Page 120 - 2553-2561
P. 120

ค�าวินิจฉัยชี้ขาดอ�านาจหน้าที่ระหว่างศาลที่ ๕๐/๒๕๕๓                       ศาลแพ่ง

                                                                                            ศาลปกครองกลาง



                  พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒
                  ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์




                           คดีนี้แม้จะมีมูลเหตุมาจากการท�าสัญญาจ้างเหมาก่อสร้างอาคารโรงอาหารอเนกประสงค์และสัญญา
                  จ้างเหมาก่อสร้างอาคารศูนย์วิทยบริการ อันเป็นสัญญาทางปกครองก็ตาม แต่เมื่อโจทก์ฟ้องว่าได้รับโอนสิทธิ
                  เรียกร้องในหนี้ค่ารับจ้างก่อสร้างในสัญญาจ้างเหมาก่อสร้างอาคารโรงอาหารอเนกประสงค์และสัญญาจ้างเหมา

                  ก่อสร้างอาคารศูนย์วิทยบริการมาจากห้างหุ้นส่วนจ�ากัดทองทิตภาภัทร์การช่าง เพื่อเป็นประกันในการที่ห้างฯ

                  ขอสินเชื่อจากโจทก์ โดยโจทก์ได้แจ้งให้จ�าเลยที่ ๒ และจ�าเลยที่ ๓ ทราบถึงการโอนสิทธิดังกล่าวแล้ว แต่จ�าเลย
                  ทั้งสามไม่ได้ช�าระเงินให้แก่โจทก์ตามเงื่อนไขที่ก�าหนดในสัญญาโอนสิทธิเรียกร้อง กลับช�าระให้แก่ห้างฯ
                  แทน ขอให้บังคับจ�าเลยทั้งสามช�าระเงินให้แก่โจทก์ ดังนั้น ประเด็นพิพาทแห่งคดีนี้จึงเป็นเพียงการฟ้องเรียก

                  เงินตามหนังสือสัญญาโอนสิทธิเรียกร้องเท่านั้น หาใช่เป็นข้อพิพาทเกี่ยวเนื่องกับสัญญาจ้างเหมาก่อสร้างอาคาร

                  ทั้งสองแห่งไม่ กรณีจึงต้องพิจารณาเพียงว่าสัญญาโอนสิทธิเรียกร้องดังกล่าวเป็นสัญญาทางแพ่งหรือสัญญาทาง
                  ปกครอง เมื่อตามข้อเท็จจริงสัญญาพิพาทดังกล่าวเป็นสัญญาโอนสิทธิเรียกร้องในการรับเงินค่าจ้างก่อสร้าง
                  อาคารทั้งสองแห่งระหว่างเอกชนด้วยกัน เป็นสัญญาที่มีการกระท�าขึ้นด้วยใจสมัครบนพื้นฐานแห่งความ

                  เสมอภาค อีกทั้ง เมื่อพิเคราะห์ถึงวัตถุประสงค์และลักษณะของสัญญาดังกล่าวแล้ว ก็มีวัตถุประสงค์เพียง

                  เพื่อให้โจทก์มีสิทธิเรียกร้องในเงินค่าจ้างจากจ�าเลยที่ ๑ ในฐานะลูกหนี้ของห้างฯ ได้โดยตรงเท่านั้น นอกจากนี้
                  หนังสือสัญญาโอนสิทธิเรียกร้องดังกล่าวก็มิได้ระบุให้โจทก์มีอ�านาจหรือมีสิทธิหน้าที่ในสัญญาจ้างเหมาก่อสร้าง
                  อาคารทั้งสอง คงมีสิทธิเพียงแค่ได้รับเงินค่าจ้างที่ห้างฯ พึงมีพึงได้เท่านั้น สัญญาดังกล่าวจึงไม่มีลักษณะเป็นการ

                  ให้โจทก์ เข้าร่วมจัดท�าบริการสาธารณะ หรือให้โจทก์มีสิทธิจัดให้มีสิ่งสาธารณูปโภค หรือเป็นสัญญาที่มี

                  ข้อก�าหนดในสัญญาซึ่งมีลักษณะพิเศษที่แสดงถึงเอกสิทธิ์ของรัฐ ทั้งนี้เพื่อให้การด�าเนินกิจการทางปกครอง
                  อันเป็นบริการสาธารณะบรรลุผลแต่อย่างใด จึงเป็นสัญญาทางแพ่งทั่วไป มิใช่สัญญาทางปกครองตามมาตรา ๓
                  แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ คดีนี้จึงเป็นเพียงคดีพิพาท

                  เกี่ยวกับสัญญาทางแพ่ง คดีจึงอยู่ในอ�านาจพิจารณาพิพากษาของศาลยุติธรรม





















                                                                   รวมย่อค�าวินิจฉัยชี้ขาดอ�านาจหน้าที่ระหว่างศาลที่น่าสนใจ
                                                                                           พ.ศ. ๒๕๕๓ - ๒๕๖๑ 119
   115   116   117   118   119   120   121   122   123   124   125