข้าม เมื่อใดก็ตามที่คู่กรณีรู้สึกว่าเราไม่ได้ให้
ความสำาคัญกับความคิดหรือข้อเสนอของตน คู่กรณีเหล่านั้นก็จะมี
ปฏิกิริยาในทางตรงกันข้ามด้วยเช่นกัน โดยจะไม่ต้องการบอกเล่าหรือ
พูดอะไรออกไปนักเพราะรู้สึกว่าเป็นการเปล่าประโยชน์
ปัจจัยประการหนึ่งที่มักเป็นอุปสรรคกีดกั้นความต้องการที่จะ
เสนอแนะความคิดใหม่ ๆ คือ “คำาวิพากษ์วิจารณ์” คนเราทุกคน
มักรู้สึกในทางที่ดีต่อความคิดความอ่านของเราเอง การที่เราจะพูดหรือ
บอกเล่าความคิดของเราให้คนอื่นฟัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากไม่ใช่
เพื่อนฝูงหรือญาติสนิทมิตรสหายที่คุ้นเคยกันจริง ๆ แล้ว เราก็คงไม่ค่อย
14-0092(001-174).indd 134 3/1/14 9:50 AM
