Page 118 - 2553-2561
P. 118
ค�าวินิจฉัยชี้ขาดอ�านาจหน้าที่ระหว่างศาลที่ ๑๗/๒๕๕๓ ศาลแพ่ง
ศาลปกครองกลาง
พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
ประมวลกฎหมายที่ดิน
โจทก์เป็นเอกชนยื่นฟ้องจ�าเลยที่ ๑ และที่ ๒ ซึ่งเป็นเอกชนด้วยกัน และกรมที่ดิน จ�าเลยที่ ๓ ซึ่งเป็น
หน่วยงานทางปกครอง ขอให้เพิกถอนการจดทะเบียนไถ่ถอนจ�านองและโอนขายที่ดินต่อเจ้าหน้าที่โดยใช้หนังสือ
มอบอ�านาจปลอม และให้ชดใช้ค่าเสียหาย ศาลจ�าต้องพิจารณาให้ได้ข้อเท็จจริงว่าหนังสือมอบอ�านาจให้
จดทะเบียนไถ่ถอนจ�านองและขายที่ดินพิพาทของโจทก์ชอบด้วยกฎหมายหรือไม่เป็นหลัก หากได้ความว่าการ
มอบอ�านาจถูกต้องชอบด้วยกฎหมายแล้ว การจดทะเบียนสิทธิและนิติกรรมพิพาท ก็ย่อมจะชอบด้วยกฎหมาย
มีผลให้สิทธิในที่ดินพิพาทโอนไปเป็นของจ�าเลยที่ ๑ และที่ ๒ ตามล�าดับ แต่หากการมอบอ�านาจไม่ถูกต้อง
ชอบด้วยกฎหมาย การจดทะเบียนสิทธิและนิติกรรมพิพาทก็ย่อมจะไม่ชอบด้วยกฎหมายเช่นกันมีผลให้สิทธิใน
ที่ดินยังเป็นของโจทก์อยู่ ข้อพิพาทในคดีนี้เกิดขึ้นอันเนื่องมาจากนิติสัมพันธ์กันในทางแพ่งระหว่างเอกชนกับ
เอกชนด้วยกันเอง อันอยู่ในอ�านาจพิจารณาพิพากษาของ ศาลยุติธรรม
รวมย่อค�าวินิจฉัยชี้ขาดอ�านาจหน้าที่ระหว่างศาลที่น่าสนใจ
พ.ศ. ๒๕๕๓ - ๒๕๖๑ 117