Page 381 - 2553-2561
P. 381
ค�าวินิจฉัยชี้ขาดอ�านาจหน้าที่ระหว่างศาลที่ ๒๒/๒๕๕๔ ศาลแพ่ง
ศาลปกครองกลาง
พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ (มาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๑) (๓))
พระราชบัญญัติสถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี พ.ศ. ๒๕๔๑
คดีที่ผู้อ�านวยการสถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (สสวท.) ยื่นฟ้องจ�าเลยที่ ๑
ถึงที่ ๒๔ คณะกรรมการสถาบัน จ�าเลยที่ ๒๕ ถึงที่ ๒๗ รองผู้อ�านวยการสถาบัน จ�าเลยที่ ๒๘ ถึงที่ ๓๒ ผู้ช่วย
ผู้อ�านวยการสถาบัน และจ�าเลยที่ ๓๓ ถึงที่ ๓๔ พนักงานสถาบัน ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐด้วยกัน กรณีจ�าเลย
ที่ ๑ ถึงที่ ๒๔ ประเมินผลการปฏิบัติงานของโจทก์โดยไม่เป็นธรรม และมีมติให้โจทก์พ้นจากต�าแหน่ง พร้อมทั้ง
มีค�าสั่งให้ออกหนังสือเวียนแจ้งข้อความเพื่อให้โจทก์เสียชื่อเสียง ถูกดูหมิ่นเกลียดชัง และเผยแพร่ต่อสื่อมวลชน
ส่วนจ�าเลยที่ ๒๕ ถึงที่ ๓๔ ร่วมกันท�าหนังสือถึงรัฐมนตรีกล่าวหาโจทก์ว่าเป็น ผู้ก่อให้เกิดความแตกแยกใน
องค์กร และจ�าเลยที่ ๒๕ ที่ ๓๓ และที่ ๓๔ ส่งจดหมายอิเล็กทรอนิกส์ภายในองค์กรสถาบันใส่ความโจทก์
ขอให้บังคับจ�าเลยทั้งสามสิบสี่ร่วมกันชดใช้ค่าเสียหาย กับให้ลงข้อความขอโทษในหนังสือพิมพ์รายวัน เห็นว่า
เมื่อเหตุแห่งการฟ้องคดีนี้สืบเนื่องมาจากการที่โจทก์กล่าวหาว่า จ�าเลยที่ ๑ ถึงที่ ๒๔ ซึ่งมีอ�านาจและหน้าที่วาง
นโยบายและควบคุมดูแลโดยทั่วไปซึ่งกิจการของสถาบันตามพระราชบัญญัติสถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์
และเทคโนโลยี พ.ศ. ๒๕๔๑ มาตรา ๑๕ ประเมินผลการปฏิบัติงานของโจทก์โดยไม่เป็นธรรม และมีมติให้โจทก์
พ้นจากต�าแหน่งผู้อ�านวยการสถาบันก่อนครบก�าหนดวาระ จึงเป็นคดีพิพาทเกี่ยวกับหน่วยงานทางปกครอง หรือ
เจ้าหน้าที่ของรัฐกระท�าการโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย ตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๑) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้ง
ศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ และการที่โจทก์กล่าวหาว่า จ�าเลยที่ ๑ ถึงที่ ๒๔ มีค�าสั่ง
ให้ออกหนังสือเวียนแจ้งข้อความส่งไปยังหน่วยงานภายในสถาบัน และส่งทางจดหมายอิเล็กทรอนิกส์
ไปยังพนักงานสถาบันทุกคน ทั้งเผยแพร่ต่อสื่อมวลชน เพื่อให้โจทก์เสียชื่อเสียง ถูกดูหมิ่นเกลียดชัง ท�าให้โจทก์
ได้รับความเสียหาย พร้อมทั้งขอให้ชดใช้ค่าเสียหายด้วยนั้น พฤติการณ์ของจ�าเลยที่ ๑ ถึงที่ ๒๔ ตามที่โจทก์
กล่าวอ้างเป็นการปฏิบัติหน้าที่ตามกฎหมาย จึงเป็นคดีพิพาทเกี่ยวกับการกระท�าละเมิดของเจ้าหน้าที่ของรัฐ
อันเกิดจากการใช้อ�านาจตามกฎหมาย หรือจากกฎ ค�าสั่งทางปกครอง หรือค�าสั่งอื่น ตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง
(๓) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ ส่วนการที่โจทก์กล่าวหา
ว่า จ�าเลยที่ ๒๕ ถึงที่ ๓๔ ร่วมกันท�าหนังสือถึงรัฐมนตรีกล่าวหาโจทก์ว่า เป็นผู้ก่อให้เกิดความแตกแยกในองค์กร
และจ�าเลยที่ ๒๕ ที่ ๓๓ และที่ ๓๔ ส่งจดหมายอิเล็กทรอนิกส์ภายในองค์กรสถาบันใส่ความโจทก์ ท�าให้โจทก์
ได้รับความเสียหายนั้น ก็ล้วนเป็นผลสืบเนื่องมาจากการกระท�าของจ�าเลยที่ ๑ ถึงที่ ๒๔ จึงเป็นมูลคดีที่เกี่ยว
เนื่องกัน ดังนั้น ข้อพิพาทในคดีนี้จึงเป็นคดีปกครอง อันอยู่ในอ�านาจพิจารณาพิพากษาของศาลปกครอง
รวมย่อค�าวินิจฉัยชี้ขาดอ�านาจหน้าที่ระหว่างศาลที่น่าสนใจ
380 พ.ศ. ๒๕๕๓ - ๒๕๖๑
