Page 115 - 2553-2561
P. 115
ค�าวินิจฉัยชี้ขาดอ�านาจหน้าที่ระหว่างศาลที่ ๗/๒๕๕๓ ศาลแพ่ง
ศาลปกครองกลาง
พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ (มาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๔))
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
พระราชบัญญัติปรับปรุงกระทรวง ทบวง กรม พ.ศ. ๒๕๔๕
พระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการแผ่นดิน พ.ศ. ๒๕๓๔
คดีที่เอกชนยื่นฟ้องหน่วยงานทางปกครองและเจ้าหน้าที่ของรัฐว่า จ�าเลยที่ ๑ ว่าจ้างโจทก์ให้ผลิต
ต้นยางช�าถุง เพื่อให้เกษตรกรน�าไปเพาะปลูกตามโครงการปลูกยางเพื่อยกระดับรายได้และความมั่นคงให้แก่
เกษตรกรในการปลูกยางใหม่ระยะที่ ๑ (ปี ๒๕๔๗ – ๒๕๔๙) พื้นที่ด�าเนินการ ๓๖ จังหวัด จ�านวน ๑ ล้านไร่
ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือและภาคเหนือ แบ่งช�าระเงินและส่งมอบรวม ๑๒ งวด โจทก์ไม่สามารถส่งมอบ
ต้นยางช�าถุงได้ครบถ้วนตามที่ก�าหนดในสัญญาเพราะเกิดอุทกภัยและวาตภัย จึงขอขยายระยะเวลาการส่งมอบ
จ�าเลยที่ ๑ โดยความเห็นชอบของจ�าเลยที่ ๓ ยินยอม แต่กลับแจ้งบอกเลิกสัญญา ไม่ช�าระค่าจ้างบางส่วน และ
ริบหลักประกันท�าให้โจทก์ได้รับความเสียหาย ขอให้บังคับจ�าเลยทั้งสามร่วมกันหรือแทนกันช�าระเงินค่าเสียหาย
คืนหนังสือค�้าประกันจ�านวน ๒ ฉบับ ช�าระเงินค่าจ้างงวดที่ ๑๑ บางส่วน และช�าระค่าเสียชื่อเสียงและขาดความ
เชื่อถือทางการค้าและค่าเสียโอกาสทางการค้า เห็นว่า สัญญาพิพาทเป็นประโยชน์เฉพาะแก่เกษตรกรผู้ประกอบ
อาชีพท�าสวนยางโดยทั่วไปเพียงกลุ่มเดียวเท่านั้น ไม่มีลักษณะเป็นสัญญาสัมปทาน สัญญาที่ให้จัดท�าบริการ
สาธารณะ หรือจัดให้มีสิ่งสาธารณูปโภค หรือแสวงประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติ หรือเป็นสัญญาที่
หน่วยงานทางปกครองให้โจทก์เข้าด�าเนินการหรือเข้าร่วมด�าเนินการจัดท�าบริการสาธารณะโดยตรง สัญญา
พิพาทจึงเป็นสัญญาจัดหาพัสดุธรรมดาที่สนับสนุนโครงการปลูกยางเพื่อยกระดับรายได้และความมั่นคงให้แก่
เกษตรกรในการปลูกยางใหม่ระยะที่ ๑ ตามนโยบายของรัฐเท่านั้น จึงมิใช่เป็นสัญญาทางปกครอง แต่เป็นสัญญา
ทางแพ่งที่มีหน่วยงานทางปกครองเป็นคู่สัญญาเท่านั้น ข้อพิพาทระหว่างโจทก์กับจ�าเลยทั้งสามจึงมิใช่คดีพิพาท
เกี่ยวกับสัญญาทางปกครอง ตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๔) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณา
คดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ และเป็นคดีที่อยู่ในอ�านาจของศาลยุติธรรม
รวมย่อค�าวินิจฉัยชี้ขาดอ�านาจหน้าที่ระหว่างศาลที่น่าสนใจ
114 พ.ศ. ๒๕๕๓ - ๒๕๖๑
