Page 26 - OJA-01
P. 26
18 ไกล่เกลี่ย ให้เป็น...ผล
การที่เราใช้เวลาและความพยายามอย่างมากในการคิดและอธิบาย
เหตุผลเพื่อสนับสนุนความคิดของเราเองนั้น ผลลัพธ์มักไม่เป็นอย่างที่เรา
ต้องการ เพราะอีกฝ่ายหนึ่งไม่ได้ “รับฟัง” และพยายามทำาความเข้าใจ
สิ่งที่เราพูด จึงทำาให้เกิดวัฏฏสงสารแห่งความขัดแย้งดังที่กล่าวถึงแล้ว
ตอนต้น สุดท้ายคนที่เรา “รับฟัง” และพยายามทำาความเข้าใจคำาพูด
ข้อโต้แย้ง ตลอดจนเหตุผลต่าง ๆ นานาของเราอย่างตั้งใจที่สุดจึงมักจะ
ได้แก่ “ตัวเราเอง” เมื่อตัวเราเองเป็นคนที่รับฟังความคิดเหล่านี้ไปมาก
ที่สุด จึงไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจแต่อย่างใดที่ความคิดเหล่านี้จะฝังอยู่ในหัว
ของเรา ในสมองของเราอย่างเหนียวแน่นและแน่นหนาไปเรื่อย ๆ
สิ่งที่อาจจะน่ากลัวที่สุด คือ เมื่อความคิดเหล่านี้พอกพูนขึ้นในหัว
ของเรามากเท่าใด เราแทบจะปฏิบัติหรือมองความคิดเหล่านี้เป็นเหมือน
“สัจธรรม” ที่ศาสดาองค์ใดองค์หนึ่งป่าวประกาศให้เราได้รับรู้ เมื่อไป
ถึงจุดนั้น เราแทบจะไม่เปิดรับความคิดอย่างอื่นที่ฟังดูแล้วไม่ตรงกับ
ความคิดของเรา “ความถูกต้อง” ในความคิดของคนเหล่านี้จึงต้องเป็น
อะไรก็ตามที่สอดคล้องหรือไปด้วยกันได้กับ “สัจธรรม” ที่เราสร้างขึ้นเอง
เหล่านี้เท่านั้น อะไรก็ตามที่ผิดไปจากนี้ เป็นสิ่งที่ “ผิด” ทั้งสิ้น ทำาให้
น่าเสียดายที่คนที่ปิดกั้นความคิดอื่นเหล่านี้ ล้วนสูญเสียโอกาสที่จะ
เรียนรู้ว่า ในเรื่องเดียวกันอาจจะมีมุมมองได้หลายลักษณะและไม่จำาเป็น
ที่ความคิดที่แตกต่างไปเหล่านั้นจะผิดไปเสียทั้งหมด เพราะหลายครั้ง
เราอาจจะพบว่าสิ่งที่เราคิดเองก็ไม่ใช่จะถูกไปเสียทั้งหมดเหมือนกัน
14-0092(001-174).indd 18 3/1/14 9:50 AM
